Artist:
Ugo Rondinone
Title:
Moonrise East November
Year:
2005
Adress:
Tjuvholmen Sculpture Park, Oslo
Website:
Persistent
This happy bird is laughing friendly at us. But, what is it ugly ...
His mouth is a little wider than our ideal of beauty. The mouth shows a sympathic grin. In his mouth he has sweet little baby teeth. His eyes are little to small to appeal us. In fact, these are not eyes but little circles with a border. However, we feel that Moonrise East November is looking at us.
The nose is completely missing and now we notice the structure of the skin. Moonrise's head looks like a potato.
Moonrise knocks off. With disgust we look at him. The honest ugliness persuade us to look at him. His mouth makes us smile. His persistent eyes will keep looking at us until we are honest too. Moonrise will release us, until we forget our bells and whistles and we show our feelings honestly.
Door Theo, www.artatsite.com
Vertaling
Vasthoudend
Deze vrolijke vogel lacht ons vriendelijk tegemoet. Maar wat is ie lelijk ...
Zijn mond is iets breder dan ons schoonheidsideaal. De mond toont een sympathieke glimlach. In zijn mond heeft hij lieve kleine tandjes, zoals een peuter melktandjes heeft.
Zijn ogen zijn iets te klein om ons te bekoren. Eigenlijk zijn dit geen ogen maar cirkels met een randje. Toch hebben wij het gevoel dat Moonrise East November ons aankijkt.
De neus ontbreekt geheel en nu valt de structuur van de huid ons op. Moonrise’s hoofd lijkt wel op een aardappel.
Moonrise stoot af. Met weerzin zien wij zijn mond. De eerlijke lelijkheid haalt ons over om te kijken. Zijn mond maakt dat ook wij glimlachen. Zijn vasthoudende ogen blijven ons aankijken totdat wij ook eerlijk worden. Moonrise laat pas los als wij onze toeters en bellen vergeten en eerlijk laten zien wat wij voelen.
By Theo, www.artatsite.com
This happy bird is laughing friendly at us. But, what is it ugly ...
His mouth is a little wider than our ideal of beauty. The mouth shows a sympathic grin. In his mouth he has sweet little baby teeth. His eyes are little to small to appeal us. In fact, these are not eyes but little circles with a border. However, we feel that Moonrise East November is looking at us.
The nose is completely missing and now we notice the structure of the skin. Moonrise's head looks like a potato.
Moonrise knocks off. With disgust we look at him. The honest ugliness persuade us to look at him. His mouth makes us smile. His persistent eyes will keep looking at us until we are honest too. Moonrise will release us, until we forget our bells and whistles and we show our feelings honestly.
Door Theo, www.artatsite.com
Vertaling
Vasthoudend
Deze vrolijke vogel lacht ons vriendelijk tegemoet. Maar wat is ie lelijk ...
Zijn mond is iets breder dan ons schoonheidsideaal. De mond toont een sympathieke glimlach. In zijn mond heeft hij lieve kleine tandjes, zoals een peuter melktandjes heeft.
Zijn ogen zijn iets te klein om ons te bekoren. Eigenlijk zijn dit geen ogen maar cirkels met een randje. Toch hebben wij het gevoel dat Moonrise East November ons aankijkt.
De neus ontbreekt geheel en nu valt de structuur van de huid ons op. Moonrise’s hoofd lijkt wel op een aardappel.
Moonrise stoot af. Met weerzin zien wij zijn mond. De eerlijke lelijkheid haalt ons over om te kijken. Zijn mond maakt dat ook wij glimlachen. Zijn vasthoudende ogen blijven ons aankijken totdat wij ook eerlijk worden. Moonrise laat pas los als wij onze toeters en bellen vergeten en eerlijk laten zien wat wij voelen.
By Theo, www.artatsite.com