Artist:
Auke de Vries
Title:
Sculptuur
Year:
1994
Adress:
Steve Bikostraat
www.haarlemsbeeld.nl:
Dit speelse beeld is afgestemd op de architecturale omgeving. De Vries' doel was het betrekken van het element lucht bij de lage, horizontale, naar de grond gerichte architectuur. Het beeld 'leunt' als het ware in tegenovergestelde richting van het schuin geplaatste woonblok. De vormen heeft De Vries gekozen om hun verschijning, los van elke symbolische of anekdotische betekenis.
De kunstenaar Auke de Vries was aanvankelijk werkzaam als schilder en graficus, maar maakte vanaf de jaren zeventig ook metalen sculpturen. Zijn beelden zijn lichte, abstracte constructies van veelal geometrische figuren. De Vries laat zijn beelden aansluiten bij de architectuur ter plekke.
www.nrc.nl:
Kunstenaar Auke de Vries krijgt komende week de Wilhelminaprijs uitgereikt, de belangrijkste oeuvreprijs voor Nederlandse beeldhouwers. „Er zijn aanslagen op mijn beelden gepleegd.'
Hoe definieert u uw stijl?
„Ik hoor wel eens: je ziet gelijk dat het een Auke de Vries is. Hoezo? Ik heb geen handelsmerk, ik ben Botero niet [de Spaanse schilder en beeldhouwer van steevast mollige mensen en dikke voorwerpen, red]. Of het moet zijn dat mijn beelden zich altijd met de ruimte bemoeien. De ruimte is bezig een beeld te verkleinen, vergis je niet. Is een beeld te klein, dan doet het je niets. Is het te groot, dan wordt het ordinair. Is een beeld goed, dan beweegt het zich in de ruimte als een vis in het water.'
Wat bedoelt u met ruimte?
„Ruimte is het niks. Ruimte is waar ik nu in zit en jij ook. Als ik een sigaretje opsteek, dan zie je de rook weg deinen. Die rook wijst de ruimte aan. Mijn beelden doen dat ook. Het Maasbeeld commandeert de ruimte boven het water van de Maas. Gelandet attendeert op de hemel boven Berlijn.'
... Zie NRC
www.michielmorel.nl:
De Haagse kunstenaar Auke de Vries (1937) is er een van wereldformaat. Zijn sculpturen hangen en staan op vele prominente plekken. Niet alleen in Nederland, ook in vele buitenlandse steden kun je ernaar op zoek: Aberdeen, Berlijn, Ludwigsburg (Stuttgart), Barcelona, ja zelfs Bangkok, om er maar enkele te noemen. En in ontelbare musea, galeries en op andere kunstplekken had hij exposities, meestal naar aanleiding van een gerealiseerd beeldhouwwerk of rond een specifiek thema. Een echte kunstkenner hoef je niet te zijn om een sculptuur van Auke de Vries te herkennen. Zijn beeldtaal is karakteristiek, zeer oorspronkelijk, speels en organisch. Globaal bezien bestaat zijn werk uit zwevende, aaneengeregen stalen lijnen, staken en vlakken, balancerende vormen en volumes als kegels, kubussen, nesten, toeters en vlaggen, waartussen je evenzeer grote spanning, als chemie voelt. In welke omvang dan ook, zijn kunst wappert en strekt zich in vele richtingen uit.
Altijd hebben zijn sculpturen een connectie met de omgeving. 'Je moet voor jezelf de omgeving waarin je een beeld gaat plaatsen onder woorden kunnen brengen. De omgeving maakt voor mij altijd een deel van de werking van het beeld uit en voegt daarom iets wezenlijks aan een beeld toe', aldus de kunstenaar.
Auke de Vries heeft een fascinatie voor stedelijke ruimtes. De stad heeft een sterkte aantrekkingskracht op hem, als fenomeen met structuren die door de eeuwen heen van A tot Z door mensen bedacht zijn. Die aantrekkingskracht ervaar je het beste in boekjes waarin hij zijn eigen foto's van ruimtelijke situaties laat zien, dikwijls met sporen van de historie of activiteiten die er plaatsvonden. Op zichzelf zeggen deze fotografische schetsen niet zo veel over de betekenis van zo'n plek, maar je kunt wel vermoeden dat ze iets onthullen over de bron waaruit beelden gemaakt worden. Het (avontuurlijk) verkennen van de ruimte lijkt me het meest intensieve aspect in een proces waarin de beeldhouwer op zoek gaat naar de ultieme plek voor een sculptuur. Niet alleen omdat het de meeste tijd in beslag neemt, maar vooral omdat de verkenningstocht tijdens het maken van een beeld steeds doorgaat. Over ruimte benadrukt De Vries dat je een beeld pas kunt plaatsen, wanneer het laat zien waar articulatie van ruimte toe in staat is. Daarom heeft hij bij het aanvaarden van een opdracht nooit in beeld hoe een sculptuur eruit komt te zien.
www.wikipedia.org:
Auke de Vries (Bergum, 27 oktober 1937) is een Nederlandse beeldhouwer en tekenaar.
Auke de Vries heeft zijn opleiding ontvangen aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Aanvankelijk was hij werkzaam als schilder en graficus. Vanaf de jaren zeventig maakt hij metalen sculptures. Zijn beelden zijn lichte, abstracte constructies opgebouwd uit geometrische vormen, die lijken te zweven: lijnen, kegels, kubussen, cilinders en vlakken. De Vries laat zijn beelden aansluiten bij de architectuur ter plekke.
Van 1972 tot 1986 was hij als docent verbonden aan de Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag en van 1986 tot 1996 aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. De Vries woont en werkt in Den Haag.
In 1997 is hem de Ouborgprijs toegekend.
In 2005 ontving hij de Cultuurprijs van de stad Den Haag. In 2015 ontving hij de Wilhelminaring voor zijn gehele oeuvre.
Dit speelse beeld is afgestemd op de architecturale omgeving. De Vries' doel was het betrekken van het element lucht bij de lage, horizontale, naar de grond gerichte architectuur. Het beeld 'leunt' als het ware in tegenovergestelde richting van het schuin geplaatste woonblok. De vormen heeft De Vries gekozen om hun verschijning, los van elke symbolische of anekdotische betekenis.
De kunstenaar Auke de Vries was aanvankelijk werkzaam als schilder en graficus, maar maakte vanaf de jaren zeventig ook metalen sculpturen. Zijn beelden zijn lichte, abstracte constructies van veelal geometrische figuren. De Vries laat zijn beelden aansluiten bij de architectuur ter plekke.
www.nrc.nl:
Kunstenaar Auke de Vries krijgt komende week de Wilhelminaprijs uitgereikt, de belangrijkste oeuvreprijs voor Nederlandse beeldhouwers. „Er zijn aanslagen op mijn beelden gepleegd.'
Hoe definieert u uw stijl?
„Ik hoor wel eens: je ziet gelijk dat het een Auke de Vries is. Hoezo? Ik heb geen handelsmerk, ik ben Botero niet [de Spaanse schilder en beeldhouwer van steevast mollige mensen en dikke voorwerpen, red]. Of het moet zijn dat mijn beelden zich altijd met de ruimte bemoeien. De ruimte is bezig een beeld te verkleinen, vergis je niet. Is een beeld te klein, dan doet het je niets. Is het te groot, dan wordt het ordinair. Is een beeld goed, dan beweegt het zich in de ruimte als een vis in het water.'
Wat bedoelt u met ruimte?
„Ruimte is het niks. Ruimte is waar ik nu in zit en jij ook. Als ik een sigaretje opsteek, dan zie je de rook weg deinen. Die rook wijst de ruimte aan. Mijn beelden doen dat ook. Het Maasbeeld commandeert de ruimte boven het water van de Maas. Gelandet attendeert op de hemel boven Berlijn.'
... Zie NRC
www.michielmorel.nl:
De Haagse kunstenaar Auke de Vries (1937) is er een van wereldformaat. Zijn sculpturen hangen en staan op vele prominente plekken. Niet alleen in Nederland, ook in vele buitenlandse steden kun je ernaar op zoek: Aberdeen, Berlijn, Ludwigsburg (Stuttgart), Barcelona, ja zelfs Bangkok, om er maar enkele te noemen. En in ontelbare musea, galeries en op andere kunstplekken had hij exposities, meestal naar aanleiding van een gerealiseerd beeldhouwwerk of rond een specifiek thema. Een echte kunstkenner hoef je niet te zijn om een sculptuur van Auke de Vries te herkennen. Zijn beeldtaal is karakteristiek, zeer oorspronkelijk, speels en organisch. Globaal bezien bestaat zijn werk uit zwevende, aaneengeregen stalen lijnen, staken en vlakken, balancerende vormen en volumes als kegels, kubussen, nesten, toeters en vlaggen, waartussen je evenzeer grote spanning, als chemie voelt. In welke omvang dan ook, zijn kunst wappert en strekt zich in vele richtingen uit.
Altijd hebben zijn sculpturen een connectie met de omgeving. 'Je moet voor jezelf de omgeving waarin je een beeld gaat plaatsen onder woorden kunnen brengen. De omgeving maakt voor mij altijd een deel van de werking van het beeld uit en voegt daarom iets wezenlijks aan een beeld toe', aldus de kunstenaar.
Auke de Vries heeft een fascinatie voor stedelijke ruimtes. De stad heeft een sterkte aantrekkingskracht op hem, als fenomeen met structuren die door de eeuwen heen van A tot Z door mensen bedacht zijn. Die aantrekkingskracht ervaar je het beste in boekjes waarin hij zijn eigen foto's van ruimtelijke situaties laat zien, dikwijls met sporen van de historie of activiteiten die er plaatsvonden. Op zichzelf zeggen deze fotografische schetsen niet zo veel over de betekenis van zo'n plek, maar je kunt wel vermoeden dat ze iets onthullen over de bron waaruit beelden gemaakt worden. Het (avontuurlijk) verkennen van de ruimte lijkt me het meest intensieve aspect in een proces waarin de beeldhouwer op zoek gaat naar de ultieme plek voor een sculptuur. Niet alleen omdat het de meeste tijd in beslag neemt, maar vooral omdat de verkenningstocht tijdens het maken van een beeld steeds doorgaat. Over ruimte benadrukt De Vries dat je een beeld pas kunt plaatsen, wanneer het laat zien waar articulatie van ruimte toe in staat is. Daarom heeft hij bij het aanvaarden van een opdracht nooit in beeld hoe een sculptuur eruit komt te zien.
www.wikipedia.org:
Auke de Vries (Bergum, 27 oktober 1937) is een Nederlandse beeldhouwer en tekenaar.
Auke de Vries heeft zijn opleiding ontvangen aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Aanvankelijk was hij werkzaam als schilder en graficus. Vanaf de jaren zeventig maakt hij metalen sculptures. Zijn beelden zijn lichte, abstracte constructies opgebouwd uit geometrische vormen, die lijken te zweven: lijnen, kegels, kubussen, cilinders en vlakken. De Vries laat zijn beelden aansluiten bij de architectuur ter plekke.
Van 1972 tot 1986 was hij als docent verbonden aan de Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag en van 1986 tot 1996 aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. De Vries woont en werkt in Den Haag.
In 1997 is hem de Ouborgprijs toegekend.
In 2005 ontving hij de Cultuurprijs van de stad Den Haag. In 2015 ontving hij de Wilhelminaring voor zijn gehele oeuvre.