Art@Site www.artatsite.com Coop Himmelb(l)au The Long Thin Yellow Legs of Architecture
Artist:

Coop Himmelb(l)au

Title:

The Long Thin Yellow Legs of Architecture

Year:
1988
Adress:
Vasteland
Website:
A choatisch structure
I have searched for structure in the artwork Long Thin Yellow Legs or Architecture by Coop Himmelb(l)au. I haven’t discovered it; this is a chaotic structure.
A stepped shape shoots upward. A lance protrudes even further ahead. On top teeters a kind of counterweight on thin threads. The sharp lines and large masses are dangerously balancing and contrast the soft colorcombination aqua, grey and ochre.
One of the essential characteristics of human is his searching for meaning. And I think here some degree of structure is needed. A human cannot handle complete chaos. The question is why Coop Himmelb(l)au made a chaotic statue.
Could this be to critize the perfect structuring by the Dutch? Could this be to depict the chaos in the world? In 1988 the Gulf of Alaska was struck by a tsunami, the nuclear reactor in Chernobyl had caused a disaster, Americans have extended nuclear testing, the phone traffic disrupts in the Netherlands after massive responds to the Soundmix show...
A complete chaotic artwork lacks a dimension and relevance. The artwork of Himmelb(l)au would be more interesting when criticism about Rotterdam had been clearer. The counterweight could be a part from a vanished shipyard. The stairs could look alike The Hef (an old bridge) that stayed. The thin wires could refer to the most beautiful skyline of the Netherlands. This artwork would be for a Rotterdammer whom is known for its concrete and constructive attitude more relevant and would maybe help to learn to appreciate chaos better.
By Theo, www.artatsite.com

Vertaling
Een choatisch beeld
Ik heb gezocht naar structuur in het kunstwerk Long Thin Yellow Legs of Architecture van Coop Himmelb(l)au. Dit heb ik niet ontdekt; dit is een chaotisch beeld.
Een getrapte vorm schiet omhoog. Een lans steekt nog verder vooruit. Daarboven balanceert op dunne draden een soort contragewicht. De scherpe lijnen en grote massa’s die gevaarlijk balanceren staan in contrast met de zachte kleurencombinatie aqua, lichtgrijs en oker.
Een van de essentiële kenmerken van de mens is het zoeken naar betekenis. En volgens mij is daarbij enige mate van structuur nodig. Volledige chaos kan een mens niet aan. Het is de vraag waarom Coop Himmelb{l}au een chaotisch beeld maakt.
Zou dit gemaakt zijn vanwege kritiek op het Nederland dat door-en-door gestructureerd is? Zou dit zijn om de chaos in de wereld te verbeelden? In 1988 was de Golf van Alaska getroffen door een tsunami, de kernreactor in Chernobyl heeft een ramp veroorzaakt, hebben Amerikanen atoomproeven uitgebreid, raakt in Nederland het telefoonverkeer ontregelt nadat velen reageren op de Soundmixshow …
Een volstrekt chaotisch kunstwerk mist een dimensie en ook relevantie. Het kunstwerk van Himmelb(l)au zou interessanter zijn als kritiek op Rotterdam duidelijker was geweest. Het contragewicht had een onderdeel mogen zijn uit een verdwenen scheepswerf. De trap had mogen lijken op De Hef die gebleven is. De dunne draden hadden iets mogen doen met de mooiste skyline van Nederland. Dit kunstwerk zou voor een Rotterdammer die bekend staat om zijn concrete en constructief houding relevanter geweest en die zou misschien zelfs chaos beter leren waarderen.
Door Theo, www.artatsite.com

www.coop-himmelblau.at:
In the Long Thin Yellow Legs of Architecture, the third support column is replaced by a tension cable.
The logical consequence is that Architecture will begin to walk.

www.sculptureinternationalrotterdam.nl:
In 1988 ontwierp Coop Himmelb(l)au een deconstructivistische sculptuur met de titel 'De lange, dunne, gele benen van de architectuur'. De schets voor het beeld is, net als bij de architectuur van Coop Himmelb(l)au gebeurt, ontstaan '… in één kort moment tijdens het ontwerpproces – een moment dat zo lang mogelijk wordt uitgesteld. Er wordt uitvoerig gesproken over functie, materialen, licht en sfeer van de te ontwerpen ruimte of constructie. Tijdens deze voorbereidingen wordt zo min mogelijk gevisualiseerd, om daarna in een moment van inspiratie tot een ontwerp te komen; een nerveuze krabbel waar voor de buitenstaander nog niet veel uit valt op te maken' [Uit: Jan van Adrichem, Karel Schampers, Reyn van der Lugt (red.), Beelden in de stad, Utrecht 1988, p.64].
De intuïtieve werkwijze van Coop Himmelb(l)au resulteert in expressieve ontwerpen voor gebouwen en sculpturen, waaronder het voor Rotterdam vervaardigde beeld 'De lange, dunne, gele benen van de architectuur'. Het is een open constructie van plaatstaal en balken. De uit de functionele bouw afkomstige materialen staan in contrast met de uitwerking, die nadrukkelijk niet-functioneel is. Door deze manier van werken suggereren de architecten een lichtheid van het beeld die niet te rijmen valt met het formaat. Hieraan draagt ook het kleurgebruik bij: de zware, stalen balken en platen zijn grotendeels geverfd in lichte kleuren als geel, wit en azuurblauw.
Zelf nemen de leden van Coop Himmelb(l)au het resultaat van beschreven ontwerpsessies uiterst serieus. De tweedimensionale notities worden uitvergroot en rechtstreeks vertaald in driedimensionale modellen, die als basis dienen voor de technische uitvoering. Zelfs de kleinste details in de krabbel worden serieus genomen. Des te opmerkelijker is het dat de zwarte arceringen op het onderste stuk plaatmetaal, bij de laatste overschilderbeurt niet zijn teruggezet.