www.bkor.nl:
In Het Oneindige Huis wordt een droomwereld van Romijn weergegeven. Beeldhouwkunst is voor hem in de jaren vijftig een plaats waar verbeelding en functie elkaar ontmoeten. Het Oneindige Huis is in zijn bewoordingen een levend element, een plastisch huis, een leefplastiek.
Het beeld is opgebouwd uit vrije, organische vormen en speelt een spel van open ruimtes versus gesloten massa’s. Romijn interesseert zich uitermate voor de zich ontwikkelende en groeiende stad. Zijn beeldhouwwerken geven weer hoe Romijn die stedelijke groei ziet en ervaart. Het werk wordt door kinderen veel als speel- en klimelement gebruikt.
Gust Romijn realiseerde een aantal kunstwerken in het naoorlogse Rotterdam. In de jaren vijftig, zestig en zeventig vervaardigde hij een groot aantal kunstopdrachten in de openbare ruimte.
Gust Romijn (Noordwijkerhout, 1922 – Dreischor, 2010) werkte als beeldhouwer, graficus en schilder. Samen met Louis van Roode en Piet Rovers behoorde hij in de jaren ‘50 tot de Venstergroep, bestaande uit jonge Rotterdamse grafici. Hij sloot zich in die periode tevens aan bij de Liga Nieuw Beelden. Hij nam deel aan de Wereldtentoonstelling in Brussel (1958). Romijn werd onder meer onderscheiden met de Nationale 5 mei Grafiekprijs (1955) en de Prix Suisse (1957).
De kunstenaar woonde en werkte het grootste deel van zijn carrière in Rotterdam, tot hij in 1982 verhuisde naar Dreischor.