Artist:
Frank Sciarone
Title:
Iso, The Envelope Sculpture
Year:
1999
Adress:
Damsterwaard
Website:
www.dhaps.org:
Er is geen kunstwerk in Nederland dat zo'n vervreemdende werking heeft op zijn omgeving als de monumentale sculptuur 'The Envelope Sculpture no. 2' van Frank Sciarone (1951), geplaatst in een keurig geordende en stereotiepe nieuwbouwwijk van Groningen.
Het was Sciarones bedoeling dat het beeld een wezenlijke toevoeging zou worden aan het stedenbouwkundig ontwerp van de wijk. Maar in plaats van het werk te integreren in dit ontwerp, steekt de enorme sculptuur van Sciarone enorm af tegen zijn omgeving.
Het beeld bestaat uit twee haaks op elkaar geplaatste vormen. De grote, met aluminium golfplaat beklede, staande vorm roept associaties op met rimpeling, spiegeling en scheepvaart. Door de liggende vorm ontstaan ruimtes die zowel aan een steeg als aan een poort refereren.
Het beeld verwijst daarmee, aldus Sciarone, zowel naar de stedelijke en architectonische omgeving als naar de nabijgelegen waterwegen, het Eemskanaal en het Damsterdiep. De plaatsing van het werk benadrukt dewestrichting van de wijk, als tegenhanger voor de sterk aanwezige noord-zuid-as.
www.deoosterpoorter.nl:
Frank Sciarone: 'Ik wil iets toevoegen, dat heeft te maken met de omgeving, de maat ervan, de geschiedenis en de mensen die er wonen. Maar ik ben er wel op uit een nieuw evenwicht te creëren. En dan het liefst op een plek die er toe doet.'
Een mooi voorbeeld van een werk dat op een goede plek staat, maakte Frank in de Damsterwaard. Toen de wijk nog in aanbouw was, stelde hij voor om één kavel te reserveren voor beeldende kunst. In overleg met de dienst Ruimtelijke Ordening van de gemeente Groningen is toen een kavel bepaald. 'De wijk ligt ingeklemd tussen Damsterdiep en Eemskanaal en het beeld staat nu precies centraal op die lijnen. Op de dag van de plaatsing kreeg ik bloemen van bewoners uit de straat. Dat was heel bijzonder.'
www.kunstpuntgroningen.nl:
Frank Sciarone ontwikkelde vanuit enkele subtiele tekeningetjes op een envelop 'The Envelope Sculpture', waaruitndelijke beeld in de Ruischerwaard ontstond. De sculptuur bestaat uit een groot stalen vlak waar een kleiner vlak haaks op is geplaatst. Aan één zijde wordt het grote stalen vlak bedekt met golfplaat; het is een verwijzing naar het water van het Damsterdiep en het Eemskanaal, waartussen de wijk ingeklemd ligt. De grootte van het beeld is vergelijkbaar met de naastgelegen huizen: 9 meter hoog, 12 meter lang en 4,5 meter op zijn breedste punt. Voor het beeld werd dan ook precies één bouwkavel vrijgehouden, en het kunstwerk onderbreekt daarmee de huizenrij.
Bij de ontwikkeling van de wijk Ruischerwaard werd in een relatief vroeg stadium de inbreng van beeldende kunst aan de orde gesteld. In een workshop gaven kunstenaars in samenspraak met stedenbouwkundigen hun visie op een mogelijke rol van beeldende kunst in het gebied. Één van de ideeën van Frank Sciarone was om een bouwkavel te bestemmen voor een kunstwerk. Uit de workshop vloeide, doordenkend op onder meer het plan van Sciarone, een kunstopdracht.
In het stedenbouwkundig ontwerp van de wijk ligt het accent vooral op de noord-zuid verbinding. Het beeld van Sciarone benadrukt juist de oost-west verbinding, omdat het een doorgang biedt naar het ten westen van de huizen gelegen parkachtige gebied.
www.deoosterpoorter.nl:
Frank vertelt hoe hij werkt als hij voor een specifieke locatie een beeld maakt. 'Ik verzamel veel informatie. Ik lees over de geschiedenis. Ik ga rondwandelen en maak foto's. Wat is er allemaal?
Het kan zo zijn dat een op straat tussen de auto's geparkeerde container erg goed mee doet en bepalend is voor de indruk die ik krijg van die omgeving. Ook struin ik internet natuurlijk af.
Daarna werken mijn hersens als een zeef, alles wat niet van belang is verdwijnt vanzelf en de wezenlijke dingen blijven over, daar werk ik dus mee.' Hij wijst op een foto van Ondeelbaar, een werk dat onlangs in Rotterdam te zien was, als onderdeel van een kunstroute in Avenue Concordia in Kralingen. 'In die straat werd ik toen getroffen door een smalle spouw tussen twee huizen, niet breder dan 80 cm. Geen dakgoot, geen regenpijp, niks wat de lijnen verstoorde. Dat inspireerde mij en uiteindelijk kwam ik op dit beeld uit.
Er is geen kunstwerk in Nederland dat zo'n vervreemdende werking heeft op zijn omgeving als de monumentale sculptuur 'The Envelope Sculpture no. 2' van Frank Sciarone (1951), geplaatst in een keurig geordende en stereotiepe nieuwbouwwijk van Groningen.
Het was Sciarones bedoeling dat het beeld een wezenlijke toevoeging zou worden aan het stedenbouwkundig ontwerp van de wijk. Maar in plaats van het werk te integreren in dit ontwerp, steekt de enorme sculptuur van Sciarone enorm af tegen zijn omgeving.
Het beeld bestaat uit twee haaks op elkaar geplaatste vormen. De grote, met aluminium golfplaat beklede, staande vorm roept associaties op met rimpeling, spiegeling en scheepvaart. Door de liggende vorm ontstaan ruimtes die zowel aan een steeg als aan een poort refereren.
Het beeld verwijst daarmee, aldus Sciarone, zowel naar de stedelijke en architectonische omgeving als naar de nabijgelegen waterwegen, het Eemskanaal en het Damsterdiep. De plaatsing van het werk benadrukt dewestrichting van de wijk, als tegenhanger voor de sterk aanwezige noord-zuid-as.
www.deoosterpoorter.nl:
Frank Sciarone: 'Ik wil iets toevoegen, dat heeft te maken met de omgeving, de maat ervan, de geschiedenis en de mensen die er wonen. Maar ik ben er wel op uit een nieuw evenwicht te creëren. En dan het liefst op een plek die er toe doet.'
Een mooi voorbeeld van een werk dat op een goede plek staat, maakte Frank in de Damsterwaard. Toen de wijk nog in aanbouw was, stelde hij voor om één kavel te reserveren voor beeldende kunst. In overleg met de dienst Ruimtelijke Ordening van de gemeente Groningen is toen een kavel bepaald. 'De wijk ligt ingeklemd tussen Damsterdiep en Eemskanaal en het beeld staat nu precies centraal op die lijnen. Op de dag van de plaatsing kreeg ik bloemen van bewoners uit de straat. Dat was heel bijzonder.'
www.kunstpuntgroningen.nl:
Frank Sciarone ontwikkelde vanuit enkele subtiele tekeningetjes op een envelop 'The Envelope Sculpture', waaruitndelijke beeld in de Ruischerwaard ontstond. De sculptuur bestaat uit een groot stalen vlak waar een kleiner vlak haaks op is geplaatst. Aan één zijde wordt het grote stalen vlak bedekt met golfplaat; het is een verwijzing naar het water van het Damsterdiep en het Eemskanaal, waartussen de wijk ingeklemd ligt. De grootte van het beeld is vergelijkbaar met de naastgelegen huizen: 9 meter hoog, 12 meter lang en 4,5 meter op zijn breedste punt. Voor het beeld werd dan ook precies één bouwkavel vrijgehouden, en het kunstwerk onderbreekt daarmee de huizenrij.
Bij de ontwikkeling van de wijk Ruischerwaard werd in een relatief vroeg stadium de inbreng van beeldende kunst aan de orde gesteld. In een workshop gaven kunstenaars in samenspraak met stedenbouwkundigen hun visie op een mogelijke rol van beeldende kunst in het gebied. Één van de ideeën van Frank Sciarone was om een bouwkavel te bestemmen voor een kunstwerk. Uit de workshop vloeide, doordenkend op onder meer het plan van Sciarone, een kunstopdracht.
In het stedenbouwkundig ontwerp van de wijk ligt het accent vooral op de noord-zuid verbinding. Het beeld van Sciarone benadrukt juist de oost-west verbinding, omdat het een doorgang biedt naar het ten westen van de huizen gelegen parkachtige gebied.
www.deoosterpoorter.nl:
Frank vertelt hoe hij werkt als hij voor een specifieke locatie een beeld maakt. 'Ik verzamel veel informatie. Ik lees over de geschiedenis. Ik ga rondwandelen en maak foto's. Wat is er allemaal?
Het kan zo zijn dat een op straat tussen de auto's geparkeerde container erg goed mee doet en bepalend is voor de indruk die ik krijg van die omgeving. Ook struin ik internet natuurlijk af.
Daarna werken mijn hersens als een zeef, alles wat niet van belang is verdwijnt vanzelf en de wezenlijke dingen blijven over, daar werk ik dus mee.' Hij wijst op een foto van Ondeelbaar, een werk dat onlangs in Rotterdam te zien was, als onderdeel van een kunstroute in Avenue Concordia in Kralingen. 'In die straat werd ik toen getroffen door een smalle spouw tussen twee huizen, niet breder dan 80 cm. Geen dakgoot, geen regenpijp, niks wat de lijnen verstoorde. Dat inspireerde mij en uiteindelijk kwam ik op dit beeld uit.