Artist:
Elsa Stansfield, Madelon Hooykaas
Title:
Abri
Year:
1995
Adress:
Rijckert Aertszweg
Website:
sea experience
What is it like to see and hear the sea? Do you know?
You have the sea by calm weather. How is it to hear no sound? To see a smooth endless plain of see?
You also have the sea at low tide. What is it like to see the sea to recuse itself? Will it come back?
The sea can be clothed by flying acrobats and stilt-walkers. What is it like to see movements which are difficult to follow?
The sea can come dangerously near and beat away the surface you are standing on? What is it like to experience this physically?
I invite you to Abri by Madelon Hooykaas.
By Theo, www.artatsite.com
zee ervaren
Hoe is het om de zee te zien en te horen? Weet je dat?
Je hebt de zee bij windstil weer. Hoe is het om niets te horen? En een gladde eindeloze vlakte te zien?
Je hebt ook de zee bij eb. Hoe is het om te zien dat de zee zich langzaam terug trekt? Zou het ook weer terug komen?
De zee kan bekleed zijn vliegende acrobaten en steltlopers. Hoe is het om de bewegingen met moeite te kunnen volgen?
De zee kan gevaarlijk dichtbij komen en je ondergrond weg slaan. Hoe is het om dit aan den lijve te ervaren?
Ik nodig je uit voor de Abri van Madelon Hooykaas.
Door Theo, www.artatsite.com
www.opwereldreisdoornederland.nl:
Die schelp is een heus kunstwerk, genaamd de Abri. De gekantelde schelp van metaal staat in de duinen. De Abri is in 1993 gemaakt door Madelon Hooykaas en Elsa Stansfield. De instructies zijn eenvoudig. Neem plaats op het bankje in de schelp, geniet van de zee en luister naar de branding. Het effect is betoverend. Het is net alsof je zelf midden in de zee staat, je wordt figuurlijk overspoeld met golven. Dat komt doordat de schelp als een soort schotelantenne fungeert en alle geluiden opvangt en laat samenkomen. Je bent even één met de zee. Een magisch plekje dus.
www.beverwijk.nl:
Neem toch even plaats in dit bijzondere kunstwerk. En waan je alleen met de zee. De beschutting van deze omvangrijke 'schelp' zorgt bij de bezoeker bijna automatisch tot rust en overpeinzingen. Want hier hoor je de zee, het golvengeruis, het gebeuk van de branding. En alle stilte eromheen.
Voor het construeren van deze aakten Madelon Hooykaas en Elsa Stansfield een bijzonder uitstapje. Normaal richt dit duo zich op film, video en fotografie. Maar qua thema past de abri perfect bij hun werk. Omdat dat in het teken staat van concentratie en bezinning.
www.vanderleeuwstichting.nl:
De Abri van Madelon Hooykaas en Elsa Stansfield in Wijk aan Zee heeft het uiterlijk van een schotelantenne of een astronomische obervatiepost. Het bouwsel biedt beschutting tegen de wind, maar maakt de bezoeker tevens bewuster van de omgeving.
Wie plaatsneemt op de zitting bovenaan het trapje hoort de geluiden van de zee en de wind, versterkt door de vorm van de schotel.
Het kunstwerk staat hoog op een duinenrij, op de overgang van stedelijke bebouwing naar natuur. De sculptuur heeft als fysieke gedaante een schotel, als metafoor voor een schelp of een oor, maar het eigenlijke kunstwerk bestaat uit geluid en is dus niet-fysiek. Het is een instrument voor meditatie: de kijker en luisteraar wordt opgenomen in iets dat groter en tijdlozer is dan zij/hijzelf.
Cees de Boer:
Kennis der natuur als ervaring
Het actuele onderzoek van natuur en landschap door kunstenaars stelt in hoge mate onze culturele habitus ten aanzien van de natuur ter discussie. Het aloude thema van de dialoog tussen natuur en cultuur zouden wij - in navolging van Josef Beuys' verruimde kunstbegrip - als een opgerekt begrip van de term ecologie moeten benoemen. In veel opzichten gaat het er immers niet langer om hoe wij in directe zin met het landschap omgaan - ecologie als verantwoord natuurbeheer. Het gaat ook om het besef dat de concepten, die wij ten aanzien van natuur en landschap koesteren en toepassen, integraal onderdeel zijn van een ecologisch systeem, waarin de mens en zijn kennis niet langer als buitenstaander kan worden gezien - ecologie als nieuwe uitdaging voor wetenschap en filosofie. In het verlengde hiervan verschijnt de kunstenaar, die zich met natuur en landschap bezighoudt, steeds vaker als een participant in het onderzoek naar het ologische systeem en maakt hij dit zichtbaar in zijn werk. Het komt ook opvallend vaak voor dat de kunstenaar het publiek als participant in het werk betrekt.
Een duidelijk voorbeeld van een kunstproject dat uitgaat van de concrete gegevens van het omringende landschap en dat het publiek tot participatie uitnodigt, is de Abri in Wijk aan Zee van Elsa Stansfield en Madelon Hooykaas. Het kunstwerk staat hoog op een duinenrij, op de overgang van stedelijke bebouwing naar natuur. Het kwam in 1995 tot stand in het kader van een omvangrijk project over nieuwe schuilplaatsen, een initiatief van de Prof. Van der Leeuw Stichting die zich inzet voor de hernieuwde ontmoeting van kerk en kunst.
David Peat:
The Illusion Behind the Illusion.
The oeuvre of Hooykaas and Stansfield ranges from sculpture to installations and videos yet, as collaborative artists their work has concentrated upon themes that, in a sense, are also a meditation upon their own decision to work and exhibit as what could perhaps be termed a joint entity. Their work is in part about the significance of context, which means that it questions the human need to create the boundaries that frame and select our world. For Hooykaas and Stansfield this is a feature of our Western consciousness, the desire to project, categorize, catalogue and isolate. Through their art they invite us to explore our need to structure experience which, in turn, causes us to fragment our world. Working together is one way in which the artificiality of this fragmentation can be resolved.
Hooykaas and Stansfield therefore ask us to consider what it would mean if we were to receive and register our sensations directly and in an unfiltered way. At first sight this presents a paradox for the human perceptual system is predisposed to work in exactly the contrary manner. We create the world as we observe it.
ww.deketelfactory.nl:
Madelon Hooykaas heeft vanaf het begin van de jaren zeventig samengewerkt met Elsa Stansfield, met wie ze het duo Stansfield / Hooykaas vormt. Vormt, want hoewel Elsa Stansfield in 2004 overleed, werkt Madelon Hooykaas verder onder de naam van het duo. Haar huidige werk is ontstaan vanuit het met Elsa Stansfield ontwikkelde gedachtegoed.
What is it like to see and hear the sea? Do you know?
You have the sea by calm weather. How is it to hear no sound? To see a smooth endless plain of see?
You also have the sea at low tide. What is it like to see the sea to recuse itself? Will it come back?
The sea can be clothed by flying acrobats and stilt-walkers. What is it like to see movements which are difficult to follow?
The sea can come dangerously near and beat away the surface you are standing on? What is it like to experience this physically?
I invite you to Abri by Madelon Hooykaas.
By Theo, www.artatsite.com
zee ervaren
Hoe is het om de zee te zien en te horen? Weet je dat?
Je hebt de zee bij windstil weer. Hoe is het om niets te horen? En een gladde eindeloze vlakte te zien?
Je hebt ook de zee bij eb. Hoe is het om te zien dat de zee zich langzaam terug trekt? Zou het ook weer terug komen?
De zee kan bekleed zijn vliegende acrobaten en steltlopers. Hoe is het om de bewegingen met moeite te kunnen volgen?
De zee kan gevaarlijk dichtbij komen en je ondergrond weg slaan. Hoe is het om dit aan den lijve te ervaren?
Ik nodig je uit voor de Abri van Madelon Hooykaas.
Door Theo, www.artatsite.com
www.opwereldreisdoornederland.nl:
Die schelp is een heus kunstwerk, genaamd de Abri. De gekantelde schelp van metaal staat in de duinen. De Abri is in 1993 gemaakt door Madelon Hooykaas en Elsa Stansfield. De instructies zijn eenvoudig. Neem plaats op het bankje in de schelp, geniet van de zee en luister naar de branding. Het effect is betoverend. Het is net alsof je zelf midden in de zee staat, je wordt figuurlijk overspoeld met golven. Dat komt doordat de schelp als een soort schotelantenne fungeert en alle geluiden opvangt en laat samenkomen. Je bent even één met de zee. Een magisch plekje dus.
www.beverwijk.nl:
Neem toch even plaats in dit bijzondere kunstwerk. En waan je alleen met de zee. De beschutting van deze omvangrijke 'schelp' zorgt bij de bezoeker bijna automatisch tot rust en overpeinzingen. Want hier hoor je de zee, het golvengeruis, het gebeuk van de branding. En alle stilte eromheen.
Voor het construeren van deze aakten Madelon Hooykaas en Elsa Stansfield een bijzonder uitstapje. Normaal richt dit duo zich op film, video en fotografie. Maar qua thema past de abri perfect bij hun werk. Omdat dat in het teken staat van concentratie en bezinning.
www.vanderleeuwstichting.nl:
De Abri van Madelon Hooykaas en Elsa Stansfield in Wijk aan Zee heeft het uiterlijk van een schotelantenne of een astronomische obervatiepost. Het bouwsel biedt beschutting tegen de wind, maar maakt de bezoeker tevens bewuster van de omgeving.
Wie plaatsneemt op de zitting bovenaan het trapje hoort de geluiden van de zee en de wind, versterkt door de vorm van de schotel.
Het kunstwerk staat hoog op een duinenrij, op de overgang van stedelijke bebouwing naar natuur. De sculptuur heeft als fysieke gedaante een schotel, als metafoor voor een schelp of een oor, maar het eigenlijke kunstwerk bestaat uit geluid en is dus niet-fysiek. Het is een instrument voor meditatie: de kijker en luisteraar wordt opgenomen in iets dat groter en tijdlozer is dan zij/hijzelf.
Cees de Boer:
Kennis der natuur als ervaring
Het actuele onderzoek van natuur en landschap door kunstenaars stelt in hoge mate onze culturele habitus ten aanzien van de natuur ter discussie. Het aloude thema van de dialoog tussen natuur en cultuur zouden wij - in navolging van Josef Beuys' verruimde kunstbegrip - als een opgerekt begrip van de term ecologie moeten benoemen. In veel opzichten gaat het er immers niet langer om hoe wij in directe zin met het landschap omgaan - ecologie als verantwoord natuurbeheer. Het gaat ook om het besef dat de concepten, die wij ten aanzien van natuur en landschap koesteren en toepassen, integraal onderdeel zijn van een ecologisch systeem, waarin de mens en zijn kennis niet langer als buitenstaander kan worden gezien - ecologie als nieuwe uitdaging voor wetenschap en filosofie. In het verlengde hiervan verschijnt de kunstenaar, die zich met natuur en landschap bezighoudt, steeds vaker als een participant in het onderzoek naar het ologische systeem en maakt hij dit zichtbaar in zijn werk. Het komt ook opvallend vaak voor dat de kunstenaar het publiek als participant in het werk betrekt.
Een duidelijk voorbeeld van een kunstproject dat uitgaat van de concrete gegevens van het omringende landschap en dat het publiek tot participatie uitnodigt, is de Abri in Wijk aan Zee van Elsa Stansfield en Madelon Hooykaas. Het kunstwerk staat hoog op een duinenrij, op de overgang van stedelijke bebouwing naar natuur. Het kwam in 1995 tot stand in het kader van een omvangrijk project over nieuwe schuilplaatsen, een initiatief van de Prof. Van der Leeuw Stichting die zich inzet voor de hernieuwde ontmoeting van kerk en kunst.
David Peat:
The Illusion Behind the Illusion.
The oeuvre of Hooykaas and Stansfield ranges from sculpture to installations and videos yet, as collaborative artists their work has concentrated upon themes that, in a sense, are also a meditation upon their own decision to work and exhibit as what could perhaps be termed a joint entity. Their work is in part about the significance of context, which means that it questions the human need to create the boundaries that frame and select our world. For Hooykaas and Stansfield this is a feature of our Western consciousness, the desire to project, categorize, catalogue and isolate. Through their art they invite us to explore our need to structure experience which, in turn, causes us to fragment our world. Working together is one way in which the artificiality of this fragmentation can be resolved.
Hooykaas and Stansfield therefore ask us to consider what it would mean if we were to receive and register our sensations directly and in an unfiltered way. At first sight this presents a paradox for the human perceptual system is predisposed to work in exactly the contrary manner. We create the world as we observe it.
ww.deketelfactory.nl:
Madelon Hooykaas heeft vanaf het begin van de jaren zeventig samengewerkt met Elsa Stansfield, met wie ze het duo Stansfield / Hooykaas vormt. Vormt, want hoewel Elsa Stansfield in 2004 overleed, werkt Madelon Hooykaas verder onder de naam van het duo. Haar huidige werk is ontstaan vanuit het met Elsa Stansfield ontwikkelde gedachtegoed.