Art@Site www.artatsite.com Ossip Zadkine De Verwoeste Stad
Artist:

Ossip Zadkine

Title:

De Verwoeste Stad

Year:
1953
Adress:
Plein 1940
Website:
Inscribed in our memorie
Everyone knows this artwork. It is impossible to write an essay about this artwork without knowledge about this work. I will still try to write without being biased.
A human with angled placed limbs and an opening in the torso is looking and reaching up. The parts of the legs and arms are solid, but placed together after rotating and shiftng them. The opening in the torso seems to be roughly cut with a knife in fluid clay. The mass is not polished but rough. The forms also have sharp edges that make different silhouettes from any angle. The fingers are overly long and thick. If you look closely, you'll see the same at the lips. Then you see clearly that the human screams and seizes up in panic.
Next to the person stands something that looks like a stump of a tree.
The Destroyed City by Ossip Zadkine is an artwork that uses all the possible elements of a statue to inscribe in our memory óne image and feeling: of a human who gives a strong signal while being distraught, powerless, almost lifeless.
Fortunately, everyone carries in our memory this artwork, as opposition against war and violence.
By Theo, www.artatsite.com

Vertaling
In ons geheugen gegrift
Iedereen kent dit kunstwerk. Het is onmogelijk om over dit kunstwerk een essay te schrijven zonder kennis over dit werk. Laat ik toch een poging wagen om te schrijven zonder vooringenomen te zijn.
Een mens met schuin geplaatste ledenmaten en een opening in de torso reikt en kijkt omhoog. De delen van de benen en armen zijn stevig, maar zijn gedraaid en verschoven tegen elkaar geplaatst. De opening in de torso lijkt ruw met een mes uit vloeibare klei te zijn gesneden. De massa’s zijn niet gepolijst maar ruw. De massa’s hebben ook scherpe randen die verschillende silhouetten vormen vanuit elke hoek. De vingers zijn overdreven lang en dik. Als je goed kijkt, zie je hetzelfde bij de lippen. Dan zie je duidelijk dat de mens schreeuwt en in paniek omhoog grijpt.
Naast de persoon staat iets dat lijkt op een stomp van een boom.
De Verwoeste Stad van Ossip Zadkine is een kunstwerk dat alle mogelijke elementen van een standbeeld gebruikt om één beeld en gevoel in ons geheugen te griffen: van een mens die een krachtig signaal geeft terwijl het radeloos, machteloos, bijna levenloos is.
Gelukkig draagt iedereen in het geheugen dit kunstwerk met zich mee, als verzet tegen oorlog en geweld.
Door Theo, www.artatsite.com

www.4en5mei.nl:
Het gedenkteken geeft uitdrukking aan de ontreddering van een geteisterd mens. Beeldhouwer Ossip Zadkine heeft zijn ontwerp als volgt omschreven: 'een schreeuw van afgrijzen om het menselijke monster, dat het beulswerk uitdacht ten einde zijn broeders te laten boeten voor een misdaad, die zij niet begingen'.

www.digischool.nl:
Op de Leuvehaven vind je het indrukwekkende beeld"De verwoeste Stad" van de Russische beeldhouwer Ossip Zadkine. Voor veel Rotterdammers was het aanvankelijk even wennen, zo'n rauw geval, maar het bleek al na korte tijd, dat zij dit beeld in hun hart gesloten hadden.

www.wikipedia.org:
De verwoeste stad is een beeld dat Ossip Zadkine maakte naar aanleiding van het bombardement op Rotterdam. Het is op 15 mei 1953 onthuld en staat op het Plein 1940, aan de Leuvehaven, naast het Maritiem Museum in Rotterdam. Het beeld is een Rijksmonument.
Naar verluidt kreeg Zadkine de inspiratie voor het beeld De verwoeste stad toen hij vanuit Parijs onderweg was naar zijn vriend, de arts Hendrik Wiegersma in het Nederlandse Deurne. Toen de trein over het luchtspoor door Rotterdam reed zag hij het weggevaagde centrum van de stad.
Het beeld is van brons en stelt een menselijke figuur voor zonder hart, symbool voor het hart van Rotterdam dat verloren ging bij het bombardement. Rotterdam kreeg het beeld cadeau van de directie van warenhuis De Bijenkorf. Een van de voorwaarden van de schenking was, dat het beeld op die en enkel die plaats zou blijven staan. Dit leidde later nog tot veel discussies.
Het beeld wil de vernietiging van de stad door de Duitsers in herinnering brengen. Zelf zei de kunstenaar over de sculptuur:
"Het [beeld] wil het menselijk lijden belichamen dat een stad moest ondergaan die slechts, met Gods genade, wilde leven en bloeien als een woud. Een kreet van afschuw om de onmenselijke wreedheid van dit beulswerk.
Voor de aanleg van een nieuwe metroboog werd de sculptuur in 1975 blijvend 60 meter verplaatst. In 2005 moest het beeld vanwege bouwwerkzaamheden tijdelijk aan de kant. Er werd van de gelegenheid gebruikgemaakt groot onderhoud uit te voeren. Ter plaatse was daarvoor een restauratieatelier opgericht. Op 14 mei 2007 gaf burgemeester Opstelten De verwoeste stad zijn prominente plaats op het Plein 1940 terug. De Duitse president Horst Köhler legde er bij zijn staatsbezoek aan Nederland in oktober 2007 zoals velen voor hem een krans.[1]
In de loop der jaren heeft het beeld van de Rotterdammers een rits van bijnamen gekregen. Naast"De verwoeste stad" kent men het beeld als "Stad zonder Hart", "Zadkini", "Jan Gat", "Jan met de Handjes" en "Jan met de Jatjes".

www.bkor.nl:
Dit beeld is één van de beroemdste internationale oorlogsmonumenten. Het is de belichaming geworden van het gebombardeerde Rotterdam. Zadkine maakte dit oorlogsmonument in 1947 als terracottabeeldje van 70 cm hoog. In 1949 raakte de toenmalige directeur van de Bijenkorf dhr. Van der Wal zo onder de indruk van het ontwerp, dat hij een grote bronzen uitvoering aankocht en aan de gemeente Rotterdam schonk.
Het gat in het lichaam van deze getroffen figuur symboliseert hoe Rotterdam in zijn hart werd getroffen met het bombardement door de Duitsers.
Slechts een enkeling vond de ontreddering van het beeld te demonisch om permanent het straatbeeld te bepalen. Het grote merendeel van de Rotterdammers vond dat de sculptuur juist heel goed de ontreddering en het verlangen om zich te verheffen direct verstaanbaar weergeeft. Op 15 mei 1953 werd De verwoeste stad onthuld door burgemeester Van Walsum.
Het beeld is geplaatst op het Plein 1940, een locatie die door Zadkine zelf is uitgekozen uit een paar opties. Het werd er omgeven door de gehavende stad met uitzicht op de schade van het bombardement. Ook koos Zadkine deze locatie vanwege het uitzicht op de Leuvehaven erachter: zo verbindt het haven en stad, en heeft het een uitzicht met lucht en water.
Ook in het oeuvre van Ossip Zadkine neemt De verwoeste stad een bijzondere plaats in. Het is niet alleen zijn grootste sculptuur, maar ook één van de meest overtuigende uitingen van wat hem als kunstenaar bezighield.
Beeldhouwer Ossip Zadkine (Vitebsk, Wit-Rusland), 1890 – Parijs, 1967) ontwikkelt in het Interbellum een geometrische stijl, die van het kubisme is afgeleid. Vanaf 1930 wordt zijn werk steeds barokker en ruimtelijker. Als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt vlucht Zadkine naar de Verenigde Staten. Daar maakt hij zijn eerste doorboorde figuren. Terug in Parijs blijkt dat veel van zijn werk uit het atelier is verdwenen of verwoest.
Vanaf die jaren werkend in Parijs ontwikkelt hij zich tot één van de meest invloedrijke beeldhouwers van de moderne kunst.