asking tree
This treetrunk comes in.
The trunk is sturdy; we are not able to wrap our arms around it.
The boom is largely felled; no branches, no leaves.
This trunk is standing here for a long time; the top is blunt, the bark is withered.
The black color is ominous.
This trunk has been through a lot. What would it want to say?
I feel sadness.
The tree is pointing us to a great sorrow, a sharp pain.
The tree is asking for justice, us coming together, the avoidance of injustice.
By Theo, www.artatsite.com
Vertaling
vragende boom
Deze boomstam komt binnen.
De stam is stevig; wij kunnen hier niet met onze armen omheen.
De boom is grotendeels geveld; niets geen takken, geen bladeren.
Deze stam staat hier al lang; de top is stomp, de bast is verweerd.
De zwarte kleur is onheilspellend.
Deze stam heeft veel mee gemaakt. Wat zou het willen vertellen?
Ik voel verdriet.
De boom wijst ons op een groot verdriet, een scherpe pijn.
De boom vraagt om rechtvaardigheid, ons bijeen komen, het voorkomen van onrecht.
Door Theo, www.artatsite.com
www.dhaps.org:
Ter gelegenheid van het Werkmanjaar in 1995 werd aan de Heresingel in Groningen een gedenkteken voor kunstenaar en drukker Hendrik Nicolaas Werkman geplaatst. Vlak voor het einde van de oorlog werd Werkman door de Duitsers opgepakt en in de bossen van Bakkeveen gefusilleerd. Zijn schilderingen en drukwerk zijn voor Groningen van grote betekenis geweest. Het gedenkteken moest een eerbetoon worden dat recht doet aan zijn werk als kunstenaar en zijn principiële houding in de oorlog.
Beeldend kunstenaar en schrijver Armando (1929) ontwierp een enorme, geknotte bronzen boomstam. De robuuste, gekapte boom is hier een metafoor voor geweld en menselijk drama. Voor Armando is het beeld een symbool voor de strijd tegen vergetelheid. De gekapte boom symboliseert niet alleen de vroegtijdige beëindiging van een leven en kunstenaarschap, maar is ook een terugkerend thema in het oeuvre en denken van beide kunstenaars. De jeugdherinneringen van Armao aan de Tweede Wereldoorlog zijn een belangrijk element in zijn werk. Bijvoorbeeld zijn herinnering aan de bomen waar hij als kind in klom en die in de oorlog allemaal gekapt moesten worden. In zijn oeuvre keert de boom dan ook veelvuldig terug als onderdeel van het 'schuldige landschap': de schijnbaar vredige omgeving van voormalige oorlogsgebieden die zou moeten getuigen van het drama dat er heeft plaatsgevonden.
www.kunstpuntgroningen.nl:
Een enorme boomstam, de vijf meter hoge sculptuur van Armando, werd gegoten in brons. De boom, die afgaand op zijn omvang enkele honderden jaren oud zou moeten zijn, mist een belangrijk deel dat kenmerkend is voor bomen: de kruin. De stam is abrupt afgekapt. Hoewel de boom geplaatst is temidden van echte bomen, onderscheidt hij zich er sterk van. Dat heeft deels te maken met het monumentale karakter van de sculptuur en deels met de structuur van de stronk die minder realistisch is.
In het Werkmanjaar, in 1995, gaf de Gemeente Armando de opdracht een ment voor de Groninger drukker en kunstenaar Hendrik Nicolaas Werkman te maken. Werkman werd aan het eind van de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers gefusilleerd in de bossen bij Bakkeveen. Voor Armando was het direct duidelijk dat het monument een bronzen boom moest worden. Bomen zijn voor de kunstenaar, die als kind de Tweede Wereldoorlog meemaakte, verbonden met die oorlog. Vóór de oorlog speelde hij in de bomen en in de oorlog moest hij ze omhakken. Ook Werkman haalt in zijn brieven het omhakken van bomen aan. Dit fenomeen heeft op beide mannen indruk gemaakt. De boom symboliseert kracht maar tegelijkertijd ook kwetsbaarheid, hij staat voor onverzettelijkheid en opstandigheid. Een stille getuige van wat er in de oorlogsjaren gebeurd is.
www.kunstpuntgroningen.nl:
Hendrik Nicolaas Werkman zal natuurlijk nooit meer vergeten worden, het monument moet eerder gezien worden als een gestolde herinnering, een eerbetoon. Bron: Boer, Carolien de, 'Armando en het monument voor H.N. Werkman', in Henrite Kindt, Het Werkmanmonument door Armando.
Een kunstenaar die zich het thema oorlog bij uitstek heeft toegeëigend is Armando, schrijver, dichter, beeldend kunstenaar en musicus. Nadat Armando werd gevraagd voor de kunstopdracht is hij zo voortvarend aan de slag gegaan dat het werk nog in het Werkmanjaar geplaatst kon worden.
www.wikipedia.org:
Armando, geboren als Herman Dirk van Dodeweerd (Amsterdam, 18 september 1929 - Potsdam, 1 juli 2018) was een Nederlandse kunstschilder, beeldhouwer, dichter, schrijver, violist, acteur, journalist, film-, televisie- en theatermaker. Armando is zijn officiële naam; zijn geboortenaam, het pseudoniem zoals hij het noemt, bestaat voor hem niet meer. Later heeft hij zijn oorspronkelijke naam in het register van de burgerlijke stand laten vervangen door Armando, een Italiaanse versie van de naam Herman, die hij te danken heeft aan zijn Italiaanse grootmoeder. Betekenissen als 'zich wapenend', zoals de literaire analisten in zijn naam zienzijn dus toevallig. Hij woont het grootste deel van het jaar in Potsdam. Zelf ziet hij zijn werk als 'Gesamtkunstwerk', waarvoor zijn ervaringen uit de Tweede Wereldoorlog in de omgeving van Kamp Amersfoort de basis vormen.
Armando, born Herman Dirk van Deji (born 18 september 1929 - Potsdam, 1 juli 2018) was a Dutch painter, sculptor, poet, writer, composer, actor, journalist, film, television and theatre-maker. Armando is its official name; his birth name, the pseudonym as he calls it, exists for him anymore. Later he has his original name in the registry of civil status replaced by Armando, an Italian version of the name Herman, which he owes to his Italian grandmother. Meanings as 'the arsenal itself' as the literary analysts in its name see, so accidental. He lives most of the year in Potsdam. He sees his own work as a 'Gesamtkunstwerk', for which his experiences from World War II near Kamp Amersfoort form the basis.
This treetrunk comes in.
The trunk is sturdy; we are not able to wrap our arms around it.
The boom is largely felled; no branches, no leaves.
This trunk is standing here for a long time; the top is blunt, the bark is withered.
The black color is ominous.
This trunk has been through a lot. What would it want to say?
I feel sadness.
The tree is pointing us to a great sorrow, a sharp pain.
The tree is asking for justice, us coming together, the avoidance of injustice.
By Theo, www.artatsite.com
Vertaling
vragende boom
Deze boomstam komt binnen.
De stam is stevig; wij kunnen hier niet met onze armen omheen.
De boom is grotendeels geveld; niets geen takken, geen bladeren.
Deze stam staat hier al lang; de top is stomp, de bast is verweerd.
De zwarte kleur is onheilspellend.
Deze stam heeft veel mee gemaakt. Wat zou het willen vertellen?
Ik voel verdriet.
De boom wijst ons op een groot verdriet, een scherpe pijn.
De boom vraagt om rechtvaardigheid, ons bijeen komen, het voorkomen van onrecht.
Door Theo, www.artatsite.com
www.dhaps.org:
Ter gelegenheid van het Werkmanjaar in 1995 werd aan de Heresingel in Groningen een gedenkteken voor kunstenaar en drukker Hendrik Nicolaas Werkman geplaatst. Vlak voor het einde van de oorlog werd Werkman door de Duitsers opgepakt en in de bossen van Bakkeveen gefusilleerd. Zijn schilderingen en drukwerk zijn voor Groningen van grote betekenis geweest. Het gedenkteken moest een eerbetoon worden dat recht doet aan zijn werk als kunstenaar en zijn principiële houding in de oorlog.
Beeldend kunstenaar en schrijver Armando (1929) ontwierp een enorme, geknotte bronzen boomstam. De robuuste, gekapte boom is hier een metafoor voor geweld en menselijk drama. Voor Armando is het beeld een symbool voor de strijd tegen vergetelheid. De gekapte boom symboliseert niet alleen de vroegtijdige beëindiging van een leven en kunstenaarschap, maar is ook een terugkerend thema in het oeuvre en denken van beide kunstenaars. De jeugdherinneringen van Armao aan de Tweede Wereldoorlog zijn een belangrijk element in zijn werk. Bijvoorbeeld zijn herinnering aan de bomen waar hij als kind in klom en die in de oorlog allemaal gekapt moesten worden. In zijn oeuvre keert de boom dan ook veelvuldig terug als onderdeel van het 'schuldige landschap': de schijnbaar vredige omgeving van voormalige oorlogsgebieden die zou moeten getuigen van het drama dat er heeft plaatsgevonden.
www.kunstpuntgroningen.nl:
Een enorme boomstam, de vijf meter hoge sculptuur van Armando, werd gegoten in brons. De boom, die afgaand op zijn omvang enkele honderden jaren oud zou moeten zijn, mist een belangrijk deel dat kenmerkend is voor bomen: de kruin. De stam is abrupt afgekapt. Hoewel de boom geplaatst is temidden van echte bomen, onderscheidt hij zich er sterk van. Dat heeft deels te maken met het monumentale karakter van de sculptuur en deels met de structuur van de stronk die minder realistisch is.
In het Werkmanjaar, in 1995, gaf de Gemeente Armando de opdracht een ment voor de Groninger drukker en kunstenaar Hendrik Nicolaas Werkman te maken. Werkman werd aan het eind van de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers gefusilleerd in de bossen bij Bakkeveen. Voor Armando was het direct duidelijk dat het monument een bronzen boom moest worden. Bomen zijn voor de kunstenaar, die als kind de Tweede Wereldoorlog meemaakte, verbonden met die oorlog. Vóór de oorlog speelde hij in de bomen en in de oorlog moest hij ze omhakken. Ook Werkman haalt in zijn brieven het omhakken van bomen aan. Dit fenomeen heeft op beide mannen indruk gemaakt. De boom symboliseert kracht maar tegelijkertijd ook kwetsbaarheid, hij staat voor onverzettelijkheid en opstandigheid. Een stille getuige van wat er in de oorlogsjaren gebeurd is.
www.kunstpuntgroningen.nl:
Hendrik Nicolaas Werkman zal natuurlijk nooit meer vergeten worden, het monument moet eerder gezien worden als een gestolde herinnering, een eerbetoon. Bron: Boer, Carolien de, 'Armando en het monument voor H.N. Werkman', in Henrite Kindt, Het Werkmanmonument door Armando.
Een kunstenaar die zich het thema oorlog bij uitstek heeft toegeëigend is Armando, schrijver, dichter, beeldend kunstenaar en musicus. Nadat Armando werd gevraagd voor de kunstopdracht is hij zo voortvarend aan de slag gegaan dat het werk nog in het Werkmanjaar geplaatst kon worden.
www.wikipedia.org:
Armando, geboren als Herman Dirk van Dodeweerd (Amsterdam, 18 september 1929 - Potsdam, 1 juli 2018) was een Nederlandse kunstschilder, beeldhouwer, dichter, schrijver, violist, acteur, journalist, film-, televisie- en theatermaker. Armando is zijn officiële naam; zijn geboortenaam, het pseudoniem zoals hij het noemt, bestaat voor hem niet meer. Later heeft hij zijn oorspronkelijke naam in het register van de burgerlijke stand laten vervangen door Armando, een Italiaanse versie van de naam Herman, die hij te danken heeft aan zijn Italiaanse grootmoeder. Betekenissen als 'zich wapenend', zoals de literaire analisten in zijn naam zienzijn dus toevallig. Hij woont het grootste deel van het jaar in Potsdam. Zelf ziet hij zijn werk als 'Gesamtkunstwerk', waarvoor zijn ervaringen uit de Tweede Wereldoorlog in de omgeving van Kamp Amersfoort de basis vormen.
Armando, born Herman Dirk van Deji (born 18 september 1929 - Potsdam, 1 juli 2018) was a Dutch painter, sculptor, poet, writer, composer, actor, journalist, film, television and theatre-maker. Armando is its official name; his birth name, the pseudonym as he calls it, exists for him anymore. Later he has his original name in the registry of civil status replaced by Armando, an Italian version of the name Herman, which he owes to his Italian grandmother. Meanings as 'the arsenal itself' as the literary analysts in its name see, so accidental. He lives most of the year in Potsdam. He sees his own work as a 'Gesamtkunstwerk', for which his experiences from World War II near Kamp Amersfoort form the basis.