How perfection feels like.
We recall our previous experiences of perfection in response to Tteia by Lygia Pape. We do this by preparing, by looking at Tteia and by thinking about it.
Preparation is the most essential part. We travel to Inhotim. We’ll have a good night’s sleep, our body is nourished and we are sober. So our body is one and all support.
Another essential preparation is our mental health. We are not troubled by time constraints, intrusive thoughts, a lack of focus or a submissive posture.
We can experience perfection by the way we walk: big steps while we are at a long distance from Tteia, small steps while ditto distance. We feel our back musles while we move our face along the diagonal lines of Tteia. We accommodate our eyes to see the bundles sharp from a distance, and see the lines at close. We are focused on Tteia, even if there could be a lot of distractions. We let our thoughts go on the possible meanings of the upright columns and the pillars at an angle, of the lines that are parallel and equidistant from each other.
Let’s open ourself for comparable prior experiences of perfection. Have we felt earlier our legs and back as relaxed and powerful? When was this? Have we seen a rhythm of the bundles and lines before? Do we see similarities and differences in these pictures? What does this say about Tteia?
Did you experience perfection? If not, then we'll do better next time. If yes, then we print this experience in and remember it for the next time. So we stack our experience of perfection so this experience becomes richer and richer.
By Theo, www.artatsite.com
Vertaling
Hoe perfectie voelt.
We gaan eerdere ervaringen van perfectie terugroepen naar aanleiding van Tteia van Lygia Pape. Dit doen wij door ons voor te bereiden, door naar Tteia te kijken en door hierover na te denken.
De voorbereidingen zijn het meeste essentiële onderdeel. We reizen naar Inhotim. We hebben een heerlijke nachtrust gehad, ons lichaam is doorvoed en wij zijn nuchter. Ons lichaam is daardoor één en al ondersteuning.
Een andere essentiële voorbereiding is onze geestelijke gezondheid. Wij worden niet geplaagd door tijdsdruk, opdringerige gedachten, gebrek aan focus of een onderdanige houding.
Perfectie ervaren kan door onze manier van lopen: grote stappen maken bij een grote afstand tot Tteia, kleine stappen bij dito afstand. Onze rugspieren voelen wij, als wij ons gezicht bewegen langs de diagonale lijnen van Tteia. Met onze ogen accommoderen wij om de bundels van veraf en de lijnen van dichtbij scherp te houden. Wij zijn geconcentreerd op Tteia, ook als er veel afleiding zou kunnen zijn. Wij laten onze gedachten gaan over de mogelijke betekenissen van zuilen die recht en onder een hoek staan, zuilen die zijn samengesteld uit lijnen die evenwijdig en op gelijke afstand van elkaar staan.
Laten wij nu ook open staan voor eerdere ervaringen van perfectie. Hebben onze benen en rug eerder zo ontspannen en krachtig bewogen? Wanneer was dat? Hebben wij eerder een ritme van bundels en lijnen gezien? Zien wij overeenkomsten en verschillen met deze eerdere beelden? Wat zegt dat over Tteia?
Heb je perfectie ervaren? Zo nee, dan doen we het volgende keer beter. Zo ja, dan prenten wij deze ervaringen in en onthouden het voor het volgende moment. Zo stapelen wij ervaringen van perfectie zodat deze ervaring steeds rijker wordt.
Door Theo, www.artatsite.com
We recall our previous experiences of perfection in response to Tteia by Lygia Pape. We do this by preparing, by looking at Tteia and by thinking about it.
Preparation is the most essential part. We travel to Inhotim. We’ll have a good night’s sleep, our body is nourished and we are sober. So our body is one and all support.
Another essential preparation is our mental health. We are not troubled by time constraints, intrusive thoughts, a lack of focus or a submissive posture.
We can experience perfection by the way we walk: big steps while we are at a long distance from Tteia, small steps while ditto distance. We feel our back musles while we move our face along the diagonal lines of Tteia. We accommodate our eyes to see the bundles sharp from a distance, and see the lines at close. We are focused on Tteia, even if there could be a lot of distractions. We let our thoughts go on the possible meanings of the upright columns and the pillars at an angle, of the lines that are parallel and equidistant from each other.
Let’s open ourself for comparable prior experiences of perfection. Have we felt earlier our legs and back as relaxed and powerful? When was this? Have we seen a rhythm of the bundles and lines before? Do we see similarities and differences in these pictures? What does this say about Tteia?
Did you experience perfection? If not, then we'll do better next time. If yes, then we print this experience in and remember it for the next time. So we stack our experience of perfection so this experience becomes richer and richer.
By Theo, www.artatsite.com
Vertaling
Hoe perfectie voelt.
We gaan eerdere ervaringen van perfectie terugroepen naar aanleiding van Tteia van Lygia Pape. Dit doen wij door ons voor te bereiden, door naar Tteia te kijken en door hierover na te denken.
De voorbereidingen zijn het meeste essentiële onderdeel. We reizen naar Inhotim. We hebben een heerlijke nachtrust gehad, ons lichaam is doorvoed en wij zijn nuchter. Ons lichaam is daardoor één en al ondersteuning.
Een andere essentiële voorbereiding is onze geestelijke gezondheid. Wij worden niet geplaagd door tijdsdruk, opdringerige gedachten, gebrek aan focus of een onderdanige houding.
Perfectie ervaren kan door onze manier van lopen: grote stappen maken bij een grote afstand tot Tteia, kleine stappen bij dito afstand. Onze rugspieren voelen wij, als wij ons gezicht bewegen langs de diagonale lijnen van Tteia. Met onze ogen accommoderen wij om de bundels van veraf en de lijnen van dichtbij scherp te houden. Wij zijn geconcentreerd op Tteia, ook als er veel afleiding zou kunnen zijn. Wij laten onze gedachten gaan over de mogelijke betekenissen van zuilen die recht en onder een hoek staan, zuilen die zijn samengesteld uit lijnen die evenwijdig en op gelijke afstand van elkaar staan.
Laten wij nu ook open staan voor eerdere ervaringen van perfectie. Hebben onze benen en rug eerder zo ontspannen en krachtig bewogen? Wanneer was dat? Hebben wij eerder een ritme van bundels en lijnen gezien? Zien wij overeenkomsten en verschillen met deze eerdere beelden? Wat zegt dat over Tteia?
Heb je perfectie ervaren? Zo nee, dan doen we het volgende keer beter. Zo ja, dan prenten wij deze ervaringen in en onthouden het voor het volgende moment. Zo stapelen wij ervaringen van perfectie zodat deze ervaring steeds rijker wordt.
Door Theo, www.artatsite.com