Art@Site www.artatsite.com Narcisse Tordoir Zonder Titel
Artist:

Narcisse Tordoir

Title:

Zonder Titel

Year:
1993
Adress:
Barcelonaplein
Website:
www.buitenbeeldinbeeld.nl:
In de opening van het cirkelvormige Barcelonaplein aan de zuidzijde heeft de Belgische kunstenaar Narcisse Tordoir een kunstwerk geplaatst in de vorm van een monumentaal hekwerk, dat meebuigt in de ronde vorm van het gebouw. Het is het eerste werk van Tordoir in de openbare (buiten)ruimte. De poort staat open en is gefixeerd. Het kunstwerk is opgebouwd uit vierkanten van 3,3 x 3,3 meter waarin een beeldmotief is geplaatst.
Van een gezamenlijk buurtleven was uiteraard nog geen sprake bij het opleveren van de nieuwe wijk, het leven speelde zich voornamelijk af achter de voordeur. Tordoir heeft zich laten inspireren door de situatie die ontstaat bij dit soort nieuwbouwprojecten in een sociaal niemandsland. Hij ontwierp een hek als een collectieve vitrage waarin de verdeling in verdiepingen en ramen herhaald werd. De vierkanten tonen telkens een raam met opzijgeschoven gordijnen waardoor naar binnen of naar buiten gekeken kan worden, de alledaagse werkelijkheid achter de vensters van woningen wordt grafisch verbeeld. Te zien zijn o.a. een pijp, neuzen, een toffee, gezichten met een tekstballon en een bos bloemen. Sex wordt gesymboliseerd door de combinatie van een bot en een sleutelgat.
Door gidsen wordt bij rondleidingen door Amsterdam erop gewezen dat een van de figuren in het hekwerk zijn tong uitsteekt. Dat is, zo gaat het verhaal, omdat de kunstenaar geen ‘nobele gelaten’ wilde maken, het ging hier tenslotte om sociale woningbouw. Tordoir was zo onverstandig dat bij de opening hardop te zeggen, met als gehoor de nieuwe bewoners. ‘Hij werd nog net niet in het water gegooid’.
Henk de Vroom was adviseur beeldende kunst van de gemeente en bemoeide zich nogal intens met het Oostelijk Havengebied. Hem leek Tordoir de geschikte man om het mooie, ronde enigszins afgesloten woonplein aan te kleden. Op de site architectuuramsterdam.nl vertelt De Vroom over het hobbelige traject dat afgelegd werd:
Een aantal ambtenaren reisde af naar Luik om Bruno Albert, de architect van het plein, te polsen. Van een hek was toen nog geen sprake, maar Albert wilde helemaal niets, hij hoorde het gezelschap aan zonder ook maar een kop koffie aan te bieden en na een uurtje kon men retour Amsterdam. Op een tweede bezoek nam De Vroom Tordoir mee, en hoewel de heren elkaar niet verstonden (Albert spreekt alleen Waals en Tordoir alleen Vlaams) konden ze elkaar al snel vinden en de zaak werd beklonken bij een etentje met overvloedige champagne en oesters.
Vervolgens moesten de toekomstige bewoners overtuigd worden. Die wilden ‘niet in een gevangenis wonen’, dus velen voelden niet voor een hek. Maar met behulp van een maquette en een camera waarmee het uitzicht vanaf de balkonnen duidelijk werd, raakten ze overtuigd. Het hek was transparant, een tekening tegen de lucht.
De laatste hindernis was de gemeente. Het hek was gevaarlijk in ambtelijke ogen. Om klimpartijen te voorkomen moesten er punten op aangebracht worden. Dat was weer bezwaarlijk omdat het afbreuk doet aan het kunstwerk. Maar de onderste vakken van het hekwek bleken langgerekt, ze prikkelen niet tot klimmen. Dat kon volstaan. Toch zat er in 2009 een joch bovenin het hek, in paniek, hij durfde niet terug. Verkleumd werd hij naar beneden gehaald.

Translation
www.buitenbeeldinbeeld.nl:
In the opening of the circular Barcelona square on the South side, the Belgian artist Narcisse Tordoir placed a work of art in the form of a monumental fencing that bends in the round shape of the building. It is the first work of Tam in the public (outside) space. The gate is open and is fixated. The artwork is made up of squares of 3.3 x 3.3 meters in which an image motif is placed.
of a joint neighborhood life was obviously not yet at the new district netting, life played mainly behind the front door. Talbert has been inspired by the situation that occurs in this type of new construction projects in a social no man's land. He designed a fence as a collective net curtains in which the Division into floors and Windows was repeated. Show a window with the squares set aside curtains which can be looked to in or out, the everyday reality behind the Windows of houses and is graphically depicted. To see here include a pipe, noses, a toffee, faces with a balloon and a bunch of flowers. Sex is symbolized by the combination of a bone and a Keyhole.
by guides is at tour through Amsterdam pointed out that one of the figures in the fencing his tongue sticking out. That is, so the story goes, because the artist wanted to make ' no ' noble left, it was all about social housing. Talbert was so unwise to say out loud that at the opening, with the hearing the new residents. ' He was just thrown in the water '.
Henk de Vroom was advisor for Visual Arts of the municipality and interfered quite intense with the Eastern Docklands. It seemed the appropriate guy to the beautiful, round Tordoir somewhat gated square to dress. On the site architectuuramsterdam.nl tells the Vroom on the bumpy journey which was made:
A number of officials travelled to Liege to Bruno Albert, the architect of the square, to wrists. A fence was still no question, but Albert did nothing, he heard the company to offer without so much as a cup of coffee and after an hour one could return Amsterdam. On a second visit took the Vroom Tordoir with it, and although the gentlemen not understand each other (Albert speaks only Flemish and Walloon Tordoir only) they could find and soon the case was a foregone conclusion and with each other at a dinner party with plentiful champagne and oysters.
then had to be convinced the future residents. Who wanted to ' live ' in a prison, not so many not felt for a fence. But using a scale model and a camera that was clearly the view from the balconies, they became convinced. The fence was transparent, a drawing against the air.
the last obstacle was the municipality. The fence was dangerous in official eyes. To prevent climbing parties had to be applied on points. That was objectionable because it affects the work of art. But the lower courses of hekwek bleaching elongated, they excite not to climb. That could suffice. Yet sat there in 2009 a kid at the top of the fence, in panic, he dared not back. Numb, he was taken down.