Art@Site www.artatsite.com André Volten De Knoop, Zonder Titel
Artist:

André Volten

Title:

De Knoop, Zonder Titel

Year:
1996
Adress:
Distelweg
Website:
Als je langer kijkt zie je perfectie
Twee staven en twee ogen. Toch is het een knoop. Tenminste dat denk je.
Als je langer kijkt, zie je perfectie. En dan is Zonder Titel van André Volten geen knoop. De haaks op elkaar staande ogen passen perfect in elkaar. Het zou mij niet verbazen als de ogen twee keer zo dik zijn als de staven. De overgang tussen de staven en de ogen is subtiel: met een dun pennetje.
Dit is een mooi stukje techniek.
Het ene hoge been staat in het IJ. Het andere op de kade. De ogen koppelen de benen aan elkaar.
Door Theo, www.artatsite.com

www.buitenbeeldinbeeld.nl:
hier sta ik
stalen stilte
schepen praaien
mijn voeten
half in het land
sta ik doodstil
Gevraagd door Volten, schreef dichter Bert Schierbeek (1918-1996) vlak voor zijn dood bovenstaand gedicht over het beeld.
''Ik houd niet van symbolische voorstellingen. Mijn beelden hebben ook nooit een naam. Natuurlijk laat ik me wel inspireren door de omgeving, maar dan toch meer in ruimtelijke zin. Deze imposante weidsheid dwingt je met iets groots te komen, je moet hier echt wat laten zien. En als je er betekenis in wilt zien, achteraf heb ik wel bedacht dat mensen zich zouden kunnen identificeren met een stellingname: het is een teken aan de grens van Amsterdam-Noord en de rest van de wereld, twee pijlers - één in het water en één op de grond, de twee schakels die elkaar omarmen, dat is toch een stukje verbondenheid van Noord en de andere kant van het IJ.''
''Ik zie het ook als een eerbetoon aan mij voor het te laat is. Sinds 1950 woon ik hier, ik kan ook echt zeggen dat ik hier hoor, met Noord verstrengeld ben. Maar in het hele stadsdeel staat niets van mij. Dus als je Volten toch nog met Noord wilt verbinden, dan is het nu of nooit. En: dan moet het ook wel wat wezen.''
''Vorig jaar werd, naar aanleiding van mijn zeventigste verjaardag, een stichting opgericht: de Stichting Volten 70 jaar - Amsterdam-Noord. Daarin zitten veel bedrijven, mijn buren op het industrieterrein. Goed, deze buurt, het industriegebied Buiksloterham, is onlangs opgeknapt, geherstructureerd, zeg maar. Het stadsdeel wilde ter afsluiting van de eerste fase graag een beeld van mij, maar het budget was natuurlijk volstrekt niet toereikend voor de sculptuur en de afmetingen die mij voor ogen stonden. En vervolgens is dus de stichting de boer op gegaan. Die mensen hebben zich echt het vuur uit de sloffen gelopen; bedelen bij culturele instellingen van plaatselijke en landelijke overheden en vooral: aankloppen bij grote bedrijven in Noord.''
In zijn bovenhuis (beneden heeft hij zijn bescheiden machinekamer) staat, temidden van ontelbaar veel metalen objecten, van messing tot marmer en van roestvrij staal tot hout, een prachtig schaalmodel van zijn laatste beeld.
''Aanvankelijk dacht ik dat het heel goedkoop kon; gewoon twee grote poten en die zet ik daar dan neer. Dat bleek dus lang niet zo simpel. Op de plaats die ik had uitgekozen, eigenlijk de enige geschikte plek aan het water, is de bodem ontzettend drassig. Het onderzoek van de Grontmij leerde dat we vijftien meter door de blubber zouden moeten heien voor we op vaste zandgrond zouden zitten. Extra probleem was dat daar een dijklichaam ligt, en dat dijklichaam is ook gefundeerd. Daar mag je dus niet doorheen, want als je dat evenwicht verstoort en de boel gaat afkalven, ben je nog verder van huis. Dus moesten we het land naar het water brengen. Kortom, de kosten liepen steeds hoger op. En het wonder wat toen geschiedde: de stichting vond zo geweldig veel respons, in geld, goederen en diensten - het heien, en het hijsen. Het leek allemaal zo veelbelovend, dat we de sprong maar hebben gewaagd.''
''Dat leuke ideetje van mij bleek bijna niet te verwezenlijken. We moesten uitwijken naar een bedrijf in Duitsland dat bereid was te proberen acht kwart cirkels van roestvrij staal te maken, maar ook daar hadden ze geen ervaring met die maten. Je moet weten, roestvrij staal is zeer weerbarstig, en moeilijk te bewerken.''
''Het is uiteindelijk met veel pijn en moeite en ontzettend veel zorgen gelukt. De Noord Amsterdamse Machinefabriek, waarmee ik altijd samenwerk, moest het vervolgens aan elkaar lassen, wat ook bijna ondoenlijk was. Ten slotte moesten, nadat het beeld zaterdag was geplaatst, duikers van de brandweer de paal onder water met bouten en moeren vastzetten.''

www.amsterdam.nl:
André Volten (1925-2002) maakte geometrisch-abstracte beelden en behoorde tot de plaatsbepalende Nederlandse beeldhouwers van de naoorlogse generatie. De kunstwerken van Volten stellen niets voor en bestaan alleen uit geometrische figuren. Zijn kunstwerken hebben dan ook geen titels. De twee in elkaar grijpende ringvormen worden ook wel 'De Knoop' genoemd.
Dit metershoge kunstwerk aan het IJ staat niet ver van het vroegere huis en werkplaats van de kunstenaar.

Translation
www.buitenbeeldinbeeld.nl:
here I stand
silence made of steel
boarding ships
my feet
halfway land and water
I am silent
asked by Volten, wrote poet Bert Schierbeek (1918-1996) just before his death the above poem about the image.
' I don't like symbolic representations. My images have also never a name. Of course I let myself be inspired by the environment, but more in spatial sense. This impressive grandiosity forces you to come up with something big, you have to really show what here. And if you want to see, in Retrospect there meaning in I do have figured out that people could identify with a position: it is a sign at the border of Amsterdam-Noord and the rest of the world, two pillars-one in the water and one on the ground, the two links that embrace each other, surely this is a piece of a relationship between North and the other side of the IJ River."'
' ' I see it also as a tribute to me before it is too late. Since 1950, I live here, I can also say that I am really hear, entwined with North am. But there is nothing in the entire city of mine. So if you still want to connect with North Volten, then it's now or never. And: it must also be what being. '"
'' Last year, further to my seventieth birthday, created a Foundation: the Foundation Volten 70 years-Amsterdam-Noord. It contains many companies, my neighbors on the industrial estate. Well, this neighborhood, Buiksloterham industrial area, has been recently refurbished, restructured, so to speak. The district wanted to conclude the first stage like a picture of me, but the budget was of course completely inadequate for the sculpture and the measurements were for me eyes. And then on the Foundation is so gone. That people have really walked off the heat the slippers; begging at cultural institutions of local and national Governments and above all: knock at large companies in North."
In its upper House (down he has his modest machine room) State, amid countless metal objects, from brass to marble and stainless steel to wood, a beautiful scale model of its last image.
' Initially I thought it was quite cheap could; just two large legs and that I put there than down. That turned out to be so not nearly as simple. On the place that I had chosen, actually the only suitable place on the waterfront, is the bottom very soggy. The research of the Grontmij learned that we should through the mud fifteen feet sinking we would sit on hard sandy soil. Additional problem was that there a dyke body lies, and that Dyke body is also based. There may be you so not through it, because if you balance upsets and Dai goes calving, you're even further from home. So we had to bring the country to the water. In short, the costs ran ever higher on. And wonder what was then came to pass: the Foundation was made extraordinary response, in money, goods and services-the pile driving, and hoisting. It all seemed so promising, that we the jump but have ventured."
''That nice little idea of mine turned out to be almost impossible to accomplish. We had to go to a company in Germany that was willing to try to make eight quarter circles of stainless steel, but even there they had no experience of such sizes. You should know, stainless steel is very unruly, and difficult to edit."'
'It's ended up with a lot of pain and effort and greatly succeeded. The North Amsterdam Machine factory, which I then had to work together, to each other always welding, which was almost impossible. Finally had to, after the image was posted Saturday, divers from the Fire Department the pole under water with bolts and nuts securing it."

www.amsterdam.nl:
André Volten (1925-2002) made geometric-abstract images and belonged to the sophisticated Dutch sculptors of the post-war generation. The artworks by Volten do not promise anything before and only consist of geometric figures. His works of art have no titles. The two interlocking ring forms are also called ' the knot ' called.
This huge work of art on the river IJ is not far from the former home and workshop of the artist.

www.wikipedia.org:
Volten werd geboren in het Westfriese Andijk en volgde in 1945 een korte opleiding in Amsterdam aan het Instituut voor Kunstnijverheidsonderwijs, maar vertrok in 1946 voor een periode van 4 jaar naar Brussel. Door zijn vriendenkring aldaar (onder anderen Josef Ongenae) ontwikkelde zich snel zijn belangstelling voor de abstracte kunst.
Na zijn terugkeer naar Amsterdam in 1950 werd hij van de abstract-expressionistische schilder die hij was een non-figuratief beeldhouwer, mede door zijn activiteiten als lasser op de scheepswerf van de NDSM in Amsterdam-Noord.
Vanaf 1953 en zeker na 1954, het jaar waarin hij medeoprichter was van de kunstenaarsgroep Liga Nieuw Beelden, behoorde Volten tot de groep beeldhouwers, die zich intensief bezighield met de rol van de kunst in de openbare ruimte.
Dit heeft talrijke constructivistische sculpturen opgeleverd in vele steden in Nederland en daarbuiten. Vanaf eind jaren zestig voerde Volten zijn beelden in toenemende mate uit in roestvast staal, vaak ook gebruikte hij graniet en cortenstaal.
Zijn oeuvre droeg in belangrijke mate bij aan de integratie van beeldende kunst in de publieke ruimte. In 1996 kreeg Volten voor zijn werk de belangrijke Oeuvreprijs van het Fonds voor Beeldende Kunsten, Vormgeving en Bouwkunst. Zijn werken bevinden zich onder andere in de collecties van het Kröller-Müller Museum, het Lehmbruck-Museum in Duisburg, de Kunsthalle Mannheim in Mannheim en het Skulpturenmuseum Glaskasten in Marl.