Artist:
Sigurdur Gudmundsson
Title:
Zonder Titel
Year:
1996
Adress:
Grote Marktstraat
www.stroom.nl:
Voor het Sokkelproject ontwierp Gudmundsson een kop. Doorgaans zou dat bij deze beeldhouwer een beeld uit één stuk hebben opgeleverd. Zijn sokkelbeeld is echter transparant doordat het is opgebouwd uit bronzen takken. Een oervorm.
In zijn werk verenigt de IJslandse kunstenaar, die zich in 1970 definitief in Nederland vestigde, zijn romantische visie op de ruige natuur, de poëzie en de schoonheid met degelijke beeldhouwkunst en een deels conceptuele benadering. De gekozen materialen zijn zwaar, basalt, beton, brons met lichtere accenten als veertjes of glas. De vormen, een toren, een huis, een boot, waarin Gudmundsson deze materialen presenteert, ontleent hij aan de voor iedereen herkenbare archetypische beeldenwereld.
Hij streeft naar sculpturen die enerzijds een poëtische en persoonlijke uitstraling bezitten maar anderzijds ook tijdloos en universeel zijn.
Geknield op het trottoir met zijn hoofd onder een stoeptegel, bedolven onder een stapel boeken of hangend aan een brandende balk: met deze zwartwitfoto's veroverde de in IJsland geboren kunstenaar Sigurdur Gudmundsson (1942) in de jaren zeventig van de 20e eeuw de Nederlandse kunstwereld. De foto's laten de kunstenaar zien in allerlei absurde houdingen en ongerijmde situaties. Ze zijn gebaseerd op vreemde gedachtespinsels en merkwaardige ensceneringen.
Tien jaar later drukt Gudmundsson zich niet langer uit in absurde, geënsceneerde foto's. In de beeldhouwkunst vindt hij dan een meer passend medium. Net als in de schilderkunst vindt er op dat moment ook binnen de beeldhouwkunst een grote verandering plaats. Nadat jarenlang de beeldhouwkunst werd gedomineerd door abstractie en minimalisme kwam er begin jaren tachtig ruimte voor figuratie, het verhalende en het tactiele. De spraakmakende tentoonstelling ‘Het Grote Gedicht' in de Grote Kerk van Den Haag (1994) markeert die overgang van abstracte, minimale sculptuur naar een uitermate vrije beeldhouwkunst. De titel van de expositie is ontleend aan een gelijknamig beeld dat Gudmundsson in 1981 voltooide.
www.wikipedia.org:
Sigurdur ontving van 1960 tot 1963 zijn opleiding aan het Icelandic College of Arts and Crafts in Reykjavik. Aansluitend, van 1963 tot 1964, aan de Ateliers'63 in Haarlem. Hij woonde in de jaren 1964 en 1965 al in de provincie Groningen en vestigde zich in 1970 definitief in Amsterdam.
Aanvankelijk voerde Sigurdur performances uit, maakte fotowerk en schilderde. In 1966 sloot hij zich aan bij de Fluxus-beweging.
Vanaf 1980 ging hij beeldhouwen. In zijn materiaalkeus, basalt - graniet - beton - brons (zwaar) en glas - veertjes - turf - zeewier (licht), verenigde hij zijn romantische visie op de ruige natuur met poëzie en schoonheid.
Zijn werk kan gerekend worden tot de conceptuele kunst. Van 1978 tot 1986 was hij docent aan de Academie voor Kunst en Industrie (AKI) in Enschede.
Sigurdur exposeerde in Nederland, Duitsland, Zweden, Noorwegen, Finland en IJsland. In 2000 ontving hij de, voor het eerst ook voor beeldende kunst, toegekende A. Roland Holst-Penning. Hij woont en werkt in Nederland en China.
www.bkor.nl:
Sigurdur Gudmundsson (Reykjavik, 1942) studeerde aan het Icelandic College of Arts and Crafts in Reykjavik. Aansluitend van 1963 tot 1964 aan de Ateliers ’63 in Haarlem. Aanvankelijk voerde Gudmundsson performances uit, maakte fotowerk en schilderde.
In 1966 sloot hij zich aan bij de Fluxus-beweging.
Van 1978 tot 1986 was hij docent aan de Academie voor Kunst en Industrie (AKI) in Enschede.
Vanaf 1980 ging hij beeldhouwen en legt hij zich toe op het maken van grote sculpturen met graniet, baksteen, beton, glas, brons, gietijzer, lood, teer, turf en zeewier.
Uit het werk van de kunstenaar spreekt een betrokkenheid met natuur en landschap. Gudmundsson woont en werkt in Nederland en China.
Voor het Sokkelproject ontwierp Gudmundsson een kop. Doorgaans zou dat bij deze beeldhouwer een beeld uit één stuk hebben opgeleverd. Zijn sokkelbeeld is echter transparant doordat het is opgebouwd uit bronzen takken. Een oervorm.
In zijn werk verenigt de IJslandse kunstenaar, die zich in 1970 definitief in Nederland vestigde, zijn romantische visie op de ruige natuur, de poëzie en de schoonheid met degelijke beeldhouwkunst en een deels conceptuele benadering. De gekozen materialen zijn zwaar, basalt, beton, brons met lichtere accenten als veertjes of glas. De vormen, een toren, een huis, een boot, waarin Gudmundsson deze materialen presenteert, ontleent hij aan de voor iedereen herkenbare archetypische beeldenwereld.
Hij streeft naar sculpturen die enerzijds een poëtische en persoonlijke uitstraling bezitten maar anderzijds ook tijdloos en universeel zijn.
Geknield op het trottoir met zijn hoofd onder een stoeptegel, bedolven onder een stapel boeken of hangend aan een brandende balk: met deze zwartwitfoto's veroverde de in IJsland geboren kunstenaar Sigurdur Gudmundsson (1942) in de jaren zeventig van de 20e eeuw de Nederlandse kunstwereld. De foto's laten de kunstenaar zien in allerlei absurde houdingen en ongerijmde situaties. Ze zijn gebaseerd op vreemde gedachtespinsels en merkwaardige ensceneringen.
Tien jaar later drukt Gudmundsson zich niet langer uit in absurde, geënsceneerde foto's. In de beeldhouwkunst vindt hij dan een meer passend medium. Net als in de schilderkunst vindt er op dat moment ook binnen de beeldhouwkunst een grote verandering plaats. Nadat jarenlang de beeldhouwkunst werd gedomineerd door abstractie en minimalisme kwam er begin jaren tachtig ruimte voor figuratie, het verhalende en het tactiele. De spraakmakende tentoonstelling ‘Het Grote Gedicht' in de Grote Kerk van Den Haag (1994) markeert die overgang van abstracte, minimale sculptuur naar een uitermate vrije beeldhouwkunst. De titel van de expositie is ontleend aan een gelijknamig beeld dat Gudmundsson in 1981 voltooide.
www.wikipedia.org:
Sigurdur ontving van 1960 tot 1963 zijn opleiding aan het Icelandic College of Arts and Crafts in Reykjavik. Aansluitend, van 1963 tot 1964, aan de Ateliers'63 in Haarlem. Hij woonde in de jaren 1964 en 1965 al in de provincie Groningen en vestigde zich in 1970 definitief in Amsterdam.
Aanvankelijk voerde Sigurdur performances uit, maakte fotowerk en schilderde. In 1966 sloot hij zich aan bij de Fluxus-beweging.
Vanaf 1980 ging hij beeldhouwen. In zijn materiaalkeus, basalt - graniet - beton - brons (zwaar) en glas - veertjes - turf - zeewier (licht), verenigde hij zijn romantische visie op de ruige natuur met poëzie en schoonheid.
Zijn werk kan gerekend worden tot de conceptuele kunst. Van 1978 tot 1986 was hij docent aan de Academie voor Kunst en Industrie (AKI) in Enschede.
Sigurdur exposeerde in Nederland, Duitsland, Zweden, Noorwegen, Finland en IJsland. In 2000 ontving hij de, voor het eerst ook voor beeldende kunst, toegekende A. Roland Holst-Penning. Hij woont en werkt in Nederland en China.
www.bkor.nl:
Sigurdur Gudmundsson (Reykjavik, 1942) studeerde aan het Icelandic College of Arts and Crafts in Reykjavik. Aansluitend van 1963 tot 1964 aan de Ateliers ’63 in Haarlem. Aanvankelijk voerde Gudmundsson performances uit, maakte fotowerk en schilderde.
In 1966 sloot hij zich aan bij de Fluxus-beweging.
Van 1978 tot 1986 was hij docent aan de Academie voor Kunst en Industrie (AKI) in Enschede.
Vanaf 1980 ging hij beeldhouwen en legt hij zich toe op het maken van grote sculpturen met graniet, baksteen, beton, glas, brons, gietijzer, lood, teer, turf en zeewier.
Uit het werk van de kunstenaar spreekt een betrokkenheid met natuur en landschap. Gudmundsson woont en werkt in Nederland en China.