out of your head
A diagonal line is made out of a large number of exuberant baroque flowers, particular in an aluminum color.
There are flowers which resemble butterflies, car wheels, leaves, mushrooms, christmas balls, pearls, reflections in the water. The baroque form is three times bigger than life-size.
It is cool also. The aluminium color is cold and the diagonal line is simple. This color and the simple line, prevent the baroque shapes from being overwhelming.
This artwork odds with ways of expression in our everyday live. How would it be when we could be baroque loud in our work? Could we life in a Louis XIV’s decor with our partner? Could we go out of our head, like Bono does?
Let’s go out our head! We only need: butterflies, car wheels, leaves, mushrooms, christmas balls, pearls ...
By Theo, www.artatsite.com
Vertaling
uit onze plaat
Een diagonale lijn is gevormd uit een groot aantal uitbundige barokke bloemen in vooral een aluminium kleur.
Er zijn bloemen die eerder lijken op vlinders, autowielen, bladeren, paddenstoelen, kerstballen, parels, hekwerk, weerkaatsingen in het water. De barokke vorm is driemaal groter dan levensgroot.
Ook is het cool. De aluminium kleur is koud, de diagonale lijn is simpel. Deze kleur en deze simpele lijn, voorkomen dat de barokke vormen overweldigen.
Dit kunstwerk staat haaks op uitingsvormen binnen ons dagelijkse leventje. Hoe zou het zijn als wij in ons werk barokkig luid mogen zijn? Kunnen wij met onze partner leven in aankleding zoals bij Lodewijk XIV? Kunnen wij in onze vrije tijd even uit onze plaat gaan, zoals Bono dat doet?
Laten we uit onze plaat gaan! We hebben alleen maar nodig: vlinders, autowielen, bladeren, paddenstoelen, kerstballen, parels ...
Door Theo, www.artatsite.com
www.mastersexpo.com:
De natuur en haar typische aspecten van groei en verval vormen een belangrijk vertrekpunt.
Future Past Glory
Zie jezelf, de wolkenhemel en de bomen gefragmenteerd en weerspiegeld in Future Past Glory. Het beeld staat in het Beatrixpark in Amsterdam en is gemaakt in opdracht van Stadsdeel Zuid. Het is als een pauw, een draak. Je kan onder het beeld staan en het dragen als een kroon. De zijkant van het beeld is eigenlijk heel slank, aan de voorkant schept het een aparte vorm van diepte. Het doet ook denken aan Amsterdamse siergevels die overeind worden gehouden door schoren. Wij laten zien wat er nodig is om de voorkant te laten schitteren. Je kijkt als het ware tussen en achter de coulissen. Het beeld is een ode aan stedenbouwkundige Jakoba Mulder (1900-1988). Wij leven nu in een tijd waar je de bouwsporen van Jakoba Mulder ziet in de stad. Zo is ons beeld ook bedoeld, namelijk voor de toekomst. Je kunt eronder picknicken of trouwfoto’s maken.
www.wikipedia.org:
Future Past Glory is een kunstwerk van Liet Heringa en Maarten van Kalsbeek in Amsterdam-Zuid.
Het roestvaststalen beeld van 8,5 meter breedte en 5,30 meter hoogte staat in het Beatrixpark. Het is een eerbetoon aan architecte Ko Mulder, van 1930 tot 1965 werkend bij de Dienst der Publieke Werken. Zij was verantwoordelijk voor de inrichting van genoemd park, maar was betrokken bij de stedenbouwkundige inrichting van de stad Amsterdam met name die van na de Tweede Wereldoorlog. Daarnaast was ze ook betrokken bij de inrichting van de vele speelplaatsen met of zonder pierenbadjes, waarvoor architect Aldo van Eyck toestellen en badjes ontwierp. Een dergelijk bouwsel is ook in het Beatrixpark te vinden.
De kunstenaars lieten zich beïnvloeden door het leven en werk van Mulder. In het beeld, dat gaandeweg de realisatie steeds aangepast werd, verwerkten zij bijvoorbeeld de jeugd van Mulder, die in Nederlands-Indië opgroeide en zelf aangaf beïnvloed te zijn dooovervloedige versierselen van de Borobudur. Een aantal versierselen op het beeld in het Beatrixpark verwijzen naar de vorming van de stad Amsterdam, gecentreerd rond de Dam vonden en die zich in steeds groter wordende cirkels ontwikkelde. Aan de hand van tekeningen die de kunstenaars leverden werden door lasertechniek uit platen roestvast staal elementen gesneden en vervolgens aan het beeld vastgemaakt. Deze haast tweedimensionale onderdelen vormen door ze achter elkaar te plaatsen een driedimensionaal beeld, al is de diepte niet groot ten opzichte van breedte en hoogte. Een deel lijkt daarbij voorover te hangen, een verwijzing, aldus de kunstenaars, naar de voren hangende gevels van Amsterdamse grachtenpanden, die door schoorconstructies op hun plaats worden gehouden.
Het is het derde eerbetoon in Amsterdam aan Ko Mulder. In 1990 werd een plein naar haar vernoemd. Op dat plein staat sinds 1997 het Gedenkteken Ir. Jakoba Mulder. Future past glory werd op 12 oktober 2018 onthuld door de toen net aangestelde wethouder Kunst en Cultuur Touria Meliani ter viering van het 80-jarig bestaan van het park. De plannen dateren echter al van 2013, toen het park 75 jaar bestond.
www.parool.nl:
Liet Heringa en Maarten van Kalsbeek werken al sinds de jaren negentig als duo en maken grillige sculpturen. Die in kleurrijk kunsthars zijn de bekendste – eentje staat in de vaste opstelling van het Stedelijk. Ze verwerken er vaak Japanse beeldjes, afgietsels van bloemen, zelfs stukken strijkplank of fietsframes in. Herkenbaarheid is niet het streven. Het werk van Heringa/Van Kalsbeek is pure beeldhouwkunst en gaat over ruimte, volume en verhoudingen.
Toch bevat Future Past Glory de nodige symboliek en vertelt het 8,5 meter lange beeld verschillende verhalen. De Aziatisch ogende ornamenten verwijzen naar Mulders jeugd in Indonesië, waar zij onder de indruk raakte van de 1200 jaar oude tempel Borobudur. In de twee ronde vormen aan de linkerzijde is de plattegrond van Amsterdam te herkennen, met zijn typerende graengordel. En de platheid van het beeld refereert aan de kaarten waar Mulder haar hele leven mee in de weer was.
Het monument is opgebouwd als een driedimensionale legpuzzel. De kunstenaars hebben eerst de afzonderlijke vormen getekend in de computer en die met een laser uit roestvrij staal gesneden. In de smederij hebben ze die stukken op intuïtieve manier met elkaar gecombineerd, tot het klopte, en ze vastgelast.
Future Past Glory is geplaatst aan de rand van een grasveld, met rugdekking van een rij bomen. Afhankelijk van tijdstip, seizoen en weertype verandert het werk van kleur en schittering. Het weerspiegelt de veranderlijkheid van de omliggende omgeving, de stad waarvan Mulder wist dat die altijd op organische wijze doorgroeit, hoe gedetailleerd je alles ook plant.
www.parool.nl:
Vrijwel iedereen kent Cornelis van Eesteren, de architect en planoloog die zijn stempel op de stad drukte met het Algemeen Uitbreidingsplan Amsterdam. Veel minder mensen weten wie Jakoba Mulder (1900-19) was. Van Eesterens rechterhand volgde hem in 1958 op als hoofd van de afdeling Stadsontwikkeling van de Dienst der Publieke Werken en is minstens zo belangrijk geweest voor de naoorlogse bouw als hij. Mulder bedacht onder andere de hovenbouw in de Watergraafsmeer, met veel groen tussen L-vormige woonblokken. Samen met Aldo van Eyck bouwde ze honderden speelplaatsen. En ze zorgde ervoor dat de nieuwe wijken voorzien werden van parken.
Een van die groene oases van haar hand is het Beatrixpark. Bij het 75-jarige bestaan van het park wilde de buurt Mulder eren met een kunstwerk. Het duurde tot het daaropvolgende jubileum voordat het er werkelijk stond, maar Future Past Glory van Heringa/Van Kalsbeek overtrof alle verwachtingen.
A diagonal line is made out of a large number of exuberant baroque flowers, particular in an aluminum color.
There are flowers which resemble butterflies, car wheels, leaves, mushrooms, christmas balls, pearls, reflections in the water. The baroque form is three times bigger than life-size.
It is cool also. The aluminium color is cold and the diagonal line is simple. This color and the simple line, prevent the baroque shapes from being overwhelming.
This artwork odds with ways of expression in our everyday live. How would it be when we could be baroque loud in our work? Could we life in a Louis XIV’s decor with our partner? Could we go out of our head, like Bono does?
Let’s go out our head! We only need: butterflies, car wheels, leaves, mushrooms, christmas balls, pearls ...
By Theo, www.artatsite.com
Vertaling
uit onze plaat
Een diagonale lijn is gevormd uit een groot aantal uitbundige barokke bloemen in vooral een aluminium kleur.
Er zijn bloemen die eerder lijken op vlinders, autowielen, bladeren, paddenstoelen, kerstballen, parels, hekwerk, weerkaatsingen in het water. De barokke vorm is driemaal groter dan levensgroot.
Ook is het cool. De aluminium kleur is koud, de diagonale lijn is simpel. Deze kleur en deze simpele lijn, voorkomen dat de barokke vormen overweldigen.
Dit kunstwerk staat haaks op uitingsvormen binnen ons dagelijkse leventje. Hoe zou het zijn als wij in ons werk barokkig luid mogen zijn? Kunnen wij met onze partner leven in aankleding zoals bij Lodewijk XIV? Kunnen wij in onze vrije tijd even uit onze plaat gaan, zoals Bono dat doet?
Laten we uit onze plaat gaan! We hebben alleen maar nodig: vlinders, autowielen, bladeren, paddenstoelen, kerstballen, parels ...
Door Theo, www.artatsite.com
www.mastersexpo.com:
De natuur en haar typische aspecten van groei en verval vormen een belangrijk vertrekpunt.
Future Past Glory
Zie jezelf, de wolkenhemel en de bomen gefragmenteerd en weerspiegeld in Future Past Glory. Het beeld staat in het Beatrixpark in Amsterdam en is gemaakt in opdracht van Stadsdeel Zuid. Het is als een pauw, een draak. Je kan onder het beeld staan en het dragen als een kroon. De zijkant van het beeld is eigenlijk heel slank, aan de voorkant schept het een aparte vorm van diepte. Het doet ook denken aan Amsterdamse siergevels die overeind worden gehouden door schoren. Wij laten zien wat er nodig is om de voorkant te laten schitteren. Je kijkt als het ware tussen en achter de coulissen. Het beeld is een ode aan stedenbouwkundige Jakoba Mulder (1900-1988). Wij leven nu in een tijd waar je de bouwsporen van Jakoba Mulder ziet in de stad. Zo is ons beeld ook bedoeld, namelijk voor de toekomst. Je kunt eronder picknicken of trouwfoto’s maken.
www.wikipedia.org:
Future Past Glory is een kunstwerk van Liet Heringa en Maarten van Kalsbeek in Amsterdam-Zuid.
Het roestvaststalen beeld van 8,5 meter breedte en 5,30 meter hoogte staat in het Beatrixpark. Het is een eerbetoon aan architecte Ko Mulder, van 1930 tot 1965 werkend bij de Dienst der Publieke Werken. Zij was verantwoordelijk voor de inrichting van genoemd park, maar was betrokken bij de stedenbouwkundige inrichting van de stad Amsterdam met name die van na de Tweede Wereldoorlog. Daarnaast was ze ook betrokken bij de inrichting van de vele speelplaatsen met of zonder pierenbadjes, waarvoor architect Aldo van Eyck toestellen en badjes ontwierp. Een dergelijk bouwsel is ook in het Beatrixpark te vinden.
De kunstenaars lieten zich beïnvloeden door het leven en werk van Mulder. In het beeld, dat gaandeweg de realisatie steeds aangepast werd, verwerkten zij bijvoorbeeld de jeugd van Mulder, die in Nederlands-Indië opgroeide en zelf aangaf beïnvloed te zijn dooovervloedige versierselen van de Borobudur. Een aantal versierselen op het beeld in het Beatrixpark verwijzen naar de vorming van de stad Amsterdam, gecentreerd rond de Dam vonden en die zich in steeds groter wordende cirkels ontwikkelde. Aan de hand van tekeningen die de kunstenaars leverden werden door lasertechniek uit platen roestvast staal elementen gesneden en vervolgens aan het beeld vastgemaakt. Deze haast tweedimensionale onderdelen vormen door ze achter elkaar te plaatsen een driedimensionaal beeld, al is de diepte niet groot ten opzichte van breedte en hoogte. Een deel lijkt daarbij voorover te hangen, een verwijzing, aldus de kunstenaars, naar de voren hangende gevels van Amsterdamse grachtenpanden, die door schoorconstructies op hun plaats worden gehouden.
Het is het derde eerbetoon in Amsterdam aan Ko Mulder. In 1990 werd een plein naar haar vernoemd. Op dat plein staat sinds 1997 het Gedenkteken Ir. Jakoba Mulder. Future past glory werd op 12 oktober 2018 onthuld door de toen net aangestelde wethouder Kunst en Cultuur Touria Meliani ter viering van het 80-jarig bestaan van het park. De plannen dateren echter al van 2013, toen het park 75 jaar bestond.
www.parool.nl:
Liet Heringa en Maarten van Kalsbeek werken al sinds de jaren negentig als duo en maken grillige sculpturen. Die in kleurrijk kunsthars zijn de bekendste – eentje staat in de vaste opstelling van het Stedelijk. Ze verwerken er vaak Japanse beeldjes, afgietsels van bloemen, zelfs stukken strijkplank of fietsframes in. Herkenbaarheid is niet het streven. Het werk van Heringa/Van Kalsbeek is pure beeldhouwkunst en gaat over ruimte, volume en verhoudingen.
Toch bevat Future Past Glory de nodige symboliek en vertelt het 8,5 meter lange beeld verschillende verhalen. De Aziatisch ogende ornamenten verwijzen naar Mulders jeugd in Indonesië, waar zij onder de indruk raakte van de 1200 jaar oude tempel Borobudur. In de twee ronde vormen aan de linkerzijde is de plattegrond van Amsterdam te herkennen, met zijn typerende graengordel. En de platheid van het beeld refereert aan de kaarten waar Mulder haar hele leven mee in de weer was.
Het monument is opgebouwd als een driedimensionale legpuzzel. De kunstenaars hebben eerst de afzonderlijke vormen getekend in de computer en die met een laser uit roestvrij staal gesneden. In de smederij hebben ze die stukken op intuïtieve manier met elkaar gecombineerd, tot het klopte, en ze vastgelast.
Future Past Glory is geplaatst aan de rand van een grasveld, met rugdekking van een rij bomen. Afhankelijk van tijdstip, seizoen en weertype verandert het werk van kleur en schittering. Het weerspiegelt de veranderlijkheid van de omliggende omgeving, de stad waarvan Mulder wist dat die altijd op organische wijze doorgroeit, hoe gedetailleerd je alles ook plant.
www.parool.nl:
Vrijwel iedereen kent Cornelis van Eesteren, de architect en planoloog die zijn stempel op de stad drukte met het Algemeen Uitbreidingsplan Amsterdam. Veel minder mensen weten wie Jakoba Mulder (1900-19) was. Van Eesterens rechterhand volgde hem in 1958 op als hoofd van de afdeling Stadsontwikkeling van de Dienst der Publieke Werken en is minstens zo belangrijk geweest voor de naoorlogse bouw als hij. Mulder bedacht onder andere de hovenbouw in de Watergraafsmeer, met veel groen tussen L-vormige woonblokken. Samen met Aldo van Eyck bouwde ze honderden speelplaatsen. En ze zorgde ervoor dat de nieuwe wijken voorzien werden van parken.
Een van die groene oases van haar hand is het Beatrixpark. Bij het 75-jarige bestaan van het park wilde de buurt Mulder eren met een kunstwerk. Het duurde tot het daaropvolgende jubileum voordat het er werkelijk stond, maar Future Past Glory van Heringa/Van Kalsbeek overtrof alle verwachtingen.