Het nieuwe komt als een UFO.
Op grote afstand van je bekende omgeving komt er een gek voorwerp aan. Dat heb je niet in de gaten. Je weet nog niet dat het beland vlak voor je voeten.
Het nieuwe komt met geraas, plotselinge temperatuurverhoging, onverwachtse verhoogde windsnelheden. Probeer dit maar eens te negeren. Dit zijn feiten. Het nieuwe is aantoonbaar.
Maar dan ... hoe reageer je als het inslaat? Wat, als de UFO een diep gat slaat in ons overbekende betonnen tegelpad? Sta je versteend? Sla je op de vlucht? De keuze is aan jou ...
Onderga je dit nieuwe ontspannen? Laat je alle sensaties toe via je ogen, je huid, je oren? Hoor je suizing gevolgd door de doffe knal? Zie je dit gouden voorwerp met vloeiende verbredingen? Voel je de hitte die vrijkomt? Voel je de grond nog natrillen?
Jah dan weet je wat het nieuwe doet. Kijk maar naar Fallen van Thom Puckey.
Door Theo, www.artatsite.com
www.sleutelwerken.nl:
Voor het Baken Park Lyceum in Almere ligt een gecrasht ruimtevaartuig; een deel is in het stukgeslagen plaveisel verdwenen. Het grote, goudkleurige object lijkt van ver af op een discus, maar wie dichterbij komt herkent aan de verhoogde concentrische cirkels in de schijf de vorm van een UFO.
De bronzen sculptuur met een doorsnede van 4 meter vervaardigde Thom Puckey in opdracht van de school. Men wenste dat een kunstwerk op deze locatie, aan de rand van de school in een polderlandschap, een monumentale uitstraling zou hebben.
Puckey: 'Mensen praten over de ‘school met de UFO’ en dat geeft de school een ongewone identiteit. Ik denk dat dat een eervolle intentie voor een kunstwerk is, dat kan helpen iets te specificeren of te identificeren'.
www.flevolanderfgoed.nl:
In een interview in 2000 wordt aan Thom Puckey gevraagd: Waarom een UFO? Voor Puckey was het enorme platte landschap de inspiratie. 'De weide hemel trof mij. Als ik een UFO spotter was zou ik naar deze plek gaan omdat je een ideaal vergezicht hebt. Je kunt je voorstellen, een schotel vliegt met hoge snelheid van de ene kant van de horizon naar de andere'. Puckey legt verder uit: 'Mensen praten over de ‘school met de UFO’ en dat geeft de school een ongewone identiteit. Ik denk dat dat een eervolle intentie voor een kunstwerk is, dat kan helpen iets te specificeren of te identificeren'.
De vorm van de sculptuur is geïnspireerd door foto’s die midden jaren 1970 gemaakt zijn door de Zwitserse boer Eduard Meier. Thom Puckey vertelt: 'Het waren geen authentieke (originele) foto’s maar het waren de meest authentiek lijkende, met prachtige kleuren. De foto’s waren archetypen en ik was erg onder de indruk van zijn werk'. Puckey maakte de omtrek van het ruimteschip met een 3-D programma en maakte een levensgroot gipsmodel. Meer dan 8 elementen waren nodig die aan elkaar gelast werden. 'Uiteindelijk heb ik de vorm intensief gepolijst om hem zo glad mogelijk te maken' zegt Puckey.
Fallen is niet in één regel te vatten. 'Ik houd van het idee om eenvoudige dingen te maken met complexe bedoelingen erachter. Mijn werk heeft ook een verborgen kant. Zoals de meeste duistere zaken is het beter dat je het verborgen houdt, maar het is voor degenen die het willen vinden' zegt Thom Puckey. 'Vanuit beeldhouwkundig oogpunt is de manier waarop je met de sokkel omgaat interessant. In plaats van dat het object op de sokkel is geplaatst komt hij er nu uit'.
Kunstenaar
Thomas William (Thom) Puckey is op 23 mei 1948 in het Engelse Bexley Heath geboren. Hij studeerde in Londen aan de Slade School of Fine Art en haalde zijn master opleiding aan het Royal College of Art. In 1978 verhuisde hij naar Nederland waar hij zich in Amsterdam vestigde. Van 1984 tot 1987 was Puckey docent ruimtelijke vormgeving aan Academie Minerva in Groningen, van 1985 tot 1989 docent gemengde media aan de Academie voor Kunst en Industrie (AKI) in Enschede, van 1987 tot 1995 docent beeldhouwen aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam en tenslotte vanaf 1997 docent autonome kunst aan de Academie voor Kunst en Vormgeving St. Joost in 's-Hertogenbosch.
Thom Puckey denkt in metaforen. In zijn beeldhouwkunst brengt hij vaak zielsverhuizingen en transformaties tot stand. Opzettelijk wrikt en morrelt hij aan vastgeroeste denkkaders. Daarmee bereikt hij dat de beschouwer onbevooroordeeld en onbevangen naar de werkelijkheid kijkt en leert om open te staan voor ongerijmde en zelfs extreme situaties, voor onverwachte wendingen, mystiek en het grote onbekende. Elke passant zal zich even afvragen: ‘Hé, wat is hier aan de hand?’
Naast zijn beeldhouwwerk dat al snel in musea ten toon wordt gesteld, maakt Puckey ook werk voor de openbare ruimte. Zo maakte hij een UFO ( Fallen, 1999) voor een school in Almere, een straaljager opgebouwd uit marmeren wolken (Cloud Airplane, 2005) voor de gemeente Zwolle en een beeld van een man met een enorm doek als een soort vleugels achter zich (Vesaliusbeeld, 2007) voor de gemeente Terneuzen.
Op grote afstand van je bekende omgeving komt er een gek voorwerp aan. Dat heb je niet in de gaten. Je weet nog niet dat het beland vlak voor je voeten.
Het nieuwe komt met geraas, plotselinge temperatuurverhoging, onverwachtse verhoogde windsnelheden. Probeer dit maar eens te negeren. Dit zijn feiten. Het nieuwe is aantoonbaar.
Maar dan ... hoe reageer je als het inslaat? Wat, als de UFO een diep gat slaat in ons overbekende betonnen tegelpad? Sta je versteend? Sla je op de vlucht? De keuze is aan jou ...
Onderga je dit nieuwe ontspannen? Laat je alle sensaties toe via je ogen, je huid, je oren? Hoor je suizing gevolgd door de doffe knal? Zie je dit gouden voorwerp met vloeiende verbredingen? Voel je de hitte die vrijkomt? Voel je de grond nog natrillen?
Jah dan weet je wat het nieuwe doet. Kijk maar naar Fallen van Thom Puckey.
Door Theo, www.artatsite.com
www.sleutelwerken.nl:
Voor het Baken Park Lyceum in Almere ligt een gecrasht ruimtevaartuig; een deel is in het stukgeslagen plaveisel verdwenen. Het grote, goudkleurige object lijkt van ver af op een discus, maar wie dichterbij komt herkent aan de verhoogde concentrische cirkels in de schijf de vorm van een UFO.
De bronzen sculptuur met een doorsnede van 4 meter vervaardigde Thom Puckey in opdracht van de school. Men wenste dat een kunstwerk op deze locatie, aan de rand van de school in een polderlandschap, een monumentale uitstraling zou hebben.
Puckey: 'Mensen praten over de ‘school met de UFO’ en dat geeft de school een ongewone identiteit. Ik denk dat dat een eervolle intentie voor een kunstwerk is, dat kan helpen iets te specificeren of te identificeren'.
www.flevolanderfgoed.nl:
In een interview in 2000 wordt aan Thom Puckey gevraagd: Waarom een UFO? Voor Puckey was het enorme platte landschap de inspiratie. 'De weide hemel trof mij. Als ik een UFO spotter was zou ik naar deze plek gaan omdat je een ideaal vergezicht hebt. Je kunt je voorstellen, een schotel vliegt met hoge snelheid van de ene kant van de horizon naar de andere'. Puckey legt verder uit: 'Mensen praten over de ‘school met de UFO’ en dat geeft de school een ongewone identiteit. Ik denk dat dat een eervolle intentie voor een kunstwerk is, dat kan helpen iets te specificeren of te identificeren'.
De vorm van de sculptuur is geïnspireerd door foto’s die midden jaren 1970 gemaakt zijn door de Zwitserse boer Eduard Meier. Thom Puckey vertelt: 'Het waren geen authentieke (originele) foto’s maar het waren de meest authentiek lijkende, met prachtige kleuren. De foto’s waren archetypen en ik was erg onder de indruk van zijn werk'. Puckey maakte de omtrek van het ruimteschip met een 3-D programma en maakte een levensgroot gipsmodel. Meer dan 8 elementen waren nodig die aan elkaar gelast werden. 'Uiteindelijk heb ik de vorm intensief gepolijst om hem zo glad mogelijk te maken' zegt Puckey.
Fallen is niet in één regel te vatten. 'Ik houd van het idee om eenvoudige dingen te maken met complexe bedoelingen erachter. Mijn werk heeft ook een verborgen kant. Zoals de meeste duistere zaken is het beter dat je het verborgen houdt, maar het is voor degenen die het willen vinden' zegt Thom Puckey. 'Vanuit beeldhouwkundig oogpunt is de manier waarop je met de sokkel omgaat interessant. In plaats van dat het object op de sokkel is geplaatst komt hij er nu uit'.
Kunstenaar
Thomas William (Thom) Puckey is op 23 mei 1948 in het Engelse Bexley Heath geboren. Hij studeerde in Londen aan de Slade School of Fine Art en haalde zijn master opleiding aan het Royal College of Art. In 1978 verhuisde hij naar Nederland waar hij zich in Amsterdam vestigde. Van 1984 tot 1987 was Puckey docent ruimtelijke vormgeving aan Academie Minerva in Groningen, van 1985 tot 1989 docent gemengde media aan de Academie voor Kunst en Industrie (AKI) in Enschede, van 1987 tot 1995 docent beeldhouwen aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam en tenslotte vanaf 1997 docent autonome kunst aan de Academie voor Kunst en Vormgeving St. Joost in 's-Hertogenbosch.
Thom Puckey denkt in metaforen. In zijn beeldhouwkunst brengt hij vaak zielsverhuizingen en transformaties tot stand. Opzettelijk wrikt en morrelt hij aan vastgeroeste denkkaders. Daarmee bereikt hij dat de beschouwer onbevooroordeeld en onbevangen naar de werkelijkheid kijkt en leert om open te staan voor ongerijmde en zelfs extreme situaties, voor onverwachte wendingen, mystiek en het grote onbekende. Elke passant zal zich even afvragen: ‘Hé, wat is hier aan de hand?’
Naast zijn beeldhouwwerk dat al snel in musea ten toon wordt gesteld, maakt Puckey ook werk voor de openbare ruimte. Zo maakte hij een UFO ( Fallen, 1999) voor een school in Almere, een straaljager opgebouwd uit marmeren wolken (Cloud Airplane, 2005) voor de gemeente Zwolle en een beeld van een man met een enorm doek als een soort vleugels achter zich (Vesaliusbeeld, 2007) voor de gemeente Terneuzen.