Artist:
Jeff Wall
Title:
Lost Luggage Depot
Year:
2001
Adress:
Wilhelminakade
www.wikipedia.org:
Lost luggage depot is een gietijzeren kunstwerk dat sinds 2001 op het Koninginnehoofd, de westelijke punt van de Wilhelminapier in Rotterdam, staat.
Het kunstwerk werd gemaakt door de Canadese historicus en beeldend kunstenaar Jeff Wall als symbool van het afscheid dat emigranten hier namen van hun"vorige leven" [1].
Het beeld bestaat uit een 8-hoekig paviljoen met drie verdiepingen en met een doorsnede van tien meter. Op alle verdiepingen bevinden zich gevonden voorwerpen zoals tassen, schoenen en koffers. Alles is van gietijzer gemaakt, het totaal weegt ongeveer 65.000 kg.
www.bkor.nl:
Lost Luggage Depot bestaat uit een achthoekige stellage van drie niveaus. Alles is van gietijzer gemaakt en het totaal weegt ongeveer 65.000 kg. Koffers en tassen bevinden zich als afgietsel in de stellage, die belicht wordt door een lantaarnpaal. De stellage is zelf ook een afgietsel.
De koffers en tassen komen uit verschillende tijdperken. Zo tref je er een plunjebaal aan van honderd jaar geleden, maar ook een computertas uit een recenter verleden. Alles is in een matte, roestbruine kleur geschilderd om een formele samenhang in het beeld te creëren.
Hoewel de afgietsels letterlijk afkomstig zijn van een bestaande realiteit, laat het beeld een historische ontwrichting zien. Het monument verwijst naar emigratie en het verlangen naar een nieuwe toekomst. Het laat zien hoe mensen de band met hun geboortegrond hebben doorgesneden. Het is een herinnering aan diegenen die zijn vertrokken, maar ook voor degenen die zijn aangekomen.
De Canadese kunstenaar Jeff Wall kreeg in 1996 opdracht van de Gemeente Rotterdam om een sculptuur te maken dat 50 jaar wederopbouw en 650 jaar stadsrechten zou herdenken. De Rijksoverheid financierde het monument, als geschenk aan Rotterdam.
De plaats van het sculptuur is een verwijzing naar de geschiedenis van de Wilhelminapier, waar decennialang emigranten aan boord gingen van passagiersschepen van de Holland-Amerika Lijn (HAL). Het monument staat op het plein voor het oude kantoor van de HAL, waar nu Hotel New York is gevestigd.
Het monument is de eerste sculptuur van Wall. Op 3 november 2001 werd het beeld geopend door toenmalig premier Wim Kok.
Jeff Wall (Vancouver, 1946) is een Canadese fotograaf, kunsthistoricus en beeldend kunstenaar. Hij begint zijn carrière als afgestudeerd conceptueel kunstenaar, maar aansluitend gaat hij kunstgeschiedenis studeren. Na zijn studie begon Wall met fotograferen.
Hij ensceneert zijn werk tot in de puntjes, of, in zijn eigen woorden, hij reconstrueert een moment volledig. Vaak maakt hij gebruik van acteurs om een moment dat bij hem tot de verbeelding spreekt te laten herleven. Zijn fotografische taferelen hebben als achtergrond vaak de mix van natuurlijke schoonheid, stedelijk verval en een postmodern en industriëel gebrek aan kenmerken; elementen die typerend zijn voor Vancouver.
Hij is vooral bekend van zijn grote cibachrome foto’s, die hij in lichtbakken presenteert. In 2005 was het werk van Wall te zien tijdens documenta X. Hij werd in 2007 benoemd tot Officier in de Order of Canada. In maart 2008 ontving hij de Audain Prize for Lifetime Achievement, een prijs voor beeldende kunsten die British Columbia jaarlijks uitreikt.
www.versbeton.nl:
'Ik wil dat het monument een herinnering is aan degenen die zijn vertrokken, ongeacht wanneer, en diegenen erkent die aankomen, ongeacht wanneer en waarvandaan ze zijn gekomen.' De woorden van de Canadese kunstenaar Jeff Wall (1946) over zijn ‘Lost Luggage Depot’ zijn nog altijd actueel.
Jeff Walls ontwerp voor een ijzeren bagagedepot op de Kop van Zuid werd uiteindelijk gekozen. De realisatie van het ontwerp is een gietijzeren, achthoekige stellage van drie lagen. De roestbruine kleur en het materiaal doen denken aan schepen, hijskranen en ankers. Een midden in het kunstwerk geplaatste lantaarnpaal verlicht het beeld in het donker.
Her en der verspreid vind je in de stellage ‘gevonden voorwerpen’, afgegoten in ijzer. Van een trolley tot hutkoffers, jutezakken en kartonnen dozen, maar bijvoorbeeld ook koffiebekers, een aktetas en een ghettoblaster. Het meest opvallend is nog wel de asbak die, aan de as erin te zien, echt als zodanig wordt gebruikt. Het zijn voorwerpen uit verschillende tijdsperioden door elkaar heen. Voorwerpen die overal vandaan hadden kunnen komen. Ze zijn ontworteld en ontheemd. Net als de reizigers die komen en gaan.
Lost luggage depot is een gietijzeren kunstwerk dat sinds 2001 op het Koninginnehoofd, de westelijke punt van de Wilhelminapier in Rotterdam, staat.
Het kunstwerk werd gemaakt door de Canadese historicus en beeldend kunstenaar Jeff Wall als symbool van het afscheid dat emigranten hier namen van hun"vorige leven" [1].
Het beeld bestaat uit een 8-hoekig paviljoen met drie verdiepingen en met een doorsnede van tien meter. Op alle verdiepingen bevinden zich gevonden voorwerpen zoals tassen, schoenen en koffers. Alles is van gietijzer gemaakt, het totaal weegt ongeveer 65.000 kg.
www.bkor.nl:
Lost Luggage Depot bestaat uit een achthoekige stellage van drie niveaus. Alles is van gietijzer gemaakt en het totaal weegt ongeveer 65.000 kg. Koffers en tassen bevinden zich als afgietsel in de stellage, die belicht wordt door een lantaarnpaal. De stellage is zelf ook een afgietsel.
De koffers en tassen komen uit verschillende tijdperken. Zo tref je er een plunjebaal aan van honderd jaar geleden, maar ook een computertas uit een recenter verleden. Alles is in een matte, roestbruine kleur geschilderd om een formele samenhang in het beeld te creëren.
Hoewel de afgietsels letterlijk afkomstig zijn van een bestaande realiteit, laat het beeld een historische ontwrichting zien. Het monument verwijst naar emigratie en het verlangen naar een nieuwe toekomst. Het laat zien hoe mensen de band met hun geboortegrond hebben doorgesneden. Het is een herinnering aan diegenen die zijn vertrokken, maar ook voor degenen die zijn aangekomen.
De Canadese kunstenaar Jeff Wall kreeg in 1996 opdracht van de Gemeente Rotterdam om een sculptuur te maken dat 50 jaar wederopbouw en 650 jaar stadsrechten zou herdenken. De Rijksoverheid financierde het monument, als geschenk aan Rotterdam.
De plaats van het sculptuur is een verwijzing naar de geschiedenis van de Wilhelminapier, waar decennialang emigranten aan boord gingen van passagiersschepen van de Holland-Amerika Lijn (HAL). Het monument staat op het plein voor het oude kantoor van de HAL, waar nu Hotel New York is gevestigd.
Het monument is de eerste sculptuur van Wall. Op 3 november 2001 werd het beeld geopend door toenmalig premier Wim Kok.
Jeff Wall (Vancouver, 1946) is een Canadese fotograaf, kunsthistoricus en beeldend kunstenaar. Hij begint zijn carrière als afgestudeerd conceptueel kunstenaar, maar aansluitend gaat hij kunstgeschiedenis studeren. Na zijn studie begon Wall met fotograferen.
Hij ensceneert zijn werk tot in de puntjes, of, in zijn eigen woorden, hij reconstrueert een moment volledig. Vaak maakt hij gebruik van acteurs om een moment dat bij hem tot de verbeelding spreekt te laten herleven. Zijn fotografische taferelen hebben als achtergrond vaak de mix van natuurlijke schoonheid, stedelijk verval en een postmodern en industriëel gebrek aan kenmerken; elementen die typerend zijn voor Vancouver.
Hij is vooral bekend van zijn grote cibachrome foto’s, die hij in lichtbakken presenteert. In 2005 was het werk van Wall te zien tijdens documenta X. Hij werd in 2007 benoemd tot Officier in de Order of Canada. In maart 2008 ontving hij de Audain Prize for Lifetime Achievement, een prijs voor beeldende kunsten die British Columbia jaarlijks uitreikt.
www.versbeton.nl:
'Ik wil dat het monument een herinnering is aan degenen die zijn vertrokken, ongeacht wanneer, en diegenen erkent die aankomen, ongeacht wanneer en waarvandaan ze zijn gekomen.' De woorden van de Canadese kunstenaar Jeff Wall (1946) over zijn ‘Lost Luggage Depot’ zijn nog altijd actueel.
Jeff Walls ontwerp voor een ijzeren bagagedepot op de Kop van Zuid werd uiteindelijk gekozen. De realisatie van het ontwerp is een gietijzeren, achthoekige stellage van drie lagen. De roestbruine kleur en het materiaal doen denken aan schepen, hijskranen en ankers. Een midden in het kunstwerk geplaatste lantaarnpaal verlicht het beeld in het donker.
Her en der verspreid vind je in de stellage ‘gevonden voorwerpen’, afgegoten in ijzer. Van een trolley tot hutkoffers, jutezakken en kartonnen dozen, maar bijvoorbeeld ook koffiebekers, een aktetas en een ghettoblaster. Het meest opvallend is nog wel de asbak die, aan de as erin te zien, echt als zodanig wordt gebruikt. Het zijn voorwerpen uit verschillende tijdsperioden door elkaar heen. Voorwerpen die overal vandaan hadden kunnen komen. Ze zijn ontworteld en ontheemd. Net als de reizigers die komen en gaan.