Art@Site www.artatsite.com Henk Visch Marathonbeeld
Artist:

Henk Visch

Title:

Marathonbeeld

Year:
2001
Adress:
Willemsplein
Website:
www.bkor.nl:
Het kleurrijke beeld op deze kade is ontworpen door de Eindhovense kunstenaar Henk Visch. Het 5 1/2 meter hoge ijzeren beeld lijkt van enige afstand kleiner dan het werkelijk is. Toch is het met zijn vele kleurige vlakjes een duidelijk signaal op de grotendeels grijze kade.
Dat er een relatie is tussen dit beeld en de jaarlijkse duurloop wordt mede duidelijk gemaakt door de bordjes, die in de sokkel gemonteerd zijn. Daarop zijn de namen te lezen van alle mannelijke en vrouwelijke lopers, die de marathon van Rotterdam ooit gewonnen hebben.
Maar ook de twintig kleuren die Visch op het beeld aanbracht, hebben een betekenis. Ze symboliseren de veelheid aan nationaliteiten van de deelnemers aan deze tot internationaal fenomeen uitgegroeide wedstrijd. Het beeld heeft uiteraard een plaats gekregen langs de looproute van de marathon.
Het is onthuld op 18 april 2001, vlak voordat de twintigste marathon van Rotterdam werd gelopen. Het Marathonbeeld is dan ook een geschenk van de Stichting Rotterdam Marathon aan de stad Rotterdam.
Het werk van Henk Visch (Eindhoven, 1950) is veelzijdig en bestaat uit tekeningen, grafiek, abstracte constructies en figuratieve sculpturen. Visch maakt massieve houtsculpturen, maar ook tere bouwsels, gestileerde mensfiguren en humoristische assemblages uit de meest uiteenlopende materialen. Visch combineert vaak taal met beeld en voegt poëtische teksten toe.
Eigenschappen als evenwicht en balans, kwetsbaarheid en vergankelijkheid spelen een belangrijke rol in de beeldhouwkunst van Visch.

www.henkvisch.nl:
Het beeld is op de licht getinte asfaltvlakte aan de uitloper van de Erasmusbrug het enige kleurige element in een wat verlaten, grijs gebied dat in zijn onbestemdheid het water, de zee en de verten introduceert.
De kleurigheid is haar aantrekkelijkheid, ook haar uniekheid, en toch zal het geen specifieke sociale functie kunnen dienen. Integendeel, het zal door haar massieve, gesloten karakter de aarzelende eenzaamheid van dit gebied tussen brug, water en stad markeren en zo ook respecteren.
De voorbijganger, te voet, in de auto of op het water ziet een beeld dat blijft, dat zich uit de grijsheid opricht, onbewogen staat en op momenten de gevoeligheid toont voor het licht en de schittering van het water.