Artist:
Charlotte van Pallandt
Title:
Wilhelmina
Year:
1968
Adress:
Heuvellaan
www.bkor.nl:
Charlotte van Pallandt maakte gebruik van een realistische vormentaal. Als reactie op avantgardistische abstracte kunst uit het begin van de 20e eeuw, ontstond in de jaren ’30 een neo-klassieke stroming waartoe ook haar werk gerekend kan worden. Van Pallandt maakte portretten van oudere, door het leven getekende mensen. Ook maakte zij in 1955 een kop van Koningin Juliana en dit monument voor Wilhelmina.
Het initiatief voor het monument kwam van de voorzitter van de Kamer van Koophandel K.P. van der Mandele in 1964. In dat jaar overleed Wilhelmina. Het bedrijfsleven en de bevolking van Rotterdam verzamelden het geld voor de opdracht. Van Pallandt kreeg in 1966 de opdracht met het verzoek Wilhelmina uit te beelden als de koningin van het verzet: wilskrachtig en onverzettelijk. Het beeld geeft uitdrukking aan de standvastigheid en vastberadenheid waarmee Wilhelmina in Londen de Nederlandse regering in ballingschap leidde in de oorlogsjaren 1940 – 1945. Wilhelmina had in de naoorlogse periode veel belangstelling voor de zwaar getroffen Maasstad, die zij de wapenspreuk 'Sterker door Strijd'verleende. Haar laatste officiële daad in de stad was de onthulling van het oorlogsmonument van Mari Andriessen op het Stadhuisplein op 4 mei 1957. Bij die gelegenheid werd zij staande gefotografeerd in haar lange jas, opkijkend naar de beeldengroep van Andriessen. Haar houding op deze foto in de krant inspireerde Van Pallandt tot dit monumentale beeld van de vorstin, die zij in 1965 ontwierp. De detaillering van het gezicht ontbreekt. Van Pallandt experimenteerde ermee, maar het resultaat was niet geheel naar wens van Koningin Juliana. Begin 1966 hechtte zij toch haar goedkeuring eraan, waarna zij op 4 mei 1968 het drie meter hoge beeld van haar moeder onthulde.
Oorspronkelijk was het de bedoeling om het beeld in brons te gieten, maar het werd in hardsteen uitgevoerd om het massieve en het onverzettelijke extra te benadrukken. De steen is over het hele oppervlak ruw gelaten. Van dit monument zijn inmiddels meerdere exemplaren gemaakt, iets wat Van Pallandt doorgaans niet goedkeurde. Maar volgens de kunstenaar mocht er voor een beeld van de Koningin geen beperking zijn. Zo staat er toch een bronzen afgietsel in Den Haag tegenover Paleis Noordeinde.
Charlotte van Pallandt maakte gebruik van een realistische vormentaal. Als reactie op avantgardistische abstracte kunst uit het begin van de 20e eeuw, ontstond in de jaren ’30 een neo-klassieke stroming waartoe ook haar werk gerekend kan worden. Van Pallandt maakte portretten van oudere, door het leven getekende mensen. Ook maakte zij in 1955 een kop van Koningin Juliana en dit monument voor Wilhelmina.
Het initiatief voor het monument kwam van de voorzitter van de Kamer van Koophandel K.P. van der Mandele in 1964. In dat jaar overleed Wilhelmina. Het bedrijfsleven en de bevolking van Rotterdam verzamelden het geld voor de opdracht. Van Pallandt kreeg in 1966 de opdracht met het verzoek Wilhelmina uit te beelden als de koningin van het verzet: wilskrachtig en onverzettelijk. Het beeld geeft uitdrukking aan de standvastigheid en vastberadenheid waarmee Wilhelmina in Londen de Nederlandse regering in ballingschap leidde in de oorlogsjaren 1940 – 1945. Wilhelmina had in de naoorlogse periode veel belangstelling voor de zwaar getroffen Maasstad, die zij de wapenspreuk 'Sterker door Strijd'verleende. Haar laatste officiële daad in de stad was de onthulling van het oorlogsmonument van Mari Andriessen op het Stadhuisplein op 4 mei 1957. Bij die gelegenheid werd zij staande gefotografeerd in haar lange jas, opkijkend naar de beeldengroep van Andriessen. Haar houding op deze foto in de krant inspireerde Van Pallandt tot dit monumentale beeld van de vorstin, die zij in 1965 ontwierp. De detaillering van het gezicht ontbreekt. Van Pallandt experimenteerde ermee, maar het resultaat was niet geheel naar wens van Koningin Juliana. Begin 1966 hechtte zij toch haar goedkeuring eraan, waarna zij op 4 mei 1968 het drie meter hoge beeld van haar moeder onthulde.
Oorspronkelijk was het de bedoeling om het beeld in brons te gieten, maar het werd in hardsteen uitgevoerd om het massieve en het onverzettelijke extra te benadrukken. De steen is over het hele oppervlak ruw gelaten. Van dit monument zijn inmiddels meerdere exemplaren gemaakt, iets wat Van Pallandt doorgaans niet goedkeurde. Maar volgens de kunstenaar mocht er voor een beeld van de Koningin geen beperking zijn. Zo staat er toch een bronzen afgietsel in Den Haag tegenover Paleis Noordeinde.