Artist:
Armando
Title:
Fahne
Year:
1988
Adress:
Concertgebouw
This artwork is what we need
Fahne by Armando is large (it’s more than human’s hight), has an irregular surface, has a whimsical form. The rectangular part is fairly flat and has a slightly slanted shape on the outside. The standing part is curved at the top. It does not use sculptural possibilities like a transition between the standing part and the rectangle part, does not use depth, has only one color. The work of art does not bother to be 'beautiful'.
The statue could be an axe but is rather a flag because it is a rectangle rather than a curved shape. The shape of the surface could suggest a hilly landscape but it could be a wound aswell. The different possible interpretations of the artwork makes it ambiguous. The fairly flat and thick rectangular shape with an irregular surface feels colossal. The material bronze has a serious aura. Because a limited number of resources (one color, one material, one type of surface) is used, the sculpture is clear.
Fahne by Armando is located in a restaurant of a concert hall; a room where people are relaxed and delighted, are wearing refined materials. The sculpture on the other hand is colossal, ambiguous, serious, is not 'beautiful': in many respect the artwork is the opposite of it’s surroundings. This opinionated artwork has a clear message but keeps it’s secrets.
Let's take the opportunity to speculate about the meaning of the sculpture. It’s certain that the work of art is tall, has a monumental appearance, is severe. Let's assume that the sculpture represents a flag (the title gives us a hand). This brings me to the interpretation of a historical event (flag, monumental, large and serious), that is painful (not ‘beautiful'), that has different sides (ambiguous). I like to know why this artwork is placed in an environment that evokes to opposite feelings than the artwork does.
To me this work is a watchman, a conscience, a monument, a protector, a lodge for feelings. In this house of music this visual artwork is welcome. Music and visual arts are complementary; music is fleeting and visual art is grounded. This artwork could be placed here with the desire to increase openness, nuancedness and seriousness and still with delight and relaxness. This work of art is exactly what we need, being in a concerthall.
By Theo, www.artatsite.com
Translation
Dit kunstwerk is wat wij nodig hebben
Fahne van Armando heeft een onregelmatig oppervlakte, een grillige vorm en is groot (meer dan menshoog). De rechthoekige vorm is redelijk vlak en heeft aan de buitenzijde een enigszins welvende vorm. Het staande onderdeel is aan de bovenzijde gebogen. Het maakt geen gebruik van sculpturale mogelijkheden als een overgang tussen het staande onderdeel en de rechthoek, maakt geen gebruik van dieptewerking, heeft slechts één kleur. Het kunstwerk doet geen moeite om ‘mooi’ te zijn.
Het standbeeld zou een bijl maar eerder een vlag kunnen voorstellen omdat het eerder een rechthoek is dan een gebogen vorm heeft. De vorm van het oppervlakte zou kunnen duiden op een heuvellandschap maar ook op een wond. De verschillende mogelijke interpretaties maakt dat het kunstwerk ambigue is.
De redelijk vlakke en dikke rechthoekige vorm met een onregelmatig oppervlak voelt kolossaal. Het materiaal brons heeft een ernstige uitstraling. Doordat een beperkt aantal middelen (één kleur, één materiaalsoort, één type oppervlakte) is gebruikt, is het sculptuur duidelijk.
Fahne van Armando staat in een restaurant van een concertzaal; een ruimte waar mensen ontspannen en verheugd zijn, verfijnde materialen dragen. Het kunstwerk daarentegen is kolossaal, ambigue, ernstig, is niet ‘mooi’; het kunstwerk is in veel opzichte het tegenovergestelde van zijn omgeving. Dit eigenwijze kunstwerk heeft een duidelijke boodschap maar geeft zijn geheimen niet prijs.
Laten we de gelegenheid te baat nemen en speculeren over de betekenis van het sculptuur. Zeker is dat het kunstwerk groot is, een monumentale uitstraling heeft, ernstig is. Laten we aannemen dat de sculptuur een vlag voorstelt (de titel helpt ons hierbij een handje). Dit brengt mij bij de interpretatie van een historische gebeurtenis (vlag, monumentaal, groot en ernstig) die pijnlijk (niet ‘mooi’) is maar die verschillende kanten heeft (ambigue is). Ik zou graag willen weten waarom dit kunstwerk is geplaatst in een omgeving die veel tegenovergestelde gevoelens oproept dan het kunstwerk doet.
Voor mij is dit werk een wachter, een geweten, een monument, een beschermer, een onderdak van gevoelens. In dit huis van muziek mag beeldende kunst er ook zijn. Muziek en beeldende kunst vullen elkaar aan; muziek is vluchtig en beeldende kunst is geaard. Dit kunstwerk zou hier geplaatst kunnen zijn vanuit het verlangen om steeds open, genuanceerd, ernstig te zijn en daarbij verheugd en ontspannen te zijn. Dit kunstwerk is precies datgene wat wij nodig hebben in een concertgebouw.
Door Theo, www.artatsite.com
www.moa.nl:
Armando is een hedendaagse uomo universale. Hij is een kunstenaar die zijn gedachtegoed verbeeldt in meerdere disciplines. Armando is schilder, tekenaar, beeldhouwer en keramist. Maar hij is ook schrijver, filmer, theatermaker en tot voor kort violist. Armando werkt al tientallen jaren aan een oeuvre als een huis; een Gesamtkunstwerk met een aantal sterke en consistente thema’s die met eenvoud en kracht worden verbeeld.
www.wikipedia.org:
Armando, geboren als Herman Dirk van Dodeweerd (Amsterdam, 18 september 1929) is een Nederlandse kunstschilder, beeldhouwer, dichter, schrijver, violist, acteur, journalist, film-, televisie- en theatermaker. Armando is zijn officiële naam; zijn geboortenaam, het pseudoniem zoals hij het noemt, bestaat voor hem niet meer. Later heeft hij zijn oorspronkelijke naam in het register van de burgerlijke stand laten vervangen door Armando,[bron?] een Italiaanse versie van de naam Herman, die hij te danken heeft aan zijn Italiaanse grootmoeder. Betekenissen als 'zich wapenend', zoals de literaire analisten in zijn naam zien, zijn dus toevallig. Hij woont het grootste deel van het jaar in Potsdam. Zelf ziet hij zijn werk als 'Gesamtkunstwerk', waarvoor zijn ervaringen uit de Tweede Wereldoorlog in de omgeving van Kamp Amersfoort de basis vormen.
Translation
www.moa.nl:
Armando is a contemporary uomo universale. He is an artist who depicts his ideas in multiple disciplines. Armando is painter, draftsman, sculptor, and ceramist. But he is also a writer, filmmaker, theatre-maker and violinist until recently. Armando has been working for decades to a body of work as a House; a Gesamtkunstwerk with a number of strong and consistent themes that are expressed with simplicity and power.
www.wikipedia.org:
Armando, born Herman Dirk van: Deji (born 18 september 1929) is a Dutch painter, sculptor, poet, writer, composer, actor, journalist, film, television and theatre-maker. Armando is its official name; his birth name, the pseudonym as he calls it, exists for him anymore. Later he has his original name in the registry of civil status replaced by Armando, an Italian version of the name Herman, which he owes to his Italian grandmother. Meanings as"the arsenal itself, " as the literary analysts in its name see, so accidental. He lives most of the year in Potsdam. He sees his own work as a ' Gesamtkunstwerk ', for which his experiences from World War II near Kamp Amersfoort form the basis.
Fahne by Armando is large (it’s more than human’s hight), has an irregular surface, has a whimsical form. The rectangular part is fairly flat and has a slightly slanted shape on the outside. The standing part is curved at the top. It does not use sculptural possibilities like a transition between the standing part and the rectangle part, does not use depth, has only one color. The work of art does not bother to be 'beautiful'.
The statue could be an axe but is rather a flag because it is a rectangle rather than a curved shape. The shape of the surface could suggest a hilly landscape but it could be a wound aswell. The different possible interpretations of the artwork makes it ambiguous. The fairly flat and thick rectangular shape with an irregular surface feels colossal. The material bronze has a serious aura. Because a limited number of resources (one color, one material, one type of surface) is used, the sculpture is clear.
Fahne by Armando is located in a restaurant of a concert hall; a room where people are relaxed and delighted, are wearing refined materials. The sculpture on the other hand is colossal, ambiguous, serious, is not 'beautiful': in many respect the artwork is the opposite of it’s surroundings. This opinionated artwork has a clear message but keeps it’s secrets.
Let's take the opportunity to speculate about the meaning of the sculpture. It’s certain that the work of art is tall, has a monumental appearance, is severe. Let's assume that the sculpture represents a flag (the title gives us a hand). This brings me to the interpretation of a historical event (flag, monumental, large and serious), that is painful (not ‘beautiful'), that has different sides (ambiguous). I like to know why this artwork is placed in an environment that evokes to opposite feelings than the artwork does.
To me this work is a watchman, a conscience, a monument, a protector, a lodge for feelings. In this house of music this visual artwork is welcome. Music and visual arts are complementary; music is fleeting and visual art is grounded. This artwork could be placed here with the desire to increase openness, nuancedness and seriousness and still with delight and relaxness. This work of art is exactly what we need, being in a concerthall.
By Theo, www.artatsite.com
Translation
Dit kunstwerk is wat wij nodig hebben
Fahne van Armando heeft een onregelmatig oppervlakte, een grillige vorm en is groot (meer dan menshoog). De rechthoekige vorm is redelijk vlak en heeft aan de buitenzijde een enigszins welvende vorm. Het staande onderdeel is aan de bovenzijde gebogen. Het maakt geen gebruik van sculpturale mogelijkheden als een overgang tussen het staande onderdeel en de rechthoek, maakt geen gebruik van dieptewerking, heeft slechts één kleur. Het kunstwerk doet geen moeite om ‘mooi’ te zijn.
Het standbeeld zou een bijl maar eerder een vlag kunnen voorstellen omdat het eerder een rechthoek is dan een gebogen vorm heeft. De vorm van het oppervlakte zou kunnen duiden op een heuvellandschap maar ook op een wond. De verschillende mogelijke interpretaties maakt dat het kunstwerk ambigue is.
De redelijk vlakke en dikke rechthoekige vorm met een onregelmatig oppervlak voelt kolossaal. Het materiaal brons heeft een ernstige uitstraling. Doordat een beperkt aantal middelen (één kleur, één materiaalsoort, één type oppervlakte) is gebruikt, is het sculptuur duidelijk.
Fahne van Armando staat in een restaurant van een concertzaal; een ruimte waar mensen ontspannen en verheugd zijn, verfijnde materialen dragen. Het kunstwerk daarentegen is kolossaal, ambigue, ernstig, is niet ‘mooi’; het kunstwerk is in veel opzichte het tegenovergestelde van zijn omgeving. Dit eigenwijze kunstwerk heeft een duidelijke boodschap maar geeft zijn geheimen niet prijs.
Laten we de gelegenheid te baat nemen en speculeren over de betekenis van het sculptuur. Zeker is dat het kunstwerk groot is, een monumentale uitstraling heeft, ernstig is. Laten we aannemen dat de sculptuur een vlag voorstelt (de titel helpt ons hierbij een handje). Dit brengt mij bij de interpretatie van een historische gebeurtenis (vlag, monumentaal, groot en ernstig) die pijnlijk (niet ‘mooi’) is maar die verschillende kanten heeft (ambigue is). Ik zou graag willen weten waarom dit kunstwerk is geplaatst in een omgeving die veel tegenovergestelde gevoelens oproept dan het kunstwerk doet.
Voor mij is dit werk een wachter, een geweten, een monument, een beschermer, een onderdak van gevoelens. In dit huis van muziek mag beeldende kunst er ook zijn. Muziek en beeldende kunst vullen elkaar aan; muziek is vluchtig en beeldende kunst is geaard. Dit kunstwerk zou hier geplaatst kunnen zijn vanuit het verlangen om steeds open, genuanceerd, ernstig te zijn en daarbij verheugd en ontspannen te zijn. Dit kunstwerk is precies datgene wat wij nodig hebben in een concertgebouw.
Door Theo, www.artatsite.com
www.moa.nl:
Armando is een hedendaagse uomo universale. Hij is een kunstenaar die zijn gedachtegoed verbeeldt in meerdere disciplines. Armando is schilder, tekenaar, beeldhouwer en keramist. Maar hij is ook schrijver, filmer, theatermaker en tot voor kort violist. Armando werkt al tientallen jaren aan een oeuvre als een huis; een Gesamtkunstwerk met een aantal sterke en consistente thema’s die met eenvoud en kracht worden verbeeld.
www.wikipedia.org:
Armando, geboren als Herman Dirk van Dodeweerd (Amsterdam, 18 september 1929) is een Nederlandse kunstschilder, beeldhouwer, dichter, schrijver, violist, acteur, journalist, film-, televisie- en theatermaker. Armando is zijn officiële naam; zijn geboortenaam, het pseudoniem zoals hij het noemt, bestaat voor hem niet meer. Later heeft hij zijn oorspronkelijke naam in het register van de burgerlijke stand laten vervangen door Armando,[bron?] een Italiaanse versie van de naam Herman, die hij te danken heeft aan zijn Italiaanse grootmoeder. Betekenissen als 'zich wapenend', zoals de literaire analisten in zijn naam zien, zijn dus toevallig. Hij woont het grootste deel van het jaar in Potsdam. Zelf ziet hij zijn werk als 'Gesamtkunstwerk', waarvoor zijn ervaringen uit de Tweede Wereldoorlog in de omgeving van Kamp Amersfoort de basis vormen.
Translation
www.moa.nl:
Armando is a contemporary uomo universale. He is an artist who depicts his ideas in multiple disciplines. Armando is painter, draftsman, sculptor, and ceramist. But he is also a writer, filmmaker, theatre-maker and violinist until recently. Armando has been working for decades to a body of work as a House; a Gesamtkunstwerk with a number of strong and consistent themes that are expressed with simplicity and power.
www.wikipedia.org:
Armando, born Herman Dirk van: Deji (born 18 september 1929) is a Dutch painter, sculptor, poet, writer, composer, actor, journalist, film, television and theatre-maker. Armando is its official name; his birth name, the pseudonym as he calls it, exists for him anymore. Later he has his original name in the registry of civil status replaced by Armando, an Italian version of the name Herman, which he owes to his Italian grandmother. Meanings as"the arsenal itself, " as the literary analysts in its name see, so accidental. He lives most of the year in Potsdam. He sees his own work as a ' Gesamtkunstwerk ', for which his experiences from World War II near Kamp Amersfoort form the basis.