Artist:
Chris Elffers
Title:
Groeigemeenschap
Year:
1971
Adress:
Hoogvliet
Een lelijk, vrolijk, geruststellend kunstwerk
Wat is het fantastisch om een keer een lelijk beeld te zien. Dit is het feest van herkenning ;-)
Ik zie een menshoge horizontale vorm met uitsteeksels op verschillende hoogten. De afwerking is ruw en het lijkt of klonters klei vlak gesmeerd zijn.
Zouden het mensen kunnen zijn? Dan staan zij dicht bij elkaar, enkelen die op één been staan. De benen, armen, hoofden zijn niet herkenbaar.
Laten we ervan uitgaan dat dit mensen zijn, met een arm opzij of omhoog, met een been van de grond, met de hoofden naar voren en achteren. Deze chaos van bewegende ledenmaten maakt mij vrolijk. Bij deze compacte vormeloos voel ik een feestelijke samenhorigheid.
En wat is het fijn om niet altijd mooi, ingetogen, slank te zijn. Bij Groeigemeenschap van Chris Elffers mag je zijn wie je bent, ook al voel je jezelf eventjes heel lelijk.
Jah, dit kunstwerk van Chris Elffers vind ik een lelijk, vrolijk, geruststellend kunstwerk.
By Theo, www.artatsite.com
www.bkor.nl:
Het bronzen sculptuur op het plein van het winkelcentrum vormt een organisch beeldhouwwerk dat zowel sculptuur als speelobject is.
Het beeld, dat werd onthuld op 9 juli 1971, is een abstract figuur op drie poten en doet denken aan een voorwereldlijk wezen met vreemde uitstulpingen, die uit lijken te kunnen groeien tot ledematen.
Elffers bouwde het beeld op uit kippengaas en bekleedde dat met klei. Daarna werd een schil van gips aangebracht, die gipsen delen werden later verwijderd om aan de binnenkant te worden ingesmeerd. Deze waslaag kwam tussen twee lagen gips te zitten, waarna de waslaag in de oven verdween. De holle ruimte die overbleef, werd met brons gevuld, een techniek met de naam cire perdu. Het voetstuk is van architect Jan Hoogstad.
Chris Elffers (Zandvoort, 1926) studeerde beeldhouwkunst bij de hoogleraren Mari Andriessen en Piet Esser. Elffers maakte sculpturen voor de openbare ruimte in Rotterdam en Emmen. Hij is woonachtig in Kralingen.
Wat is het fantastisch om een keer een lelijk beeld te zien. Dit is het feest van herkenning ;-)
Ik zie een menshoge horizontale vorm met uitsteeksels op verschillende hoogten. De afwerking is ruw en het lijkt of klonters klei vlak gesmeerd zijn.
Zouden het mensen kunnen zijn? Dan staan zij dicht bij elkaar, enkelen die op één been staan. De benen, armen, hoofden zijn niet herkenbaar.
Laten we ervan uitgaan dat dit mensen zijn, met een arm opzij of omhoog, met een been van de grond, met de hoofden naar voren en achteren. Deze chaos van bewegende ledenmaten maakt mij vrolijk. Bij deze compacte vormeloos voel ik een feestelijke samenhorigheid.
En wat is het fijn om niet altijd mooi, ingetogen, slank te zijn. Bij Groeigemeenschap van Chris Elffers mag je zijn wie je bent, ook al voel je jezelf eventjes heel lelijk.
Jah, dit kunstwerk van Chris Elffers vind ik een lelijk, vrolijk, geruststellend kunstwerk.
By Theo, www.artatsite.com
www.bkor.nl:
Het bronzen sculptuur op het plein van het winkelcentrum vormt een organisch beeldhouwwerk dat zowel sculptuur als speelobject is.
Het beeld, dat werd onthuld op 9 juli 1971, is een abstract figuur op drie poten en doet denken aan een voorwereldlijk wezen met vreemde uitstulpingen, die uit lijken te kunnen groeien tot ledematen.
Elffers bouwde het beeld op uit kippengaas en bekleedde dat met klei. Daarna werd een schil van gips aangebracht, die gipsen delen werden later verwijderd om aan de binnenkant te worden ingesmeerd. Deze waslaag kwam tussen twee lagen gips te zitten, waarna de waslaag in de oven verdween. De holle ruimte die overbleef, werd met brons gevuld, een techniek met de naam cire perdu. Het voetstuk is van architect Jan Hoogstad.
Chris Elffers (Zandvoort, 1926) studeerde beeldhouwkunst bij de hoogleraren Mari Andriessen en Piet Esser. Elffers maakte sculpturen voor de openbare ruimte in Rotterdam en Emmen. Hij is woonachtig in Kralingen.