Artist:
Paul Kingma
Title:
De Reis
Year:
1971
Adress:
Jaarbeursplein
Twee mensen ontmoeten elkaar weer
Twee halve schijven tikken elkaar aan, De schijven zijn glad en in de zon glimt het brons en is de groene kleur beter te zien. De schijven zijn licht gebogen en vormen tezamen één oppervlakte.
Dit oppervlakte is alléén te zien als je er dicht langs loopt. Dan zie je ook de binnenkanten van de schijven. Deze zijn scherp, ruw en lijken gebarsten. Een klein uitstekend gedeelte van deze beide vormen tikken elkaar aan.
Ik zie hier graag twee mensen in die elkaar opnieuw ontmoeten. Aan de gladde huid is te zijn dat zij beiden op zichzelf perfect zijn. Aan de ruwe en gebroken vorm is te zien dat mensen vaak nare ervaringen hebben. Het is bijzonder als mensen deze ervaringen kunnen verwerken en de kans zien om elkaar te ontmoeten.
By Theo, www.artatsite.com
www.utrecht.nl:
De Menselijke Ontmoeting, De Reis, Het Bolwerk, 1971, Paul Kingma (NL, 1931-2013).
Deze bronzen beelden van Paul Kingma zijn in 1971 ontworpen als een drieluik voor het Jaarbeursplein. Het Bolwerk, De Menselijke Ontmoeting en De Reis zijn destijds geïnspireerd op de toekomstgedachte van het plan Hoog Catharijne.
De beelden legden op symbolische wijze een verband tussen 'de dynamiek van onze samenleving en dat wat plaats vindt in de gebouwen zelf'.
Het Bolwerk werd geplaatst voor kantoorgebouw Sypesteyn, De Ontmoeting voor complex Kranenburg en De Reis voor gebouw Leeuwenstein.
De beelden stonden op deze locaties totdat ze voor de bouwwerkzaamheden van het Stationsgebied verwijderd moesten worden. Nu zijn de kunstwerken weer terug op de Croeselaan.
www.wikipedia.org:
Paul Reiner Kingma (Den Haag, 4 september 1931 – Pingjum, 25 januari 2013[1]) was een Nederlandse beeldhouwer, mozaïekkunstenaar, schilder en tekenaar.
Kingma was een zoon van Marten Jan Kingma, werktuigkundige in Den Haag, en Johanna Kunegonda Key. Hij trouwde met oratoriumzangeres Henriëtte Wensing. Kingma kreeg zijn opleiding bij Kunstoefening in Arnhem, de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam (onder Piet Esser) en de Royal Academy of Arts in Londen.
Kingma maakte als beeldhouwer een aantal werken voor de openbare ruimte. Hij werd vooral bekend als mozaïekkunstenaar met zijn zware Kingmatafels, waar hij eind jaren zestig mee begon. Vanuit een bewondering voor het leven en de geschiedenis van de aarde legde hij tafels in met natuursteen en materialen die hij van over de hele wereld verzamelde. Later maakte hij tableaux met fossielen en versteend hout, 'een op zichzelf staande vormgeving die nadien als tafel kan worden benut'.
Hij werd in 1961 aangesteld als de eerste directeur van het Instituut voor beeldende expressie in Amersfoort en gaf er vijf jaar lang mozaïeklessen.
Zijn eerste huwelijk kwam tot een eind. In 1978 ontmoette hij Elisabeth Bakker, en is met haar getrouwd. Zij heeft hem tot aan zijn dood verzorgd. Kingma woonde en werkte in Den Haag, Kortenhoef, Amsterdam, Londen, Amersfoort (ca. 1961), Epe (vanaf 1966), Amerongen (1984-1990) en ten slotte in Pingjum. Hij overleed in 2013, op 81-jarige leeftijd in de laatst genoemde plaats.
Twee halve schijven tikken elkaar aan, De schijven zijn glad en in de zon glimt het brons en is de groene kleur beter te zien. De schijven zijn licht gebogen en vormen tezamen één oppervlakte.
Dit oppervlakte is alléén te zien als je er dicht langs loopt. Dan zie je ook de binnenkanten van de schijven. Deze zijn scherp, ruw en lijken gebarsten. Een klein uitstekend gedeelte van deze beide vormen tikken elkaar aan.
Ik zie hier graag twee mensen in die elkaar opnieuw ontmoeten. Aan de gladde huid is te zijn dat zij beiden op zichzelf perfect zijn. Aan de ruwe en gebroken vorm is te zien dat mensen vaak nare ervaringen hebben. Het is bijzonder als mensen deze ervaringen kunnen verwerken en de kans zien om elkaar te ontmoeten.
By Theo, www.artatsite.com
www.utrecht.nl:
De Menselijke Ontmoeting, De Reis, Het Bolwerk, 1971, Paul Kingma (NL, 1931-2013).
Deze bronzen beelden van Paul Kingma zijn in 1971 ontworpen als een drieluik voor het Jaarbeursplein. Het Bolwerk, De Menselijke Ontmoeting en De Reis zijn destijds geïnspireerd op de toekomstgedachte van het plan Hoog Catharijne.
De beelden legden op symbolische wijze een verband tussen 'de dynamiek van onze samenleving en dat wat plaats vindt in de gebouwen zelf'.
Het Bolwerk werd geplaatst voor kantoorgebouw Sypesteyn, De Ontmoeting voor complex Kranenburg en De Reis voor gebouw Leeuwenstein.
De beelden stonden op deze locaties totdat ze voor de bouwwerkzaamheden van het Stationsgebied verwijderd moesten worden. Nu zijn de kunstwerken weer terug op de Croeselaan.
www.wikipedia.org:
Paul Reiner Kingma (Den Haag, 4 september 1931 – Pingjum, 25 januari 2013[1]) was een Nederlandse beeldhouwer, mozaïekkunstenaar, schilder en tekenaar.
Kingma was een zoon van Marten Jan Kingma, werktuigkundige in Den Haag, en Johanna Kunegonda Key. Hij trouwde met oratoriumzangeres Henriëtte Wensing. Kingma kreeg zijn opleiding bij Kunstoefening in Arnhem, de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam (onder Piet Esser) en de Royal Academy of Arts in Londen.
Kingma maakte als beeldhouwer een aantal werken voor de openbare ruimte. Hij werd vooral bekend als mozaïekkunstenaar met zijn zware Kingmatafels, waar hij eind jaren zestig mee begon. Vanuit een bewondering voor het leven en de geschiedenis van de aarde legde hij tafels in met natuursteen en materialen die hij van over de hele wereld verzamelde. Later maakte hij tableaux met fossielen en versteend hout, 'een op zichzelf staande vormgeving die nadien als tafel kan worden benut'.
Hij werd in 1961 aangesteld als de eerste directeur van het Instituut voor beeldende expressie in Amersfoort en gaf er vijf jaar lang mozaïeklessen.
Zijn eerste huwelijk kwam tot een eind. In 1978 ontmoette hij Elisabeth Bakker, en is met haar getrouwd. Zij heeft hem tot aan zijn dood verzorgd. Kingma woonde en werkte in Den Haag, Kortenhoef, Amsterdam, Londen, Amersfoort (ca. 1961), Epe (vanaf 1966), Amerongen (1984-1990) en ten slotte in Pingjum. Hij overleed in 2013, op 81-jarige leeftijd in de laatst genoemde plaats.