www.bkor.nl:
In 1976 woonde Claes Oldenburg tijdelijk in Deventer en raakte hij onder de indruk van de vele boogbruggen in Nederland. Hij kwam vaak in Rotterdam voor een mogelijke opdracht voor een object aan de Coolsingel, maar zijn projectvoorstel voor een enorme schroef op het Churchillplein bleek niet haalbaar. Toen Oldenburg in 1977 hoorde van een project voor de bouw van een nieuwe Willemsbrug, raakte hij zeer gedreven om één van zijn fantasieën in Rotterdam te verwezenlijken: een brug in de vorm van een gebogen schroef.
In 1978 kreeg Oldenburg, toen woonachtig in New York, bezoek van directeur Wim Beeren van Museum Boijmans Van Beuningen. Toen ontstond het idee om een project rond de schroefbrug op te zetten. Er werd afgesproken dat Oldenburg voor het museum zou gaan werken aan een project dat een maquette van de brug, een ets en een sculptuur als eindresultaat zou hebben. Het ontwerp voor een dubbele schroefboogbrug over de Maas was niet uitvoerbaar.
Claes Oldenburg (Stockholm, 1929) ontwikkelde zich tot één van de belangrijkste kunstenaars van de Popart in de jaren zestig. Hij is opgegroeid in de Verenigde Staten, waar hij zijn kunstopleiding volgde. Oldenburg maakt collages en assemblages naar voorbeeld van gebruiksvoorwerpen, die hij op straat vindt. In 1961 opent hij The Store, een soort tentoonstelling waarin hij eten en kleding van beschilderd gips te koop aanbiedt. Hij maakt ook enorme soft sculptures. Vanaf 1965 maakt hij uitvergrotingen van alledaagse objecten, die hij van een monumentale grootheid voorziet. In de loop van de jaren zeventig gaat hij samenwerken met kunstcritica Coosje van Bruggen.