Rimpeling, kneding, arcering, ontspanning
In het water trekt de wind lange rimpelingen. Deze lijnen kartelen omdat de golven elkaar in elkaar duwen, uit elkaar trekken en spiegelen.
In de aarde blijft het water staan in de karresporen. De brokken klei worden door de wielen verplaatst, gekneed, glad gestreken.
De bomen maken terrassen doordat de bladeren op dezelfde hoogte liggen. Doordat de zon door de bladeren speelt is een arcering aangebracht in het bos.
Op de hete zomerdag zijn de wolken langzaam als elastiek uit elkaar getrokken. Terwijl ik het gras lig laat ik dit allemaal gebeuren.
Dit alles weet Auke de Vries met Sculptuur in één keer uit te beelden.
Door Theo, www.artatsite.com
www.thestorybehind.it:
Als we naar dit kunstwerk kijken zien we duidelijk grafische lijnen terugkomen. De 'lijnen' zijn vervaardigd uit stalen vormen en stalen staven. Deze sculptuur staat in een park. Door vorm en kleur gaat dit beeld op in zijn natuurlijke omgeving.
www.europeana.eu:
Dit beeld van Sigurdur Gudmundsson werd gelijktijdig met twee andere beelden (van Auke de Vries en Carel Visser) in dit park geplaatst. Daarmee kreeg het Julianapark de sfeer van een beeldenpark.
www.wikipedia.org:
Auke de Vries (Bergum, 27 oktober 1937) is een Nederlandse beeldhouwer en tekenaar.
Auke de Vries heeft zijn opleiding ontvangen aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Aanvankelijk was hij werkzaam als schilder en graficus. Vanaf de jaren zeventig maakt hij metalen sculptures. Zijn beelden zijn lichte, abstracte constructies opgebouwd uit geometrische vormen, die lijken te zweven: lijnen, kegels, kubussen, cilinders en vlakken. De Vries laat zijn beelden aansluiten bij de architectuur ter plekke.
Van 1972 tot 1986 was hij als docent verbonden aan de Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag en van 1986 tot 1996 aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. De Vries woont en werkt in Den Haag.
In 1997 is hem de Ouborgprijs toegekend.
In 2005 ontving hij de Cultuurprijs van de stad Den Haag. In 2015 ontving hij de Wilhelminaring voor zijn gehele oeuvre.
In het water trekt de wind lange rimpelingen. Deze lijnen kartelen omdat de golven elkaar in elkaar duwen, uit elkaar trekken en spiegelen.
In de aarde blijft het water staan in de karresporen. De brokken klei worden door de wielen verplaatst, gekneed, glad gestreken.
De bomen maken terrassen doordat de bladeren op dezelfde hoogte liggen. Doordat de zon door de bladeren speelt is een arcering aangebracht in het bos.
Op de hete zomerdag zijn de wolken langzaam als elastiek uit elkaar getrokken. Terwijl ik het gras lig laat ik dit allemaal gebeuren.
Dit alles weet Auke de Vries met Sculptuur in één keer uit te beelden.
Door Theo, www.artatsite.com
www.thestorybehind.it:
Als we naar dit kunstwerk kijken zien we duidelijk grafische lijnen terugkomen. De 'lijnen' zijn vervaardigd uit stalen vormen en stalen staven. Deze sculptuur staat in een park. Door vorm en kleur gaat dit beeld op in zijn natuurlijke omgeving.
www.europeana.eu:
Dit beeld van Sigurdur Gudmundsson werd gelijktijdig met twee andere beelden (van Auke de Vries en Carel Visser) in dit park geplaatst. Daarmee kreeg het Julianapark de sfeer van een beeldenpark.
www.wikipedia.org:
Auke de Vries (Bergum, 27 oktober 1937) is een Nederlandse beeldhouwer en tekenaar.
Auke de Vries heeft zijn opleiding ontvangen aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Aanvankelijk was hij werkzaam als schilder en graficus. Vanaf de jaren zeventig maakt hij metalen sculptures. Zijn beelden zijn lichte, abstracte constructies opgebouwd uit geometrische vormen, die lijken te zweven: lijnen, kegels, kubussen, cilinders en vlakken. De Vries laat zijn beelden aansluiten bij de architectuur ter plekke.
Van 1972 tot 1986 was hij als docent verbonden aan de Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag en van 1986 tot 1996 aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. De Vries woont en werkt in Den Haag.
In 1997 is hem de Ouborgprijs toegekend.
In 2005 ontving hij de Cultuurprijs van de stad Den Haag. In 2015 ontving hij de Wilhelminaring voor zijn gehele oeuvre.