En wij dan?
Wat is Kaka van Erik Buijs toch een blij guppy. Kaka heeft een vogelpak aan met een snavel en een staart. Kaka heeft zijn vrolijke schoenen aan waarmee hij dapper stappen kan.
Kaka heeft geen weelderige bos haren nodig. Zijn flaporen kunnen ons heel goed horen. Zijn bolle ogen kijken ons aandachtig aan. Zijn uitstekende hand maakt overduidelijk contact met ons.
Kaka heeft geen kleuren. Heeft een ruw oppervlakte. Staat op een lelijk podium. Kortom: Kaka heeft geen opsmuk, heeft niets wat afleidt.
Kaka maakt op een vrolijke manier contact met ons. Nu wij nog. Gaan wij in op de uitnodiging van Kaka?
By Theo, www.artatsite.com

www.wikipedia.org:
Erik Buijs groeide op in Echteld, als zoon van de kunstenaar Hedda Buijs. Hij studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunsten Sint-Joost in Breda en de Hogeschool voor de Kunsten Arnhem.
Buijs is vooral bekend om zijn mensfiguren, gegoten in beton, brons en aluminium. Hij noemt zichzelf echter geen beeldhouwer maar beeldenmaker: hij vormt zijn beelden uit klei of was, of snijdend in piepschuim.
"Bij gebrek aan betere beeldmiddelen kies ik uiteindelijk toch altijd weer voor figuratieve beelden. Hiermee kan ik het beste mijn visie op een gegeven plek of opdracht weergeven. Mijn beelden hebben vrijwel dezelfde karaktereigenschappen als hun maker: vol zelfspot met een kritische houding naar hun omgeving. Mijn beelden zijn geen illustraties van een verhaal, het verhaal begint juist bij die beelden! "
Als reactie op het kunstklimaat is hij op 1 januari 2011 een weblog begonnen. Daarop plaatste hij een jaar lang dagelijks een foto van een nieuw beeld. De kunstenaar woont en werkt in Oosterbeek.