Artist:
Arie Berkulin
Title:
Zonder Titel
Year:
1973
Adress:
Volksparksingel, Enschede
www.kunstnonstop.nl:
Arie Berkulin is opgeleid aan de Academie voor Industriële Vormgeving in Eindhoven. Zijn carrière is hij begonnen als maker van figuratieve schilderijen. Gaandeweg ontwikkelde zijn werk zich in de richting van abstracte reliëfs waarin bewerkingen zoals ’plooien’ en ’vouwen’ het beeld bepalen. In eerste instantie werden die uitgevoerd in kwetsbare materialen zoals hout en karton. Later stapte Berkulin over op metaal, een materiaalsoort dat zich op een meer natuurlijke manier laat vouwen. Arie Berkulin is de maker van één van de klassiekers op het gebied van moderne kunst in de openbare ruimte: het kunstwerk ’Swing’ in Eindhoven dat op een rotonde staat. Afhankelijk van de plaats van de kijker is het een vierkant, een trapezium, een driehoek of een zandloper.
Het kunstwerk ’Pathmos’ is bedoeld als herkenningspunt voor de sporthal. Het beeld bestaat uit 2 ’slappe’, dat wil zeggen ’scharnierende’, vierkanten. Deze twee vormen kruisen elkaar en doordat ze aan elkaar vastgemaakt zijn houden ze elkaar omhoog. De kunstenaar heeft het kunstwerk speciaal voor deze plek ontworpen. De schuine zijden ervan corresponderen dan ook met het dak van de sporthal.
Arie Berkulin laat in al zijn beelden zien hoe zijn beeld is ontstaan, hoe het is geconstrueerd. Dit beeld is demontabel en de schroeven zijn dan ook duidelijk zichtbaar.
www.wikipedia.org:
Arnoldus Johannes (Arie) Berkulin (Gemert, 18 juni 1939) is een Nederlandse beeldhouwer.
Berkulin bezocht van 1952 tot 1954 de afdeling textiel van de ambachtsschool in Helmond, waarna hij van 1954 tot 1957 een driejarige cursus volgde aan de Cor Matthijssenschool, de bedrijfsschool van het textielbedrijf Van Vlissingen (Vlisco) in Helmond. Geleidelijk kreeg Berkulin meer praktijk en minder theorie. De praktijk bestond uit werkzaamheden op de tekenkamer, waar hij op eigen verzoek was geplaatst. In het begin was hij daar manusje-van-alles; op den duur vervaardigde hij vooral textielontwerpen voor de Afrikaanse markt, waar het bedrijf al vanaf het vierde kwart van de 19de eeuw succesvol was. Hij vertrok in 1959 bij Vlisco. Van 1958 tot 1965 bezocht hij de Academie voor Industriële Vormgeving in Eindhoven (richting tekenen en schilderen).
Berkulin begon als zelfstandig schilder/tekenaar. Vanaf 1968 ging hij ook beeldhouwen. Zijn vroege werk kan men exact, constructivistisch en ook systematisch noemen. Van deze zogenaamde systematische werkwijze nam hij later afstand.
Van 1972 tot 1982 was hij docent aan de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg en van 1981 tot 1999 aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam. Berkulin kreeg in 2002 de Jeanne Oosting Prijs.
Berkulin ging rond 1979 aan de slag met een aantal vloerbeelden, die hij creëerde van de restmaterialen van een constructiewerkplaats. Cirkel, driehoek en vierkant zijn vaste elementen binnen zijn beeldhouwwerken. Zijn werk gaat naar eigen zeggen over ruimten, vormen en massa's. Berkulin woont en werkt in Dreischor (Zeeland).
Arie Berkulin is opgeleid aan de Academie voor Industriële Vormgeving in Eindhoven. Zijn carrière is hij begonnen als maker van figuratieve schilderijen. Gaandeweg ontwikkelde zijn werk zich in de richting van abstracte reliëfs waarin bewerkingen zoals ’plooien’ en ’vouwen’ het beeld bepalen. In eerste instantie werden die uitgevoerd in kwetsbare materialen zoals hout en karton. Later stapte Berkulin over op metaal, een materiaalsoort dat zich op een meer natuurlijke manier laat vouwen. Arie Berkulin is de maker van één van de klassiekers op het gebied van moderne kunst in de openbare ruimte: het kunstwerk ’Swing’ in Eindhoven dat op een rotonde staat. Afhankelijk van de plaats van de kijker is het een vierkant, een trapezium, een driehoek of een zandloper.
Het kunstwerk ’Pathmos’ is bedoeld als herkenningspunt voor de sporthal. Het beeld bestaat uit 2 ’slappe’, dat wil zeggen ’scharnierende’, vierkanten. Deze twee vormen kruisen elkaar en doordat ze aan elkaar vastgemaakt zijn houden ze elkaar omhoog. De kunstenaar heeft het kunstwerk speciaal voor deze plek ontworpen. De schuine zijden ervan corresponderen dan ook met het dak van de sporthal.
Arie Berkulin laat in al zijn beelden zien hoe zijn beeld is ontstaan, hoe het is geconstrueerd. Dit beeld is demontabel en de schroeven zijn dan ook duidelijk zichtbaar.
www.wikipedia.org:
Arnoldus Johannes (Arie) Berkulin (Gemert, 18 juni 1939) is een Nederlandse beeldhouwer.
Berkulin bezocht van 1952 tot 1954 de afdeling textiel van de ambachtsschool in Helmond, waarna hij van 1954 tot 1957 een driejarige cursus volgde aan de Cor Matthijssenschool, de bedrijfsschool van het textielbedrijf Van Vlissingen (Vlisco) in Helmond. Geleidelijk kreeg Berkulin meer praktijk en minder theorie. De praktijk bestond uit werkzaamheden op de tekenkamer, waar hij op eigen verzoek was geplaatst. In het begin was hij daar manusje-van-alles; op den duur vervaardigde hij vooral textielontwerpen voor de Afrikaanse markt, waar het bedrijf al vanaf het vierde kwart van de 19de eeuw succesvol was. Hij vertrok in 1959 bij Vlisco. Van 1958 tot 1965 bezocht hij de Academie voor Industriële Vormgeving in Eindhoven (richting tekenen en schilderen).
Berkulin begon als zelfstandig schilder/tekenaar. Vanaf 1968 ging hij ook beeldhouwen. Zijn vroege werk kan men exact, constructivistisch en ook systematisch noemen. Van deze zogenaamde systematische werkwijze nam hij later afstand.
Van 1972 tot 1982 was hij docent aan de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg en van 1981 tot 1999 aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam. Berkulin kreeg in 2002 de Jeanne Oosting Prijs.
Berkulin ging rond 1979 aan de slag met een aantal vloerbeelden, die hij creëerde van de restmaterialen van een constructiewerkplaats. Cirkel, driehoek en vierkant zijn vaste elementen binnen zijn beeldhouwwerken. Zijn werk gaat naar eigen zeggen over ruimten, vormen en massa's. Berkulin woont en werkt in Dreischor (Zeeland).