Artist:
Bram Roth
Title:
Amazone
Year:
1960
Adress:
Conradkade
www.wikipedia.org:
Abraham Cornelis (Bram) Roth (Den Haag, 1916 – aldaar 21 oktober 1995) was een Nederlandse beeldhouwer.
Roth studeerde beeldhouwkunst bij onder anderen Bon Ingen-Housz, Marino Marini en Albert Termote aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in zijn eigen stad. Later was hij zelf als leraar verbonden aan de Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen in Rotterdam.
Vrouwen en paarden fascineerden hem. Hij werkte naturalistisch maar drukte zijn eigen stempel op het kunstwerk. Het ging hem om ruimtelijkheid, volume, spanning en expressie van de huid.
Hij heeft als zelfstandig beeldhouwer en schilder gewerkt en is lid geweest van Pulchri Studio, Verve en de Culturele Raad Zuid-Holland. Roth wordt gerekend tot de Nieuwe Haagse School.
Zijn werk is te zien in het Gemeentemuseum Den Haag en is opgenomen in de kunstcollecties van KPN en TPGpost en de Rijkscollectie.
www.nieuwehaagseschoolkunst.nl:
In de jaren vijftig en zestig deed zich een opmerkelijke vernieuwing voor in de Haagse beeldende kunst.
Na het isolement van de donkere oorlogsjaren, stonden Haagse schilders bijzonder open voor wat buiten Nederland, en wel met name in Parijs, op het terrein van de beeldende kunst was te doen.
Tal van Haagse kunstenaars, zoals ondermeer Karel Bleijenberg, Kees van Bohemen, Lotti van der Gaag, Jan van Heel, Nol Kroes en Jan Roëde, verbleven direct na de oorlog dan ook voor kortere of langere tijd in Parijs. Uiteindelijk verwerkten de Haagse schilders de invloeden van de Ecole de Paris tot een geheel eigen manier van schilderen.
Dit nieuwe elan leidde in 1951 tot de oprichting van de groep Verve door Theo Bitter, Jan van Heel, Nol Kroes, Frans de Wit en Willem Schröfer. Verve telde bij de oprichting vijftien schilders en vijf beeldhouwers (waaronder onder meer Kees Andrea, Willem Minderman, Henk Munnik en Ferry Slebe).
Werk van Verve-leden was overwegend modern figuratief van aard waarbij opvalt dat vooral alledaagse gebruiksvoorwerpen (zoals oud speelgoed dan wel aftandse vogelkooien) of ‘’gewone’’ stadsgezichten (zoals huizen in aanbouw of spoorweg-emplacementen) geschilderd werden.
Abraham Cornelis (Bram) Roth (Den Haag, 1916 – aldaar 21 oktober 1995) was een Nederlandse beeldhouwer.
Roth studeerde beeldhouwkunst bij onder anderen Bon Ingen-Housz, Marino Marini en Albert Termote aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in zijn eigen stad. Later was hij zelf als leraar verbonden aan de Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen in Rotterdam.
Vrouwen en paarden fascineerden hem. Hij werkte naturalistisch maar drukte zijn eigen stempel op het kunstwerk. Het ging hem om ruimtelijkheid, volume, spanning en expressie van de huid.
Hij heeft als zelfstandig beeldhouwer en schilder gewerkt en is lid geweest van Pulchri Studio, Verve en de Culturele Raad Zuid-Holland. Roth wordt gerekend tot de Nieuwe Haagse School.
Zijn werk is te zien in het Gemeentemuseum Den Haag en is opgenomen in de kunstcollecties van KPN en TPGpost en de Rijkscollectie.
www.nieuwehaagseschoolkunst.nl:
In de jaren vijftig en zestig deed zich een opmerkelijke vernieuwing voor in de Haagse beeldende kunst.
Na het isolement van de donkere oorlogsjaren, stonden Haagse schilders bijzonder open voor wat buiten Nederland, en wel met name in Parijs, op het terrein van de beeldende kunst was te doen.
Tal van Haagse kunstenaars, zoals ondermeer Karel Bleijenberg, Kees van Bohemen, Lotti van der Gaag, Jan van Heel, Nol Kroes en Jan Roëde, verbleven direct na de oorlog dan ook voor kortere of langere tijd in Parijs. Uiteindelijk verwerkten de Haagse schilders de invloeden van de Ecole de Paris tot een geheel eigen manier van schilderen.
Dit nieuwe elan leidde in 1951 tot de oprichting van de groep Verve door Theo Bitter, Jan van Heel, Nol Kroes, Frans de Wit en Willem Schröfer. Verve telde bij de oprichting vijftien schilders en vijf beeldhouwers (waaronder onder meer Kees Andrea, Willem Minderman, Henk Munnik en Ferry Slebe).
Werk van Verve-leden was overwegend modern figuratief van aard waarbij opvalt dat vooral alledaagse gebruiksvoorwerpen (zoals oud speelgoed dan wel aftandse vogelkooien) of ‘’gewone’’ stadsgezichten (zoals huizen in aanbouw of spoorweg-emplacementen) geschilderd werden.