Artist:
Arthur Spronken
Title:
De Danser
Year:
1967
Adress:
Schoterbos
100% lichaamskracht
Een vlezig been met spierbundels steekt vér vooruit. Met het andere been wordt misschien wel méér kracht gezet: dit draagt het lichaam in een haast onmogelijke houding. Als het beeld vanuit de kant van de gespierde rug wordt bekeken, lijkt het gestrekte been een kanonsloop. Met De Danser toont Arthur Spronken 100% lichaamskracht.
By Theo, www.artatsite.com
www.haarlemsbeeld.nl:
Veel van de eerdere werken van Arthur Spronken betroffen danseressen en paarden in brons waarbij beweging een steeds terugkerend thema bleef. Ook in zijn latere werk is deze spanning en dynamiek duidelijk terug te vinden. Dit bronzen beeld 'De Danser' in het Schoterbos is een goed voorbeeld van deze krachtige beeldtaal.
De beeldhouwer Arthur Spronken staat in Haarlem vooral bekend om zijn Zonnevechter, op de Grote Markt. Hij heeft een indrukwekkend oeuvre opgebouwd, met vele werken in de openbare ruimte. Spronken werd in eerste instantie opgeleid voor de handel, maar na een opleiding aan de Kunstnijverheidschool in Maastricht en een stage aan de Academia delle Belle Arti in Milaan gevolgd te hebben, richtte hij zich op beeldhouwen.
www.haarlemsbeeld.nl:
Van 'stand'beelden is bij de beeldhouwer Arthur Spronken geen sprake. Beweging is namelijk een terugkerend thema in zijn werk. Zo ook bij De Danser in het Schoterbos.
www.wikipedia.org:
Arthur Jan Elisa Spronken (Beek, 30 juli 1930 - Sittard, 5 april 2018) was een Nederlandse beeldhouwer.
Spronken was een zoon van Jan Nicolaas Spronken, sigarenfabrikant, en Bertha Hertz. In zijn jeugd werd Spronken zowel beïnvloed door de paardenliefhebberij van zijn vader en grootvader, als door de beeldhouwer Paul Schmalbach. Hij werd klaargestoomd voor de handel, maar ging uiteindelijk naar de Kunstnijverheidsschool in Maastricht, waar hij onder anderen les kreeg van Charles Vos en Harry Koolen. Hij studeerde hier van 1948 tot 1952 en vertrok daarna voor een jaar naar Milaan om stage te lopen aan de Accademia di belle Arti di Brera. Daar kreeg hij onder andere les van Marino Marini, een specialist op het gebied van paarden in de beeldhouwkunst.
Eenmaal weer in Nederland maakte Spronken in eerste instantie voornamelijk religieuze figuren uit hout, daarna ging hij rond 1961 over op brons. Zijn figuratieve beelden concentreren zich rond de dynamiek van lichamen, danseressen en later paardentorso's. Die dynamiek is zo belangrijk bij de latere paardentorso's, dat de benen van de paarden alleen in aanzet te zien zijn, de aanzet tot de beweging die in de torso plaatsvindt.
In 1964 kreeg hij een individuele tentoonstelling in het Frans Hals Museum. In 1996 vond er in Scheveningen in het museum Beelden aan Zee een overzichtstentoonstelling plaats, waarbij zijn monument van het koninklijk gezin een permanente plaats kreeg.
Arthur Spronken trouwde in 1955 met de Finse kunstenares Varpu Tikanoja (1928-1983). Ze kregen samen vier dochters, waaronder kunstenaressen Siiri Spronken, Arja Spronken, Kore Spronken en een zoon Caius Spronken. Later leefde hij samen met beeldhouwster Francesca Zijlstra.
Een vlezig been met spierbundels steekt vér vooruit. Met het andere been wordt misschien wel méér kracht gezet: dit draagt het lichaam in een haast onmogelijke houding. Als het beeld vanuit de kant van de gespierde rug wordt bekeken, lijkt het gestrekte been een kanonsloop. Met De Danser toont Arthur Spronken 100% lichaamskracht.
By Theo, www.artatsite.com
www.haarlemsbeeld.nl:
Veel van de eerdere werken van Arthur Spronken betroffen danseressen en paarden in brons waarbij beweging een steeds terugkerend thema bleef. Ook in zijn latere werk is deze spanning en dynamiek duidelijk terug te vinden. Dit bronzen beeld 'De Danser' in het Schoterbos is een goed voorbeeld van deze krachtige beeldtaal.
De beeldhouwer Arthur Spronken staat in Haarlem vooral bekend om zijn Zonnevechter, op de Grote Markt. Hij heeft een indrukwekkend oeuvre opgebouwd, met vele werken in de openbare ruimte. Spronken werd in eerste instantie opgeleid voor de handel, maar na een opleiding aan de Kunstnijverheidschool in Maastricht en een stage aan de Academia delle Belle Arti in Milaan gevolgd te hebben, richtte hij zich op beeldhouwen.
www.haarlemsbeeld.nl:
Van 'stand'beelden is bij de beeldhouwer Arthur Spronken geen sprake. Beweging is namelijk een terugkerend thema in zijn werk. Zo ook bij De Danser in het Schoterbos.
www.wikipedia.org:
Arthur Jan Elisa Spronken (Beek, 30 juli 1930 - Sittard, 5 april 2018) was een Nederlandse beeldhouwer.
Spronken was een zoon van Jan Nicolaas Spronken, sigarenfabrikant, en Bertha Hertz. In zijn jeugd werd Spronken zowel beïnvloed door de paardenliefhebberij van zijn vader en grootvader, als door de beeldhouwer Paul Schmalbach. Hij werd klaargestoomd voor de handel, maar ging uiteindelijk naar de Kunstnijverheidsschool in Maastricht, waar hij onder anderen les kreeg van Charles Vos en Harry Koolen. Hij studeerde hier van 1948 tot 1952 en vertrok daarna voor een jaar naar Milaan om stage te lopen aan de Accademia di belle Arti di Brera. Daar kreeg hij onder andere les van Marino Marini, een specialist op het gebied van paarden in de beeldhouwkunst.
Eenmaal weer in Nederland maakte Spronken in eerste instantie voornamelijk religieuze figuren uit hout, daarna ging hij rond 1961 over op brons. Zijn figuratieve beelden concentreren zich rond de dynamiek van lichamen, danseressen en later paardentorso's. Die dynamiek is zo belangrijk bij de latere paardentorso's, dat de benen van de paarden alleen in aanzet te zien zijn, de aanzet tot de beweging die in de torso plaatsvindt.
In 1964 kreeg hij een individuele tentoonstelling in het Frans Hals Museum. In 1996 vond er in Scheveningen in het museum Beelden aan Zee een overzichtstentoonstelling plaats, waarbij zijn monument van het koninklijk gezin een permanente plaats kreeg.
Arthur Spronken trouwde in 1955 met de Finse kunstenares Varpu Tikanoja (1928-1983). Ze kregen samen vier dochters, waaronder kunstenaressen Siiri Spronken, Arja Spronken, Kore Spronken en een zoon Caius Spronken. Later leefde hij samen met beeldhouwster Francesca Zijlstra.