Artist:
Rien Derks
Title:
Pandora
Year:
1984
Adress:
Heerbaan, Mee
Wat doet schoonheid?
Mijn ogen volgen de lijnen van deze klassieke schoonheden. Door iets moois te bekijken krijg ik een behaaglijk gevoel. Het roept bij mij ook het verlangen op om goed te doen; om goed voor mijzelf en de ander te zorgen.
De mannelijke en vrouwelijke kenmerken zijn haast onderbelicht. De twee figuren lijken op elkaar. De man heeft een gladde borst en haast vrouwelijke elegante benen. De vrouw heeft haast mannelijke atletische benen. Ze kijken schuchter omlaag. Misschien zien ze elkaar voor het eerst. Misschien naakt voor het eerst. Hun haar is samengebonden en hun krullen hangen sierlijk over hun schouders.
Door Pandora van Rien Derks word ik verleid om iets moois te zeggen. De schoonheid van Pandora maakt een verliefdheid wakker en geeft het verlangen om goed voor een ander te zijn.
By Theo, www.artatsite.com
www.kunstinbreda.nl:
Pandora is gemaakt in opdracht van de Nederlandse Bank, voor het toenmalige kantoor aan de Heerbaan 100. Tegenwoordige is MEE gehuisvest in het kantoor. De kunstenaar heeft bijna 5 jaar aan het kunstwerk gewerkt. Zijn derde ontwerp mocht worden uitgevoerd. Het is een van de grootste beelden dat ooit in de techniek cire perdue (verloren was) is gegoten. Het kunstwerk bestaat uit 3 afzonderlijke delen. Het heeft het maximum van de 1,5 procent regeling, 300.000 gulden ruim overschreden.
Het ontwerp is gebaseerd op een Griekse mythe waar Zeus aan Epimetheus en Pandora een pithos (vat) schonk, waarin alle ongelukken zaten opgesloten. Als het vat gesloten bleef, konden die niemand treffen. Pandora kon haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en opende het vat. Toen kwamen daar alle rampen, ziekten en zorgen uit tevoorschijn en verspreidden zich over de aarde: aan het kommerloze bestaan van de mensen was een einde gekomen. Pandora wilde nog gauw het deksel dichtklappen, maar alleen de hoop zat nog in het vat toen het weer gesloten werd. Vandaar dat onder de hevigste rampen die de mensen op aarde teisteren, de hoop nog alleen resteert. Volgens een andere, pessimistische versie is de hoop echter het enige wat de mensen onthouden blijft. Een derde interpretatie impliceert dat de hoop zelf ook een vergiftigd geschenk is. Hoop op iets anders is immers non-acceptatie van wat zich hier en nu manifesteert.
In het vat, de hoge zuil naast de 2 mensenfiguren, zijn lichaamsvormen zichtbaar, sporen van de achtergebleven ongrijpbare hoop. De man en de vrouw zijn tekens van de aarzeling als voorwaarde voor iedere ontwikkeling. De kunstenaar heeft geprobeerd de spanning tussen onzekerheid van de hoop en het rustgevende vertrouwen gestalte te geven.
www.wikipedia.org:
Rien Derks (Diessen, 21 juli 1950) is een Nederlandse beeldhouwer, bekend om zijn naakten en bustes.
Derks volgde de Academie voor Beeldende Vorming Tilburg en ging daarna naar de Jan van Eyck Academie in Maastricht, waar hij les kreeg van Arthur Spronken in het beeldhouwen. Na 1979 werkte hij als docent ruimtelijke vormgeving aan de Academie Industriële Vormgeving Eindhoven, waarna hij tevens docent beeldhouwen was aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Zijn beeldhouwwerken ontstonden voornamelijk in deze periode, alhoewel hij in 1975 al een ontwerp met eindeloze herhaling had gemaakt, genaamd Dodecaëder, gevormd in staal.
Hij is bovenal bekend om zijn naakten en bustes in brons, welke hij op een sierlijke, figuratieve manier vormgeeft. Werkend vanuit Maasniel (Roermond) creëerde Derks ook een enorm beeld Pandora volgens de cire-perdue-methode voor De Nederlandsche Bank in Breda. Daaraan werkte hij vijf jaar. Op Middelheim 82, Beeldhouwkunst uit het Zuiden van Nederland, toonde hij zijn beelden en '(...) de beelden van Rien Derks en Arthur Spronken tonen (...) duidelijk de verbondenheid met de klassieke oudheid'.
Mijn ogen volgen de lijnen van deze klassieke schoonheden. Door iets moois te bekijken krijg ik een behaaglijk gevoel. Het roept bij mij ook het verlangen op om goed te doen; om goed voor mijzelf en de ander te zorgen.
De mannelijke en vrouwelijke kenmerken zijn haast onderbelicht. De twee figuren lijken op elkaar. De man heeft een gladde borst en haast vrouwelijke elegante benen. De vrouw heeft haast mannelijke atletische benen. Ze kijken schuchter omlaag. Misschien zien ze elkaar voor het eerst. Misschien naakt voor het eerst. Hun haar is samengebonden en hun krullen hangen sierlijk over hun schouders.
Door Pandora van Rien Derks word ik verleid om iets moois te zeggen. De schoonheid van Pandora maakt een verliefdheid wakker en geeft het verlangen om goed voor een ander te zijn.
By Theo, www.artatsite.com
www.kunstinbreda.nl:
Pandora is gemaakt in opdracht van de Nederlandse Bank, voor het toenmalige kantoor aan de Heerbaan 100. Tegenwoordige is MEE gehuisvest in het kantoor. De kunstenaar heeft bijna 5 jaar aan het kunstwerk gewerkt. Zijn derde ontwerp mocht worden uitgevoerd. Het is een van de grootste beelden dat ooit in de techniek cire perdue (verloren was) is gegoten. Het kunstwerk bestaat uit 3 afzonderlijke delen. Het heeft het maximum van de 1,5 procent regeling, 300.000 gulden ruim overschreden.
Het ontwerp is gebaseerd op een Griekse mythe waar Zeus aan Epimetheus en Pandora een pithos (vat) schonk, waarin alle ongelukken zaten opgesloten. Als het vat gesloten bleef, konden die niemand treffen. Pandora kon haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en opende het vat. Toen kwamen daar alle rampen, ziekten en zorgen uit tevoorschijn en verspreidden zich over de aarde: aan het kommerloze bestaan van de mensen was een einde gekomen. Pandora wilde nog gauw het deksel dichtklappen, maar alleen de hoop zat nog in het vat toen het weer gesloten werd. Vandaar dat onder de hevigste rampen die de mensen op aarde teisteren, de hoop nog alleen resteert. Volgens een andere, pessimistische versie is de hoop echter het enige wat de mensen onthouden blijft. Een derde interpretatie impliceert dat de hoop zelf ook een vergiftigd geschenk is. Hoop op iets anders is immers non-acceptatie van wat zich hier en nu manifesteert.
In het vat, de hoge zuil naast de 2 mensenfiguren, zijn lichaamsvormen zichtbaar, sporen van de achtergebleven ongrijpbare hoop. De man en de vrouw zijn tekens van de aarzeling als voorwaarde voor iedere ontwikkeling. De kunstenaar heeft geprobeerd de spanning tussen onzekerheid van de hoop en het rustgevende vertrouwen gestalte te geven.
www.wikipedia.org:
Rien Derks (Diessen, 21 juli 1950) is een Nederlandse beeldhouwer, bekend om zijn naakten en bustes.
Derks volgde de Academie voor Beeldende Vorming Tilburg en ging daarna naar de Jan van Eyck Academie in Maastricht, waar hij les kreeg van Arthur Spronken in het beeldhouwen. Na 1979 werkte hij als docent ruimtelijke vormgeving aan de Academie Industriële Vormgeving Eindhoven, waarna hij tevens docent beeldhouwen was aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Zijn beeldhouwwerken ontstonden voornamelijk in deze periode, alhoewel hij in 1975 al een ontwerp met eindeloze herhaling had gemaakt, genaamd Dodecaëder, gevormd in staal.
Hij is bovenal bekend om zijn naakten en bustes in brons, welke hij op een sierlijke, figuratieve manier vormgeeft. Werkend vanuit Maasniel (Roermond) creëerde Derks ook een enorm beeld Pandora volgens de cire-perdue-methode voor De Nederlandsche Bank in Breda. Daaraan werkte hij vijf jaar. Op Middelheim 82, Beeldhouwkunst uit het Zuiden van Nederland, toonde hij zijn beelden en '(...) de beelden van Rien Derks en Arthur Spronken tonen (...) duidelijk de verbondenheid met de klassieke oudheid'.