Artist:
Tom Claassen
Title:
Zittend Konijn
Year:
1999
Adress:
Croeselaan, PostNL
Wat zou je willen zien in dit kunstwerk?
Een mens herkent heel goed een vorm, ook als het sterk vervormd is. Dit konijn heeft geen atletisch figuur, aaibare vacht, wakker gezicht. Nee, dit is het tegenover gestelde, maar toch herken je hierin een konijn.
Gaat de kunstenaar deze homp klei nog een gezicht geven? Worden de hoekige vormen nog lange gelijnde oren? Komt de konijn nog in beweging om van het overgewicht af te komen? Het konijn doet niet zijn best om zich aan te passen aan het achterliggende gebouw dat slanke en scherpe lijnen heeft. Het konijn zit terwijl alle mensen erom heen met grote passen voorbij snellen om een afspraak te kunnen halen.
Zou Zittend Konijn van Tom Claassen ons een spiegel voorhouden vanwege overgewicht, een gebrek aan visie op de toekomst, een tekort aan aandacht voor de natuur? Ik had veel liever gezegd dat dit kunstwerk ons een behaaglijk gevoel zou geven omdat wij vast slanker, wakkerder en actiever zijn dan dit Zittend Konijn.
Door Theo, www.artatsite.com
www.kunstwacht.nl:
Over Zittende Betonnen Konijn, Zoetermeer:
: Dit Zittende Betonnen Konijn van 1,20 m hoog heeft voor het eerst in schetsvorm in 2001 het licht gezien als deel van een ontwerp voor een beeldengroep. Vruchtbaarheid, potentie en herhaling gekoppeld aan aaibaarheid en herkenning enerzijds en een fikse portie relativerende humor kenmerken dit kunstwerk. Tom Claassen: 'Gevraagd om een verklaring is dit het bekende gemompel over de eeuwige cyclus van geboorte en dood, komen en gaan, aan en afwezigheid, liefde en ja, nog meer liefde.'
www.wikipedia.org:
Tom Claassen studeerde van 1984 tot 1989 aan de Academie voor Beeldende Kunsten Sint-Joost in Breda. Hij woonde en werkte tot 2008 grotendeels in Breda en sinds 2008 in Breda en Denemarken;
In 1992 werd hij geselecteerd voor de Prix de Rome (beeldhouwen/beeldende kunst en openbaarheid). Hij ontving diverse prijzen, zoals de Aanmoedigingsprijs Stad Amsterdam (1993) en de Charlotte Köhler Prijs (1994). Veel werk van Claassen heeft een plaats gekregen in de openbare ruimte in geheel Nederland.
Hij is vooral bekend geworden door zijn mens- en dierfiguren, die in zeer vereenvoudigde vorm zijn weergegeven. De gebruikte materialen zijn onder andere rubber, hout, jute, brons, ijzer, roestvast staal, aluminium, gips, marmer, beton, keramiek en polystyreen.
Een mens herkent heel goed een vorm, ook als het sterk vervormd is. Dit konijn heeft geen atletisch figuur, aaibare vacht, wakker gezicht. Nee, dit is het tegenover gestelde, maar toch herken je hierin een konijn.
Gaat de kunstenaar deze homp klei nog een gezicht geven? Worden de hoekige vormen nog lange gelijnde oren? Komt de konijn nog in beweging om van het overgewicht af te komen? Het konijn doet niet zijn best om zich aan te passen aan het achterliggende gebouw dat slanke en scherpe lijnen heeft. Het konijn zit terwijl alle mensen erom heen met grote passen voorbij snellen om een afspraak te kunnen halen.
Zou Zittend Konijn van Tom Claassen ons een spiegel voorhouden vanwege overgewicht, een gebrek aan visie op de toekomst, een tekort aan aandacht voor de natuur? Ik had veel liever gezegd dat dit kunstwerk ons een behaaglijk gevoel zou geven omdat wij vast slanker, wakkerder en actiever zijn dan dit Zittend Konijn.
Door Theo, www.artatsite.com
www.kunstwacht.nl:
Over Zittende Betonnen Konijn, Zoetermeer:
: Dit Zittende Betonnen Konijn van 1,20 m hoog heeft voor het eerst in schetsvorm in 2001 het licht gezien als deel van een ontwerp voor een beeldengroep. Vruchtbaarheid, potentie en herhaling gekoppeld aan aaibaarheid en herkenning enerzijds en een fikse portie relativerende humor kenmerken dit kunstwerk. Tom Claassen: 'Gevraagd om een verklaring is dit het bekende gemompel over de eeuwige cyclus van geboorte en dood, komen en gaan, aan en afwezigheid, liefde en ja, nog meer liefde.'
www.wikipedia.org:
Tom Claassen studeerde van 1984 tot 1989 aan de Academie voor Beeldende Kunsten Sint-Joost in Breda. Hij woonde en werkte tot 2008 grotendeels in Breda en sinds 2008 in Breda en Denemarken;
In 1992 werd hij geselecteerd voor de Prix de Rome (beeldhouwen/beeldende kunst en openbaarheid). Hij ontving diverse prijzen, zoals de Aanmoedigingsprijs Stad Amsterdam (1993) en de Charlotte Köhler Prijs (1994). Veel werk van Claassen heeft een plaats gekregen in de openbare ruimte in geheel Nederland.
Hij is vooral bekend geworden door zijn mens- en dierfiguren, die in zeer vereenvoudigde vorm zijn weergegeven. De gebruikte materialen zijn onder andere rubber, hout, jute, brons, ijzer, roestvast staal, aluminium, gips, marmer, beton, keramiek en polystyreen.